UVS 1 trekt aan kortste eind in spannende strijd tegen Krimpen ad IJssel

Tegen Krimpen aan den IJssel hadden we eigenlijk wel wat goed te maken. Aan het begin van het vorige seizoen hadden we ze laten glippen en dus waren we extra gemotiveerd. Verder stond er in de poule niets meer op het spel, dus iedereen mocht lekker voor eigen succes gaan van teamcaptain Joost ook al zou je daarvoor wat risicovol gaan spelen.

Jaap was op bord 4 als eerste klaar. Het leek er even op dat hij Rini Kuijf ging verrassen:

Ik mocht met wit tegen Rini Kuijf. Nadat we in de opening beiden vrij snel uit ons boek waren speelde Rini het wat onnauwkeurig, waardoor ik al snel positioneel erg goed stond. Daar dacht ik af te kunnen wikkelen naar een eindspel met een gezonde pion meer. In de complicaties miste ik echter een verdediging voor zwart, waardoor die wel heel actief tegenspel dreigde te krijgen. In eerste instantie ging ik een zetherhaling nog uit de weg, maar langzaam drong het tot me door dat ik waarschijnlijk blij mocht zijn met remise. Zijn remiseaanbod even later heb ik daarom aangenomen.

Ik zelf viel in voor Hans Klip die ziek was. Het werd een interessant potje, waarin ik misschien nog wel iets te snel tevreden was met remise. De computeranalyse van Lichess gaf echter aan dat we min of meer foutloos hadden gespeeld.

Jaap en ik waren redelijk op tijd klaar, ruim voor er sprake was van enige tijdnood. Het was nog erg lastig in te schatten hoe we er als team voorstonden, maar toen iedereen die nog aan het spelen was richting de 40e zet optrok, ging het er snel minder gunstig uit zien voor ons.

Bij Anton leek de opening wel aardig te gaan, maar hij had verder moeten gaan met een pionoffer. In plaats daarvan blunderde hij even later een kwaliteit en kon gaan keepen. Tevergeefs. Tegen de Pirc van Frans Cuijpers kwam Olav met een wat speculatief pionoffer aanzetten. Ik had niet het idee dat hij er ooit voldoende compensatie voor kreeg en de ervaren Cuijpers speelde de partij gedecideerd uit. Daarmee kwamen we op stevige achterstand, maar na de tijdscontrole bleek een aantal stellingen voor ons aanzienlijk verbeterd.

Joost leek eigenlijk met weinig uit de opening gekomen te zijn, maar na dameruil kreeg hij een stelling waarin hij rustig voor twee resultaten kon spelen en dat deed hij feilloos.

Ook bij Jan leek er erg weinig aan de hand na de opening en kon hij na een paar slordigheden tamelijk risicoloos op winst spelen.

Na deze twee meevallers begon het toch erg spannend te worden. Diderick leek namelijk wel gewonnen te staan, Robbie leek weer in de remisezone te zitten na de tijdnoodfase, bij Lars leek het minder erg dan ik in eerste instantie dacht, en bij Jasper was er nog van alles mogelijk, leek het. Een gelijkspel en heel misschien winst leken tot de mogelijkheden te behoren.

De meest dramatische partij van de wedstrijd was denk ik die van Diderick.

Robbie stond naar mijn inschatting ergens ronde 30e zet helemaal aangekrant, maar die had zijn nadeel weten weg te werken tegen de tijd dat ze de tijdscontrole haalden. Sterker, hij mocht misschien zelfs wel een voordeeltje claimen. Met het beperkte materiaal op het bord was het echter toch niet zo ingewikkeld voor zijn tegenstander om de remise te houden.
Bij Jasper dacht ik dat de stelling lang aardig in evenwicht was of dat hij op lange termijn wel kansen zou kunnen krijgen, ik was in ieder geval redelijk optimisitisch en vol vertrouwen. Helaas ging het hier toch vlot mis omdat wit een sterke aanval op de koningsstelling wist te creëren.

Met het verlies van Jasper was de wedstrijd al beslist, maar Lars moest nog even lijden. Zijn tegenstander had uiteindelijk een eindspel met paard tegen behoorlijk slechte loper op het bord weten te krijgen en ging dat uitmelken. Heel makkelijk was dat niet, maar uiteindelijk sleepte hij het punt toch binnen na meer dan 100 zetten. Tot op het laatst had Lars nog goede kansen op remise.

Toen de witte koning binnen kwam via de h-lijn was mijn hoop (en mijn energie) vervlogen. Hier maakt e4 echter nog remise. Ik had de zet natuurlijk wel gezien maar had gemist dat wit gewoon niet verder komt. De f-pion gaat naar f2, het paard moet f1 blijven dekken en wit komt niet verder. Gemiste kans en toch wel zuur na bijna 6 uur en 100+ zetten. Altijd door gaan dus!

De einduitslag is wat steviger in het voordeel van Krimpen uitgevallen dan nodig was, maar de overwinning was al met al wel verdiend.