Alleen Tsji …

… zolang schakers maar n onderkomen hebben …

Als teamcaptain is er gelukkig altijd wat te klagen.. Als het je niet al moeite kost om vredig uit 11 spelers een 8-tal te selecteren, dan zou het zo maar kunnen dat een volgende keer er van de 11 maar 5 over zijn. Het lijkt wel een modern Kabinet. UVS is evenwel gezegend met een achterland aan zwaargewichten; invallers, wel te verstaan, maar ik ben ook blij dat al die vakanties nu even achter de rug zijn.
Desalniettemin vertrokken we zaterdag met 7 personen naar Hardenberg. Uitdagingen houd je altijd; Ruud hadden we afgestaan, die mocht met het eerste naar Den Haag. Optimistisch rond 11 uur de auto in: de tegenstander leek niet zo sterk en wij waren versterkt met Henk-Jan en Maarten.

Dat de teamcaptain van Hardenberg niet blij was met een leeg bord op 1 was hoofdzakelijk vanwege het feit dat hij nu zelf niet aan spelen toe kwam en toch als captain moest ‘blijven hangen’ en het allemaal met lede ogen moest gaan aanzien. Zeker, dat is nooit leuk, maar ach, er zijn ergere dingen.
We hebben ons best gedaan om het gebeuren zo kort mogelijk te houden. Maarten was daarvan een goed voorbeeld; ik geloof dat het al na 1 1/2 uur voorbij was.

Ik laat hem aan het woord:

“Zwart heeft zojuist een toren op a1 weggekaapt. We dachten allebei dat wit het hier flink verpest had. Terwijl ik wat aan het rondlopen was, (nou ja, rondlopen… de orthopeed zei dat ik het lichaam had van een 20-jarige, maar een knie van een 100-jarige. Dus het was meer rondstrompelen.) bedacht ik dat Pc3 toch echt wel problematisch zou zijn voor zwart. Ik strompelde gauw terug om op zoek te gaan naar de handrem. Wat te doen op Pc3? Misschien Pe4 – waarna ik Lg7 kan spelen of misschien Lh6. Of is Pd5 misschien beter? Of gewoon ontwikkelen en nog een toren pakken met de dame? Lastig om dat allemaal uit te rekenen. Stockfish heeft daar minder moeite mee, maar die heeft ook geen knie van een 100-jarige. Die komt uit op een oordeel van 0.0 na de zet Pd5. Maar gelukkig had mijn tegenstander een ander plan om de dame te vangen. Rustig opsluiten op a2 en bij gelegenheid de dame ophalen met Ta1. Fijn voor mij, want dat plan is niet helemaal correct – of beter: is helemaal niet correct. Wit speelt Lb2 en geeft een paar zetten later op.”

Dennis had kort voor aanvang te kennen gegeven liever zwart op 2 te hebben dan wit op 1. Ik houd wel van duidelijke keuzes; en het pakte goed uit. De druk die na een pionoffer door hem werd opgevoerd werd beloond:

Lambert had best een prettige middag. Hij liet maar weer eens zien dat een loper op b2 een killer kan zijn. Zwart zag het allemaal niet goed meer tegen het eind.

Bleven in de 2de helft van het team Thomas, Tsji en ik over. Thomas met een typische Thomasstelling (die uitspraak begrijpt iedereen..) en Tsji met een Tsjistelling ;-). Flauw maar waar. Tsji zat naast me, en ik kreeg de indruk zat zijn tegenstander zo’n beetje de enige was van hun team, die zo goed als geen fouten maakte.

Thomas was solide:

Ik mocht zelf een Pirc mishandelen, maar werd wel een beetje door mijn tegenstander geholpen. Het had niet veel om het lijf.

Last but not least aan het zwoegen.. Henk-Jan. Een eindspel verlengde ons verblijf in Hardenberg aanzienlijk..; uitmelken was het niet, aangezien hij een pion voor stond, maar het bleef wel tricky:

“Na een slappe Italiaanse opening tegen Bernard van Lenthe, kreeg ik mijn verdiende loon: een lange, saaie partij. Bernard speelde ietwat passief, waardoor ik rustig kon bouwen aan mijn ‘ambities’ richting het eindspel. Een onnauwkeurigheid van Bernard leverde mij een pion op, die hij niet meer heeft teruggezien. Uiteindelijk kon ik afwikkelen naar een toreneindspel met die pion meer (zie foto). Hoewel of omdat ik chauffeur was, en omdat ik als laatste nog heel lang bezig was, en met een terugreis van 126 km in het vooruitzicht, hebben veel UVS-ers mijn partij geduldig en aandachtig tot het einde aanschouwd. Waarvoor mijn dank. Gelukkig heb ik hun loyaliteit kunnen uitbetalen met winst.”

Tsji’s ervaring:

“Alweer stond ik binnen 8 zetten verloren (9 partijen, is dit een “streak”). Het was lijden in Harderberg. Te meer dat naast mij prachtige zetten werden gespeeld: de zet pion D5 van Dennis. Schitterend, een visueel genot met 4 D- en E-pionnen in het centrum; Het toreneindspel van HJ. Een ware zoektocht naar de winst; En Thomas dan? Met een stuk meer tegen 3 pionnen. Thomas won de stelling omdat hij Thomas is. Hij snoepte een voor een de pluspionnen weg. Al ware het knakworsten.

Mijn lijden duurde langer dan gedacht. Kwam ik bij andere partijen nog weg met winst of remise, nu niet. Mijn tegenstander  Arie Spuij, pareerde  een wilde poging tot een koningsaanval. Waarbij ik mijn koningsstelling verzwakte Hij brak het centrum open, manoeuvreerde een toren naar de 7e rij; zette een monster van een paard in het centrum. Ik gaf op. Arie Spuij genoot van de partij, zoals al mijn UVS-teamgenoteen.

De 6-2 overwinning stemde mijn teamgenoten mild. Slechts 17 maal herinnerden zij mij dat ik als enige verloor.”

Kortom: altijd een lekker team met het 2de… mij hoor je niet klagen; 14 december mogen we thuis tegen onze directe concurrent Voorst.