UVS1 komt met het nodige geluk goed uit de startblokken

Met nagenoeg hetzelfde team als vorig seizoen staat het eerste van UVS weer voor de pittige uitdaging in ieder geval niet te degraderen. Lars neemt tijdelijk afscheid van het schaakbord, maar Guido is weer terug in Nederland en maakt zijn rentree. Nog niet deze eerste wedstrijd tegen DSC Delft, zodat ik mocht invallen.

Het tweede van UVS heeft een ander lotingsnummer in hun poule gekregen, zodat we deze eerste ronde niet beiden thuis speelden (vanaf ronde 3 loopt het wel weer synchroon). We speelden daarom ook niet in onze vertrouwde grote zaal, maar in een ander vertrek. Veel ramen met zonlicht, wat normaal prettig is, maar op deze zomerse dag in september leidde het al snel tot saunaomstandigheden. Of dat het spelniveau nadelig beïnvloedde. is lastig vast te stellen, maar de strijd was sowieso verhit!

Onze teamcaptain had een bijzondere aanpak gekozen voor het bepalen van de opstelling: alfabetische volgorde op voornaam!? Zo kwam het dat Anton het eerste bord mocht verdedigen en onze vier J’s naast elkaar zaten op bord 4 t/m 7. Anton was ook als eerste klaar, een verdienstelijke remise volgens mij:

Mijn partij was redelijk bloedeloos ondanks flink geïnvesteerde tijd. Moest wel 13…Kd7 vinden en dat bewaarde het evenwicht. Remise in 20 zetten. Allebei twee lichte stukken en dame eraf, alle pionnen nog op het bord maar stelling al een tijdje 0.00…

Daarna ging het wat minder met onze score. Olav was met een pion voorsprong uit de opening gekomen, maar wel met een forse achterstand in ontwikkeling die, hoewel de dames al geruild waren, het erg lastig maakte om de juiste voortzetting met kansen op winst te vinden. Dat kostte Olav erg veel tijd en het ging ook van kwaad tot erger. Een nul dus.

Bij Diderick ging het ook niet bepaald lekker. Hij miste in de opening de beste voortzetting en zat toen met heel slechte versie van een Siciliaanse Draak opgescheept en verloor.

In de opening kreeg ik één kans op voordeel, maar toen ik die liet liggen vervlakte de stelling eerst en ging het daarna snel bergafwaarts. M’n dame stond vast op de damevleugel en mijn tegenstander maakte hier goed gebruik van. Een hele slechte pot van mij en goed gespeeld door Yasin.

Zelf belandde ik op bord 9 in een zwaar theoretische variant van de Siciliaanse Draak, die mijn tegenstander uitstekend bleek te kennen.

Zo stonden we dus op een wat treurige achterstand van 3½-½ toen we richting de tijdscontrole gingen.

Jaap wist zijn partij verassend te winnen nadat hij in de opening wat optimistisch een stuk had geofferd om twee gevaarlijke verbonden vrijpionnen te krijgen. Ergens ging het toch niet helemaal goed voor hem, maar hij werd (zoals wel vaker) gered door de tijdnood van zijn tegenstander. Die overzag met nog twee minuten op de klok een grappige tactische wending waarmee Jaap het punt binnenhaalde:

Met wit tegen Matthieu Freeke offerde ik in de opening een stuk. Ik kon ervoor kiezen om dat weer terug te slaan, maar dacht dat ik daar geen haast mee hoefde te maken. Mijn indruk was dat de tijd die hij nodig had om zijn loper te redden, mij voldoende compensatie zou geven in de vorm van 2 pionnen en een aanval. Dat bleek een misrekening en mijn compensatie verdween langzaam, waardoor ik enkel de 2 pionnen overhield. Door de ingewikkelde stelling kostte het mijn tegenstander echter veel tijd en al snel speelde hij op niet veel meer dan increment. In het zicht van de tijdcontrole leek hij de genadeklap te geven. Met een handige tussenzet waren de rollen echter meteen omgedraaid en stond ik plots gewonnen. Het vergde nog enig rekenwerk in een tricky dame eindspel, maar niet veel later kon ik het punt binnenhalen. Achteraf een leuke partij, maar met een wat fortuinlijke uitslag.

Jasper kwam niet verder dan remise, had misschien ergens wel kansen gehad.

Na de tijdscontrole stond het daarom 4-2 in ons nadeel, maar de vooruitzichten op gelijk spel waar bepaald niet slecht. Robbie stond een stuk voor en moest het eindspel wel kunnen winnen, Joost had een pion meer in een toreneindspel met nog behoorlijk wat pionnen aan beide zijden, dat zag er ook positief uit. En Jan en Hans hadden stellingen die waarschijnlijk wel in remise zouden eindigen. Op naar een 5-5 gelijk spel dus?

Robbie verzilverde zijn voordeel uiteindelijk, nadat hij het juiste plan vond en bij Hans werd het zoals verwacht remise. Onderweg miste Hans echter wel een enorme kans:

Hier speelde Hans’ tegenstander 47.Td7? waarop Hans c4 antwoordde en het na 48.c3 Lxc3  49.Txd5 gelijk bleef staan. Na 47… Te1+ 48.Ka2 c4. 49.Ka3 Lc3 is mat echter ondekbaar!

Jan becommentarieert zelf zijn partij die onverwacht een vol punt opleverde voor ons:

Met de winst van Jan leek er opeens meer in te zitten dan een gelijk spel, want Joost stond toch gewonnen in dat toreneindspel van hem? Nou, dat liep allemaal wat minder soepel dan gedacht. Joosts tegenstander bleek de elementaire toreneindspelen toch niet helemaal onder de knie te hebben of bezweek uiteindelijk door de spanning en de hoge temperaturen in het zaaltje waar we speelden.
Het eindspel van Toren plus e-pion tegen Toren is nog knap lastig te winnen, zelfs als je tegenstander het fout doet. De stelling na de fout 87.Td8 is de moeite waard om nog eens te bestuderen met een goed eindspelboek of tablebases, of kijk de video Rohde-Cramling in deze lijst (na even spelen krijg je bericht dat je moet betalen, maar met gewoon telkens op play drukken kon ik de hele video afzien)

Het werd dus toch nog onverwacht een mooie seizoensstart!

De gedetailleerde einduitslag, waarbij opgemerkt moet worden dat hier de FIDE-ratings zijn gebruikt ipv de KNSB-ratings.

Het verslag van onze tegenstanders.