Teamleider neemt afscheid met jammerlijke nederlaag

Eerder dit jaar ben ik naar Utrecht verhuisd. Hierdoor speelde ik al niet meer mee in de interne competitie. Maar ik maak het seizoen wel af als teamleider van het gezellige UVS 2 SOS.

Op dinsdag 21 mei was de slotronde en daarmee ook mijn allerlaatste wedstrijd in het shirt van UVS. Volgend seizoen speel ik waarschijnlijk SOS bij een club uit Utrecht, ik weet alleen nog niet welke.

Vanaf deze plek wil ik mijn teamgenoten Furkan, Klaus, Marcel, Mathijs, Onno, Ron, Tobi en Wim heel erg bedanken voor het leuke seizoen, evenals invallers Frans, Jan-Hendrik, Ruud en Tom.

Onze doelstelling voor dit seizoen was handhaving in de eerste klasse. Die doelstelling hadden we in de vorige ronde na het gelijkspel tegen Koningswaal al gehaald. Voor ons stond er vanavond in ’t Hert bij gastheer SMB dus niets meer op het spel, behalve de eer en wat ratingpuntjes. Dat gold zeker niet voor onze tegenstander ASV 3, want die streed tegen degradatie en moest winnen om nog kans te maken op handhaving. Het werd zo toch nog een spannende slotavond.

We begonnen dramatisch. Marcel liet zich op bord 7 foppen in de opening. 0-1

Daarna verloor Wim aan bord 6. Hij leverde ergens een kwaliteit in en zag die nooit meer terug. Vervolgens kwam Furkan niet verder dan remise op bord 3. Zo kwamen we ½-2½ achter en ik zag het somber voor ons in.

Gelukkig deden onze puntenmachines wat terug. Klaus won op bord 4 en zette hiermee zijn persoonlijke score op een zeer nette 5 uit 8:

Ik kan kort zijn over mijn partij met wit: 1.e4-d5 (Scandinavisch). Ik speelde een zeer originele variant met wit, die waarschijnlijk in geen enkel theorieboekje terug te vinden is. Het kostte mijn tegenstander veel tijd. Hoewel hij zich redelijk verdedigde kwam hij toch in de problemen toen ik met een kleine combinatie een voor hem belangrijke pion veroverde. Daardoor kon ik de partij in mijn voordeel beslissen, mede ook omdat hij met nog weinig tijd op de klok zwakke zetten en blunders liet zien.

Mathijs won knap op het kopbord en haalde hiermee een nog mooier persoonlijk resultaat van 5½ uit 8.

Zo trokken we de stand gelijk (2½-2½), maar dat was van korte duur: Rons seizoen verliep alles behalve naar wens en ook vanavond lukte het niet. Op bord 5 vocht hij nog lang door in een slechtere stelling, maar dat mocht helaas niet baten. Volgend jaar gaat het zeker weten beter!

Onno op bord 8 zegt over zijn partij het volgende:

Bij mijn partij ging het gelijk op. Het was vooral een strategische partij. We hadden allebei niet echt winstkansen en remise vind ik een terechte uitslag.

Dankzij deze remise werd Onno de topscoorder van ons team. Met 6 uit 9 en een TPR van 1903 heeft hij een fantastisch seizoen gedraaid!

Toen was alleen ik nog bezig op bord 3. Na wat positioneel geschuif in de opening kon ik na een onnauwkeurigheidje van mijn tegenstander een pion mee snoepen. Meer positioneel geschuif volgde, wat me veel tijd kostte. Er werd wat materiaal geruild en ik zag het eindspel met vertrouwen tegemoet.
Misschien wel iets te veel vertrouwen, want ik miste in tijdnood het witte plan volledig. Er viel opeens een toren binnen over de open h-lijn -iets dat gewoon te verdedigen was- en dat kostte me een stuk, de partij en de wedstrijd. 3-5

Maar de Arnhemse overwinning was niet groot genoeg! Door de andere uitslagen in de poule kwamen onze tegenstanders één heel bordpunt* te kort voor de veilige achtste plaats en degradeerden ze alsnog.

En als een Nijmeegse club zich op de zesde plaats handhaaft en een Arnhemse club degradeert, maakt dat het seizoen -ondanks de verloren bekerfinale en het mislopen van Europees voetbal- toch nog een beetje goed.

*In het verslag van ASV 3 staat dat het team slechts een half bordpunt te kort kwam om degradatie te ontlopen, maar dat klopt niet. Met een half bordpunt meer zouden de Arnhemmers alsnog op plek 9 zijn geëindigd, op grond van onderling resultaat.