Hel, Vagevuur en Himmel

Op de Mokerheide zijn nog drie plaatsen die terugverwijzen naar de slag van 1574. Dat zijn de Hel, waar alle doden terecht kwamen, het Vagevuur waar de soldaten die niet werden afgeslacht heen vluchten om vervolgens in het moeras te verdrinken of alsnog te ontsnappen en Der Himmel (net over de grens in Duitsland) waar de overlevenden terecht kwamen.

Waarheen zenden wij de dappere strijders van het Mooker Eerste? Zal het de Hel worden (verlies) het Vagevuur (remise) of de Himmel (winst)?

Tsji ging voorop in de strijd. Hij leek zich eerst was passief in te graven maar schoot vervolgens uit zijn slof en dwong zijn tegenstander tot overgave bij zet 18. Neem even de tijd bij de eindstelling. Niks aan te doen.

En deze stelling lieten de spelers een half uurtje staan zodat iedereen ervan kon genieten.

Na acht jaar mocht ik eindelijk weer eens vast in een team meespelen. Nou ja ‘vast’… de eerste ronde moest ik al meteen afzeggen. Enfin. Na al die jaren maar weer eens goed voorbereiden: even lekker de diepte in. Eerst maar eens even wat achtergrondinformatie opduikelen. Mook. Blijkt ‘harmonica’ te betekenen. Klinkt vriendelijk. Maar Mook, dat was toch met die slag? Dus van alles gelezen over die slag op de Mookerheide in 1574 waar de Oranjes een pak slaag kregen van de Spanjaarden. En over een verdwaasde vrouw die jarenlang gatengravend over de hei zwierf op zoek naar de kist met soldij die de vechtersbazen ergens op de Mokerhei begraven zouden hebben. Kiste Trui, heette ze. Nu snap ik waarom ze een schaaktoernooi naar haar genoemd hebben… Het pak slaag dat de Geuzen onder aanvoering van de Oranjes kregen was aanzienlijk. Zo’n 3000 soldaten werd afgeslacht. En de Oranjes (twee broertjes van Willem) werden nooit meer teruggevonden. Maar ja wat heb ik nou aan die geschiedenis? Wat leren wij hiervan? Misschien dat die Mokers best wel van een robbertje vechten houden, maar niet altijd winnen. En dat ze een zwak hebben voor oude gatengravende vrouwtjes die  (met een harmonica?) over de hei zwerven. Ik besluit maar een kat-uit-de-boom-kijk-opening te spelen – de London.

Met die 2-0 voorsprong werd het wel lekker ontspannen spelen voor de UVS’ers. Henk-Jan was in de opening bang om in een voorbereide variant terecht te komen en liet het voordeel glippen. Zes achtereenvolgende damezetten is natuurlijk geen record, maar misschien wel binnen de eerste 20 zetten! Een degelijke remisepartij van Henk-Jan. De analyse van Henk-Jan:

Aan het derde bord speelde Diderick een puike pot. Hij is het seizoen begonnen met twee nullen en was erop gebrand dit even recht te zetten. Maar… zo is zijn motto – het moet wel een leuke pot zijn. En dat werd het. Hieronder zijn analyse. Fijn avondje uit voor Diderick.

Aan bord 1 nam Daniël het op tegen Jan Spoorenberg. Jan is oud-UVS’er en heeft als speler van het eerste en tweede team vooral veel mooie partijen gespeeld met veel op Leffe Dubbel geïnspireerde analyses achteraf. Hij had zich naar eigen zeggen wel voorbereid maar werd alsnog verrast door de opening van Daniël. Zijn vroege ‘e5’ stelde beide spelers voor problemen. Daarbij heeft zwart het steeds wat makkelijker omdat die concrete dreigingen in de stelling heeft die samenhangen met de kwetsbare positie van de pion op e5. Zie hier de analyse van Daniël.

Een mooie partij van Daniël waarin hij snel het initiatief greep en dat niet meer los liet.

Wouter had zichzelf deze keer ingeroosterd als non-playing-captain en had zich opgemaakt voor een rustig avondje wandelen en kijken. Omdat Dennis zich wegens een opkomende verkoudheid moest afmelden, moest Wouter toch nog aan de bak. Op bord vijf wist zijn tegenstander hem op remise te houden. Ook in de analyse kon geen winst voor zwart gevonden worden. Ook weer een degelijke remise.

Op het tweede bord speelde Robbie ook een degelijke pot. Zijn loper op g2 leek uitstekende vooruitzichten te hebben, helemaal toen de cavalerie (op a5 en b6) het mogelijk maakte om de breekzet b5 te spelen. Maar de stelling van zwart was erg flexibel. Nadat hij c5 had gespeeld was er voor hem niet veel meer aan de hand. Robbie moest zelfs nog even oppassen omdat zwart via de a-lijn binnen kon komen.

Ivar heeft het geschopt tot topscoorder van het eerste. Na twee ronden staat hij fier bovenaan met anderhalf uit twee partijen. De oplettende lezen weet dan al wat het resultaat deze wedstrijd was: inderdaad remise. Het moet gezegd worden dat Ivar het wel geprobeerd heeft. In een vrijwel gelijkstaand eindspel probeerde hij nog een riskante breekzet. Maar ook die kon het evenwicht in de stelling niet verstoren. Zijn tegenstander, Wim Gielen ook oud-UVS’er, tikte de partij glimlachend uit naar remise.

In keiharde cijfers is dat – alles bij elkaar opgeteld en afgetrokken: UVS 6 – Mook 2

En zo eindigde de strijd en verlieten de strijders moegestreden het slagveld. En de Mokers keerden terug naar de Mookerheide, waar in de donkere nachten hel, vagevuur en hemel in elkaar lijken over te lopen, waar nu schapen grazen en waar soms, heel soms een herder een vaag gekerm en gegraaf meent te horen. Is het Kiste Trui? Of… of was het de Leffe Dubbel?

Toch fijn zo’n diepte-voorbereiding.