Ronde 4 deel 2

Daniël en Jan moesten hun partij uit de vierde ronde nog inhalen. Dat had nogal wat voeten in de aarde, maar het is uiteindelijk gelukt.

Iedereen zal inmiddels zijn partijen wel laten analyseren door een engine. Bij Lichess krijg je dan ook een ‘blunderanalyse’ die wat verder gaat dan alleen blunders. Er wordt ook gekeken naar imperfecties en fouten. Ik heb geloof ik nog nooit een partij in de analyse gegooid die door de strenge keuring heen is gekomen: er is altijd wel wat mis mee. Maar Daniël en Jan betreden het Lichess-walhalla met nul-scores op alle drie de onderdelen:

• 0 imperfecties
• 0 fouten
• 0 blunders

En dan ook nog een gemiddeld centipionverlies van 6 en 5. Grootmeesters zijn blij als ze een keer onder de 20 komen.

Heel fijn allemaal, maar de oplettende lezer weet nu wel wat het resultaat van deze ‘sleutelpartij’ is geworden. Als Daniël had gewonnen zou hij onbereikbaar zijn voor Robbie. Maar ja. Hij won niet. Het werd een remise, mede door een goede voorbereiding van Jan. Na een zet of 11 staat er een stelling op het bord waarin wit nauwelijks aanknopingspunten heeft en waar zwart gebruik kan gaan maken van de halfopen c-lijn. Eerst de analyse van Daniël. Belangrijk hierbij is op te merken dat Daniël een psychologische zwakte blijkt te hebben: een ruilaversie. Neem dit mee – wie weet kun je er in de toekomst gebruik van maken.

Voor wie het ontgaan is: Daniël verwijst in zijn inleiding naar het beroemde gedicht van Willem Elschot: het huwelijk. De geciteerde strofen gaan zo:

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren.

Vreemd genoeg kwam het droom-daad-citaat ook eens tijdens een autoreis voor de externe aan bod, waarbij Ruud van de Plassche het hele gedicht (24 regels) uit het hoofd declameerde. Kom daar nog maar eens om bij de jeugd van tegenwoordig! Die zitten zich tijdens de rit voor te bereiden met Chessable. Of zoiets.

Het lijkt erop dat Jan familie heeft in de horeca. Hij maakt in zijn analyse wel erg opzichtig reclame voor de broodjeszaak waar deze inhaalpartij werd gespeeld. Wel grappig dat in deze uitspanning naast deze kampioenspartij, een pensioensparty gaande was.

Ondertussen staat Daniël nu een punt los. Maar resultaten uit het verleden wijzen uit dat het spel nog niet gespeeld is. De knopen kunnen nog niet geteld worden. De huid van de beer kan nog niet verkocht worden. Alles is nog mogelijk. Parijs is nog ver. Dinsdag verwachten we een getergde Anton, de eerbiedwaardige grijsaard die nog één keer wil vlammen dit seizoen. En op het andere bord een Robbie in vorm die iedereen kan verslaan – zelfs een Jan die zich voorbereid heeft.

Wederom een seizoen met een ongekende apotheose. Zoals altijd heeft Jan het weer bij het rechte eind met zijn opmerking: we gaan het beleven dinsdag! Als Anton en Robbie winnen, wordt een week later de barrage gespeeld.