Kampioensgroep Ronde 5
De vijfde ronde alweer. In deze ronde zou Anton aan alle spanning een einde kunnen maken. Met een 100%-score in de achterzak en een in korte tijd opgebouwde encyclopedische kennis van de reti-systemen en alles wat daarmee verwant is, nam hij zelfverzekerd plaats op zijn vaste stekkie. Op het andere bord kon Pepijn proberen om zijn tweede partij tegen Guido te winnen. Hieronder de analyse van Pepijn.
Tja. Erg lastig voor Pepijn als zijn tegenstanders vlekkeloos spelen. Met een nauwkeurigheid van 96% speelde Guido gewoon een prima partij. Aan het andere bord werd de sleutelpartij gespeeld. Bij winst was Anton zo goed als zeker onbereikbaar. Ook remise zou hem een prima uitgangspunt geven voor de laatste twee partijen. Zijn voorbereiding heeft in ieder geval vruchten afgeworpen: de stelling is in evenwicht na de opening. Wel heeft Jan vervelend lang vervelende druk, maar daar weet ‘natuurspeler’ Anton doorgaans wel raad mee: gewoon de stukken op de goede velden zetten!
Beide spelers geven een uitgebreide en leerzame analyse, waarbij Anton ons ook nog eens meevoert naar de 100-jarige oorlog. Alsof we nog niet genoeg oorlog om ons heen hebben.
In de goede oude tijden was er een schaker, Emanuel Lasker, die altijd op zoek was naar de zet die zijn tegenstander het minst prettig zou vinden. Dat hoeft dus niet de beste zet in de stelling te zijn. Bij pokeren heb je ook zoiets: play the guy, not the board! Tegen sommige spelers kun je bluffen – maakt niet uit welke kaarten je hebt. En tegen sommige spelers moet je dat echt niet doen. Anton en Jan houden allebei van positioneel-strategische overzichtelijke partijen, met zo weinig mogelijk tactische valkuilen en met het liefst één duidelijk plan. Ik raad toekomstige tegenstanders van hen aan om de meest wilde gambieten tegen de heren te spelen: play the guy – not the board.
Hieronder de analyse van Jan – ook weer zeer leerzaam!
Ook Jan haalde in deze partij een nauwkeurigheid van 96% procent. En dat met een prachtige zet als 22. Pa1! Maar ja, die zet werd dan wel weer door Stockfish gelabeld als ‘onnauwkeurig’ – jammer, want een zet als Pa1 is een zeldzaamheid in het schaken.
Een mooie zet van Jan was ook 12. b4! Jammer dat beide heren niet in gaan op het slaan van de pion. Na 12. …, Pxb4 13. Pxb4, Lxb4 14. Txe5 staat wit een tikkeltje beter – maar zwart heeft nog wat pijlen op zijn boog. En leeftocht in zijn knapzak – om in de sfeer van de 100-jarige oorlog te blijven.
En inderdaad – de spanning is terug. Er zijn nu opeens drie kanshebbers. Guido moet nog twee partijen inhalen en kan uitkomen op 3,5 uit 5. Jan moet nog 1 partij inhalen en kan ook uitkomen op 3,5 uit 5. Anton moet nog 1 partij inhalen en kan uitkomen op 4 uit 5. Hoe dan ook – de laatste ronde wordt een echte finale!
Sarcastisch? Ik?
Mooie analyses weer. En leerzaam, zowel op het gebied van slagvelden met bebloede koppen als Te1.
Dennis komt wekelijks terug in de analyses!
Leuk dat jullie elke week ons zo mee laten genieten overigens, en veel fraaie partijen tot nu toe!