UVS 2 sluit seizoen af met knappe nederlaag tegen ijzersterke kampioen

Op vrijdag 16 mei was de gezamenlijke slotronde van zowel UVS SOS 2 als UVS SOS 1. Dit leverde een waar massakamp op in Arnhem met tientallen puffende en zwetende schakers opeengepakt in een gymzaal op een verder verlaten industrieterrein. Voor UVS 2 stond er niets meer op het spel behalve de uitdaging om punten af te snoepen van de vooraf al gekroonde kampioen Veenendaal 1. Daar leek helemaal niets van terecht te komen: we kwamen vrij rap met 3-0 achter. Toch zat er op een gegeven moment nog een ministuntje in (4-4) als Ron en invaller Yasha hun voordeel in een overwinning hadden kunnen omzetten. Het pakte echter minder florissant uit: we sloten het seizoen af met een degelijke 2-6 nederlaag.

Tobi verloor als eerste: hij dacht een pionnetje mee te kunnen pakken door op f2 te slaan, maar overzag dat wit een verdediging had waardoor hij een stuk achterbleef en een verloren partij speelde. De 2e nul kwam van Ismael op bord 4 waar, hoe kan het ook anders, het bord snel in vuur en vlam kwam te staan, maar toen de rook opgetrokken was stond Ismael slechter maar wel heel veel tijd voor. Had-ie die maar benut, dan had hij waarschijnlijk nog een remise kunnen scoren met dame tegen 2 torens.

Aan het eerste bord speelde Onno een puike pot tegen een FM! In een boeiende Franse partij hield Onno het door creatief verdedigend spel lang vol.

Na 3 nullen mocht ik het genoegen smaken een punt te pakken. Daar had ik zelf weinig fiducie meer in tijdens de partij, maar soms zit het mee.

Van Klaus komt de volgende bijdrage:
Het was al bekend, dat de eerste 4 borden van het Veenendaalse team ’n rating hadden van ver boven de 2000 . Je mag dan geen fouten maken, maar ik gaf al op de 8 ste zet onnodig een pion weg Dat was uiteindelijk niet zo’n ramp, omdat ik toch nog in een remise-achtige stelling terecht kwam: dacht ik, maar In het moeilijke eindspel was ik vermoeid en zag ik zelfs mijn eigen paard niet. De vraag is, of ik de remise verspeeld had of dat het sowieso geen remise was ?

Tussenstand 4-1 voor Veenendaal. Het leek een fikse afstraffing te worden voor ons, maar we stonden er lekker voor op alle drie resterende borden. Mark verzilverde zijn voordeel waardoor het 4-2 werd. Toen zowat de hele zaal klaar was, speelden Ron en Yasha nog hun partij. Yasha was de allerlaatste die in winnende stand de zenuwen niet de baas bleef en zomaar een toren weggaf en niet veel later de partij, waarvan hij zicht- en hoorbaar baalde.

Vlak daarvoor had ook Ron zijn partij moeten opgeven. Eindstand: 2 – 6.

Foto: Dennis Breuker