UVS4 als rode lantaarn het seizoen uit

Afgelopen zondag werden de Twentesupporters door het Feyenoordpubliek onthaald op spandoeken die hun dramatische positie op de ranglijst nog eens fijntjes inwreven. Om dat soort onsubtiliteiten kun je altijd aankloppen bij de supporters van mijn geliefde thuiskluppie.

Toch was het fijn om te merken dat de schaakwereld bevolkt wordt door wat fijnbesnaarder volk. In het immer gemoedelijke Bennekom werd de feestelijke slotavond georganiseerd van klasse 2B; er stond al weinig meer echt op het spel in de zin dat de kampioen bekend was, en ook dat wij gingen degraderen. Het ontmoedigde ons op de heenreis niet. We vertrokken iets later dan gepland, omdat ik niet goed had gelezen in Ruuds mail dat we bij Groenewoud vertrokken, en ook niet dat er op dezelfde avond interne competitie was. Sorry nog Ron! Enfin, ik ben wel eens geconcentreerder aan een schaakavond begonnen.

Bij binnenkomst werden we onthaald door de clubvoorzitter van Bennekom, die een vergelijking trok tussen schakers en een praatgroep voor mensen met een posttraumatisch stresssyndroom, waar het verschil volgens hem in was gelegen dat onze afwijking erin bestond een avond in de week met bloeddorst in de ogen zwijgend naar een bord te gaan zitten kijken- dat vinden wij gezellig, zo merkte hij fijntjes op. Het was balsem op de wonden voor het aangeslagen vierde, dat na dit seizoen wel een praatgroep voor schakers kan gebruiken- mensen die nu eenmaal niet zo van het verbaal uiten van emoties zijn. Daarvoor ben je gaan schaken, per slot van rekening.

U hebt misschien begrepen dat de Europese Unie de subsidie voor denksport in wil rekken omdat het niet echt om sport zou gaan. Om die bewering te logenstraffen moesten we natuurlijk wel aan de bak op deze laatste avond, al was het maar om de frustraties eruit te schaken op de enige manier die echt werkt: het schaakbord. Het gesternte leek goed aan het begin van de avond.

Kopman Matthijs belandde in een open Siciliaanse tegengestelde rokaderace, een kolfje naar zijn hand. De stukken van de tegenstander belandden op zeker moment allemaal op de baseline, en dan wet je dat je iets fout hebt gedaan. Al snel kon het eerste punt worden aangetekend.

Frans Nijenhuis had ook een fijne avond. Hij kon met wit de aanval op de damevleugel in het Koningsindisch doordrukken, zijn tegenstander verloor een pion en er was geen houden meer aan.

Bij Frans van den Hooven werd na een gelijk opgaand gevecht tot remise besloten.

Schrijver dezes had een diepe behoefte aan een resultaat na een serie nullen, om de moed met het schaken weer een beetje te vatten. Mijn partij kende zijn ups en downs; de grafiek van de computer vertoont de voor ons niveau kenmerkende schommelingen. Op het allerlaatst in tijdnood miste ik nog een blunder van mijn opponent, geobsedeerd als ik was op dat moment met het houden van remise. Dat gebeurde ook, een goede afspiegeling van de partij, zie diagram.

Foto’s: Ismaïl Jamshedy

UVS4 mag evenwel dit jaar maar geen geluk hebben. Als je kampioen wordt, het is bekend, zit alles ook mee; onterechte penalty’s worden toegekend en er ook ingeschoten; ballen op de paal sukkelen net wel het doel in. Als je, zoals wij en onze Twentse vrienden, in de hoek zit waar de klappen vallen, gaat het altijd net mis. En het erge aan onze sport is: het ligt altijd aan jezelf. Waar ik in de vorige wedstrijd de schlemiel was trof dit lot dit keer Marcel. Hij had een technisch gewonnen eindspel bereikt met toren, loper en pion tegen toren en twee pionnen. Het soort stelling waarbij Hans Klip aan de bar goedmoedig zegt: ‘simpele technische klus’, maar de gewone clubschaker siddert. Door het vermaledijde increment zit er geen limiet aan hoe lang je tegenstander doorspeelt, en Marcel verloor ergens de draad, leverde de loper weer in, en weldra ook de toren en verloor.

We verloren daardoor met 3,5-4,5 zoals zo vaak dit seizoen. Het was het seizoen van net niet- van jammer maar helaas. UVS4 gaat naar de derde klasse; het is niet anders. Bij terugkomst in Groenewoud bleek de bar net gesloten. Voor verliezers geen bier. We deden het er maar mee. Kop op voor het volgende seizoen!

Share

1 reactie

  1. Jan van de Westelaken schreef:

    Volgens mij is Veenendaal er met de rode lantaarn vandoor, Wim. Bastards..

Geef een reactie