Partij tegen Ismaïl

Om nog een kansje te houden om intern niet te degraderen heb ik afgelopen dinsdag de thuis-externe wedstrijd van UVS3-sos tegen Rhenense SC1 laten schieten voor een inhaalpartij tegen Ismail. Jammer dat ik de spannende match maar zeer zijdelings heb meegemaakt, maar de pot tegen Ismail was voor mij zeker ook de moeite waard. Ik had me voorgenomen om heel rustig mijn eigen spel te gaan spelen, maar al na een paar zetten werd de verleiding te groot om niet in te gaan op Ismails uitdagingen, en belandde ik op onbekend terrein, een wilde stelling vol kansen en vol vragen.

Tja, en nou zég ik wel dat het een interessante partij was, maar eigenlijk moet ik zeggen dat het een interessante partij had kúnnen zijn. In feite was het een festijn van gemiste prachtzetten, die niet altijd even gemakkelijk te zien waren. Ik kwam er deels pas thuis achter de computer achter.

Hoewel ik vermoedde dat er veel mooier schaak in zat richtte ik me na mijn achtste zet toch maar op het terugwinnen van het pionnetje.

(Na 41. Kf8)

Ik staarde me hier blind op De3, die een flinke afruil tot gevolg zou hebben, met pionnenvoordeel voor mij. Maar hoe veel mooier zou het zijn geweest om de loper te offeren op c5 en in te slaan op h6!!

(na 52..c5)

Ik speelde hier Le5, in de slordig berekende veronderstelling dat ik na loperruil zou kunnen promoveren lang voordat zwart daartoe de gelegenheid had.

De lopers zijn geruild. Wat is hier de verborgen prachtzet voor wit? Ik speelde hier het volgens mij voor de hand liggende 55. Kxh5 met als uiteindelijk gevolg dat we beiden konden promoveren en we in een vervelend Dame tegen Dame en pionneneindspel terecht kwamen. Maar het tegendraads uitziende 55. Kf7 zou veel sterker zijn geweest!! Op 55. ..Ke4 volgt 56. Ke6 en op 55. ..Kf5 volgt 56. h3.

Maar ik liet het dus aankomen op een vervelend eindspel met dame en enkele pionnen meer tegen dame alleen, waar ik heel veel tijd nodig zou hebben om daar misschien nog chocola van te kunnen breien. Ik had nog maar 2 minuten op de klok, Ismail 1 uur. De verrassing was groot – en eigenlijk was de anticlimax compleet – toen hij zijn koning in de penning zette en z’n dame bijgevolg wegblunderde. Toch nog een onverdiend puntje voor mij, misschien blijf ik ‘er in’, bv als ik Jan, mijn volgende opponent, zo ver kan krijgen om remise aan te bieden (lukt bijna iedereen).