Intussen in de crisisnoodopvang…

Sinds juli schaken Maarten en schrijver dezes iedere week tegen asielzoekers in de crisisnoodopvang in de Winkelsteeg. Vaste prik: woensdagmiddag van 14.00 tot 16.00 uur. We hebben tot nu toe geen week overgeslagen. We spelen onder de vlag van Bindkracht 10.

Onder de asielzoekers aldaar hebben we inmiddels een klein clubje vaste fans die het leuk vinden om een potje te spelen. Regelmatig schuiven kleine kinderen aan en vaak spelen we ook met het nodige publiek. We praten niet veel, we schaken. De voertaal in dit deel van de Winkelsteeg is Arabisch, met twee of drie woorden Engels, maar schaken is natuurlijk onze gemeenschappelijke taal. Zo nu en dan zit er opeens een nieuw gezicht tegenover ons. We hebben altijd wel een paar extra borden neergezet, zodat de bewoners van de noodopvang – jong en oud – ook onderling kunnen schaken.

Een paar van onze trouwe schaakfans

Die crisisnoodopvang, waar plaats is voor maximaal 1200 asielzoekers, is eigenlijk een klein kunstmatig dorp met een hek er omheen en met veel bewaking. Maar eveneens is het een flink, zo voor de buitenstaander soepel lopend bedrijf. Er is een enorme eetzaal en een even grote, nogal kale ‘huiskamer’. Daar staan de nodige tafels, banken en stoelen waar we gebruik van kunnen maken. Bij slecht weer wordt er regelmatig gevoetbald in deze huiskamer als wij er zijn en rennen kleine kinderen luid gillend in het rond. Naast enkele UVS-leden zijn er een paar niet-UVSers die zo nu en dan mee willen schaken; de meest trouwe tot nu toe is Riny.

Hoe is het schaakniveau daar in de Winkelsteeg? Dat is – ahum – nogal wisselend. Bij iets teveel aanloop van enthousiaste kinderen die de beginregels nog niet beheersen, vliegen de paarden en de lopers letterlijk door de lucht en moet er worden ingegrepen. Of er ontstaat een stelling die verraadt dat er nogal wat schaakregels zijn overtreden.

Ook komt het regelmatig voor, bij partijtjes tussen asielzoekers onderling, dat het bord een kwart is gedraaid (zie foto). Het mag de pret gelukkig niet drukken.

Maar er wordt ook serieus geschaakt, volgens de regels der schaakkunst. Echt sterke tegenstanders zijn we nog niet tegengekomen. Iemand die de basisregels wel kent, maar nog niet zo goed kan schaken, geven we wel eens 1, 2 of 3 stukken – en soms zelfs een dame – voorsprong; dat maakt de strijd wat meer gelijkwaardig.

Gelukkig zitten er ook serieuze schakers tussen, die aardig tegenstand kunnen bieden. Maarten vindt het nog wel eens moeilijk om ook slechte zetten te spelen, ik heb daar iets minder problemen mee. Als het moet lukt het mij meestal wel om met slordig spel een partij te verliezen. Als we daarentegen echt ons best zouden doen, staan al onze tegenstanders al na de opening op het verkeerde been en meppen we ze daarna zonder grote moeite van het bord. Al met al heb ik er de afgelopen maanden best leuke partijtjes gespeeld.

De crisisnoodopvang zou eerst op 1 november 2023 sluiten, nu staat de einddatum op 1 maart 2024. Als er clubgenoten zijn die op woensdagmiddag mee willen spelen, laat het even weten aan Maarten of mij. Het is er hoe dan ook gezellig.