Schaken in Helsinki (14)

Het is een tijdje stil geweest maar hier is uw verslaggever van het Finse schaakleven weer! Om even het geheugen op te frissen: a) HSK is vorig jaar gedegradeerd naar I-divisioona A-lohko van de Suomen Liiga; b) uw trouwe verslaggever heeft vorig jaar weer vergeefs getracht het Fins schaakmeesterschap te bemachtigen – waarvoor een éénmalige overschrijding van de grens van SELO 2200 voldoende is – maar was daar helaas niet in geslaagd. Sterker nog: zijn SELO aan het einde van het seizoen bedroeg 2153; c) door het overlijden van de voorzitter van HSK moest een nieuwe voorzitter gekozen worden. Dit is Matti Kauranen geworden.

We spelen dus in groep A: 8 teams waarbij wij de hoogste gemiddelde SELO hebben: 2203. Maar zoals te doen gebruikelijk komen er van de bovenste spelers slechts een paar opdagen zodat het dit jaar erg lastig zal worden om te promoveren. Bovendien hebben twee sterke spelers afscheid genomen van HSK, al komt er één voor terug: Juhani Sorri – een FM maar al tamelijk op leeftijd. Ook ik ben schuldig want het eerste weekend – waarin we twee matches spelen – doe ik niet mee omdat ik voor mijn werk naar Seoul in Korea moet om daar de Europese regelgeving op het gebied van biociden te presenteren. Ik heb daarnaast de kans om een zeer interessante reis te maken naar de grens met Noord-Korea dus moge Caïssa mij vergeven. Maar goed, HSK verliest van de concurrent RaahLi uit Raahe en wint van VSS uit Vaasa.

De derde ronde kan ik wel mee doen. We spelen op 11 oktober tegen LauttSSK uit Helsinki. Gelukkig doet Joose Norri mee – nog steeds onze sterkste speler. Ik speel aan bord 4 tegen Jyrki Heikkinen. Veel valt er eigenlijk niet te vertellen. Ten eerste is mijn eigen partij te slecht om te laten zien: na 1 d4 Pf6 2 c4 e5 3 dxe5 speelt mijn tegenstander 3 .. Pe4 – een zet die ik nog nooit bestudeerd heb. Ik speel 4 a3 maar gebruik veel te veel tijd, terwijl mijn tegenstander een zet of 15 à tempo speelt. Ik sta daarna nog steeds een pion voor maar begin dan veel te optimistisch te spelen, volg een te ingewikkeld en – vooruit dan maar – stompzinnig plan en verlies snel. Gelukkig wint het team wel, onder andere door winst van Joose aan bord 1. Mijn partij op deze web-site? Vooruit dan maar: “De schaamte voorbij” als zoon van een Dolle Mina moeder!

Meer valt er te schrijven over het Syysturnaus dat van 31 augustus tot 2 september gespeeld wordt in de Shakkiareena in Helsinki en georganiseerd wordt door HSK. Voor de liefhebbers van het Fins: syysturnaus betekent september toernooi. In een Fins weekendtoernooi speel je niet zoals in andere landen 6 maar 5 partijen: 1 op vrijdag en 2 op zaterdag en zondag. Men begint ook veel vroeger want de Fin wil niet later dan een uur of 10 ‘s avonds thuis zijn. Omdat ik me nog steeds niet heb kunnen aanpassen aan het Finse avond-eten-regime begin ik op vrijdag om 6 uur met een lege maag aan mijn eerste partij (de Fin heeft er geen problemen mee om om 4 of 5 uur ‘s middags al aan de maaltijd te zitten zoals een aantal kinderen bij mijn zoon Harm op school). Ik verlies dan ook. Maar misschien komt dat meer door onderschatting van mijn tegenstander. Door de uiterst schaarse informatie op de web-site van HSK over het toernooi denk ik dat we een Zwitsers systeem spelen waarbij ik door mijn redelijk hoge SELO verwacht tegen een zwakkere tegenstander te spelen in de eerste ronde. Pas de volgende dag kom ik erachter dat we op SELO zijn ingedeeld in 3 groepen en dat mijn tegenstander een 2300+ speler blijkt te zijn. Tja, hier raken we aan een ander Fins probleem: communicatie of – om in termen van Van Kooten en De Bie te schrijven – “krommunicatie” of “verdommunicatie”! Maar laat ik daar maar niet dieper op ingaan want dan wordt dit een uiterst lang verhaal!

Drie partijen zijn wel de moeite waard om te laten zien. De eerste is tegen de latere toernooiwinnaar uit de tweede ronde. Tot een zet of 17 volgen we de theorie; daarna komt ik slechter te staan; kom weer terug in de partij door wat slap spel van mijn tegenstander; kom zelfs beter te staan maar geef het in tijdnood als ik met een increment van 30 seconden per zet moet spelen allemaal – en zelfs een toren – weg.

Mijn partij uit de derde ronde is de leukste en toch ook wel een partij die ik met enige trots publiceer. Het stukoffer op de 34e zet had ik al een tijdje in gedachten waarbij – vertelde hij na de partij – mijn tegenstander het wel had zien aankomen maar hij had de kracht van Th1 onderschat.

En dan nog mijn partij uit de vierde ronde. Hiervoor moet ik mijn jongere broer Bas bedanken die mij jaren geleden leerde hoe je tegen 1. b3 moet spelen. De bedoeling is om eerst .. d6 te spelen, dan d4 uit te lokken om vervolgens .. d5 te spelen waarna de loper op b2 ‘gepromoveerd’ is tot veredelde pion. In deze partij lukt dat ‘aardig’: zie de stand na de 47e zet van zwart!

In de laatste ronde speel ik tegen een Fin met de prachtige naam Jari Järvenpää. Onder de indruk van deze drie umlautekens op de a verlies ik vrij kansloos met wit tegen het Hollands – en dan wel tegen de door mij gehate Stonewall met Ld6.

En dan ter afsluiting: op 23 november ga ik naar Chess’n Jazz in de April Jazz Club in het Sokos Hotel Tapiola Garden in Espoo. William Suvanne is een Finse saxofonist die ook van schaken houdt. Van september tot november reist hij met zijn groep door Finland en Estland om zijn CD – LP Chess’n Jazz te promoten (http://www.chessnjazz.com of https://www.youtube.com/watch?v=syXA40GvtR4). Van 6 tot 8 uur is er eerst de voorronde van een snelschaaktoernooi; om een uur of 8 beginnen ze te spelen; de laatste 4 spelen in de pauze na de eerste set tot de winnaar via een knock-outsysteem bekend is; William Suvanne reikt de beker uit aan de winnaar en speelt daarna zelf tegen de winnaar; ze spelen de tweede set en daarna nog een toegift. Erg leuk, goede muziek en natuurlijk koop ik na afloop de CD en een t-shirt: het moet een unieke CD zijn want alle nummers gaan over schaken, bv. “The black rook” en “Gambit”. En William Suvanne blijkt een sterke schaker te zijn – hij speelt door zijn drukke bestaan als jazzmuzikant alleen op internet–want hij verslaat bijna de winnaar van het toernooi en nog wel met zwart. Mijn schaakresultaat? We spelen eerst in twee groepen waarna de bovenste 4 doorgaan naar de finale. Daar kom ik doorheen maar verlies dan meteen in de eerste ronde van het knock-outsysteem, waarbij ik met zwart met 4 minuten speel tegen wit met 5 minuten waarbij ik aan remise voldoende heb. Een ervaring, maar geen prettige ervaring! Een leukere ervaring is mijn snelste winstpartij ooit: 1. d4 f5 2. Lg5 Pf6 3. Lxf6 gxf6? 4. e3 c5?? 5. Dh5+ mat!

William Suvanne speelt tegen de winnaar van het toernooi. Rechts van mij met jasje, bril en wit overhemd Matti Kauranen

In de etalage van de tegenover ons appartement liggende CD en LP winkel Digelius

Met schaakgroet!

Erik van de Plassche

Eerdere afleveringen:

Share

1 reactie

  1. Ruud van der Spoel schreef:

    Mooi bericht weer, Erik. Bedankt!

Geef een reactie