UVS3 – Tussen de Torens 1

Op zaterdag 4 november trad UVS3 aan tegen het oude UVS4 (TdT1). Na de oorwassing in Utrecht (1-7 verlies) moest het anders. Drie tactische wissels waren het gevolg.

Een korte samenvatting van een enerverende middag waarin ons team net tekort kwam…

 

0-1

Het leek Dirk (bord 5) een goed idee om tegen Omar iets te spelen wat hij niet kende. Het zag er al redelijk vroeg in te partij hopeloos uit. Volgens de overlevering was het na 11 zetten voorbij…

 

1-1

Furkan (bord 1) keek reikhalzend uit naar deze ontmoeting en hoopte Bram te treffen. Levi is echter ook een tegenstander van formaat maar Furkan was in bloedvorm.

Furkan in zijn eigen woorden: “Mijn tegenstander, Levi Vriens (1853), wilde een gesloten schuifpartij vertelde hij mij na afloop maar kwam al snel in een open tactische stelling. Ik kwam al gauw een pion voor te staan. En na de heerlijke zet 13…Le4 was het een kwestie van de gewonnen stelling uitspelen.”

 

1-2

41 zetten had Pascal zitten zwoegen tegen Sjeng. “Mijn tegenstander was zeker te verslaan” aldus Pascal. Een verkeerde loperzet bleek uiteindelijk fataal.

 

2-2

Ik had mezelf op bord 2 gezet en was prettig verrast dat Bram mijn tegenstander was. De teamcaptains die het tegen elkaar op gaan nemen is een mooi affiche. Lead by example is toch een thema bij dit soort ontmoetingen. Furkan had als plaatsvervangend teamcaptain zijn plicht gedaan in Utrecht, nu aan mij de schone taak.

 

3-2

Frans (bord 4) deed zijn plicht. Ik kan niet zoveel vertellen over zijn partij behalve dat hij met wit speelde tegen Michiel en won.

 

3-3

Tom gaf aan nooit zo positioneel gespeeld te hebben. Hoe dit te interpreteren is mij een raadsel maar uiteindelijk moest hij de overwinning aan Mulan laten op bord 7.

 

3-4

Op het 3e bord zag het er niet slecht uit; althans dat was mijn oppervlakkige inschatting als ik weer eens naar rechts keek vanaf mijn plek. Een paar uur later bleek toch dat Tobi een goede positie weggegeven had tegen Jonathan.

 

3-5

En dus kwam alle druk te liggen op de tengere schouders van Frans op bord 6.

Frans had de volgende kijk op zijn partij: “Deze partij begon met het aangenomen klassieke damegambiet in een slavische verdediging. Op zet 15 zat ik lang na te denken en kon niet goed beslissen wat te doen. Met pion d4 en e4, Lc4 en Lf4 had wit het centrum stevig in handen maar hoe nu verder. Impulsief zette ik dame b3 waar zwart terecht Pb6 speelde. Daarmee blokkeerde hij pion b7 en forceerde een noodzakelijke afruil van mijn goede witte loper met Pxc4. Het alternatief zou zijn Lf1 met pionverlies van d4 (zie stelling). Verder maak ik alsnog een verkeerde beoordeling bij zet 21. f3 waarop de combinatie volgt Txd4 die ik niet had voorzien. Het pionverlies d4 was er toch van gekomen. In het loper-paard eindspel met pionnen kon ik
alleen speculeren op een fout van zwart door allerlei vorken uit te proberen. Maar daar tuinde mijn tegenstander niet in, die uiteindelijk met 2 pionnen op beide flanken kon winnen.”

 

En zo was de tweede nederlaag van het seizoen een feit. Valt er iets positiefs te vermelden? Jazeker!!!! Iedereen had zijn stinkende best gedaan (behalve Dirk) en dat is belangrijker dan winnen! Daarnaast zien we een duidelijke stijgende lijn en hopen deze door te zetten in Oss!

[Redactie: Het verslag van Tussen de Torens vind je hier.]