De kop is eraf

Een nieuw seizoen, en opnieuw een kans om kampioen van hoofdklasse A te worden. UVS 1 (SOS) -want daar hebben we het over- is wel wat gewijzigd: helaas viel Mathijs er aan de onderkant uit. Een groot gemis. Want -naast het feit dat hij veel punten scoorde- was hij onze onverschrokken teamleider. En een opvolger hebben we nog niet.

Gelukkig had Wouter de taak op zich genomen om voor de eerste ronde voor teamleider te spelen. Hij dacht natuurlijk dat het  een makkie zou zijn, want ons achttal heeft maar liefst tien spelers. Maar dat viel tegen. Van onze tien spelers waren er vijf(!) verhinderd, waaronder onze top 3 qua elo. Dus er waren toch nog 8-(10-5) = drie invallers nodig!

UVS is een club met veel spelers en we zijn in de breedte heel sterk. Wouter moest even zoeken, maar vond uiteindelijk versterkingen in Pepijn, Rob en Hans, niet de minsten! En Hans heeft ook nog een auto, want die was ook nog nodig. Goed geregeld!

Onze tegenstander was Velp. Hoewel Wouter ons anders wilde doen geloven wonnen we vorig jaar van hen met de kleinste marge. En het team was nu veel sterker. Hun eerste bord was niet meer Wouter van Rijn, maar Vadim van Kuijk, een jongeling die sterk in opmars is. Ter illustratie: zijn KNSB-rating was afgelopen maand met maar liefst 125 punten gestegen! Toch moesten we onze kansen kunnen pakken, zeker aan de lagere borden.

Ivar (bord 6) was als eerste klaar. Dat ging zo snel, daar heb ik niets van meegekregen. 0-1 voor de onzen.

Robbie (bord 2) speelde een puike partij tegen de sterke Wouter van Rijn. Nadat hij de openingsproblemen had overwonnen bleef een gelijke stelling over. ½-1½

Rob (bord 5) stond al snel lekker na de opening. Hij kreeg een mooie aanval die hij vakkundig afrondde. Let vooral op het mooie centrumblokje na zet 19. ½-2½

Hans (bord 7) kreeg een open stelling met allerlei stukken die hingen. Maar het zag er goed uit met een verdwaald paard op h3. Hoe hij uiteindelijk heeft gewonnen heb ik niet gezien, maar het verbaasde me niets. ½-3½

De eerste vier partijen die klaar waren duurden allemaal een zet of 20-25, geloof ik. Dat gaat lekker! De overige partijen gingen wel over de dertig zetten heen.

Thomas (bord 8) speelde degelijk, zoals we van hem gewend zijn. Hij won een kwal, en wikkelde daarna rustig af. ½-4½

Pepijn (bord 3) stond na de opening ongeveer gelijk, maar kreeg een enge aanval over zich heen. Uiteindelijk bleek hij dat te kunnen verdedigen en won. ½-5½

Zelf had hij het volgende op te merken:

“Mijn tegenstander speelde vrij vlot een prima variant tegen mijn opening en vond daarna ook nog het beste plan. Het stond daarna ongeveer gelijk, maar toen hij het initiatief dreigde over te nemen greep ik even mis. Gelukkig kwam het daarna weer goed.”

Wouter (bord 4) kwam langzaam steeds beter te staan en won een pion. De winst leek een kwestie van tijd, maar er ging ergens toch iets mis, want hij kwam niet verder dan remise. 1-6

Dennis (bord 1) nam een pionoffer in de opening aan en kreeg daar al snel spijt van. Hij moest zwaar verdedigen. Hij speelde niet perfect, maar zijn tegenstander ook niet. Uiteindelijk bleef hij de pion voor, en de pion werd een dame. In totaal gewonnen stelling deed hij in hevige tijdnood een onbegrijpelijke grafzet waardoor het toch nog remise werd. 1½-6½

Een goed begin is het het halve werk. Nu de andere helft nog.