Een toevallige ontmoeting
UVS’ers komen en gaan. Ik weet niet hoe het anderen vergaat, maar als er een UVS’er vertrekt en uit het zicht verdwijnt, dan heb ik de neiging te denken: “Waar is hij gebleven? Hoe zal het met hem gaan?” Maar na enige tijd weet je dan: die zie ik definitief niet meer terug. Toch blijft zo iemand dan vrij zinloos in je gedachten hangen. Zoveel mensen verdwijnen uit beeld, realiseer ik mij, als ik bijvoorbeeld in een oude map namen tegenkom met adressen en telefoonnummers van vroeger.
Onlangs was ik bij het 60-jarig jubileumfeest van de volksdansgroep VGN. Op dit jubileumfeest werd uiteraard flink gedanst. De volksdansen werden begeleid door een orkest met de naam Yargon. Het orkest bleek gespecialiseerd in de muziek van allerlei volksdansen uit de hele wereld. Er was een voorzanger bij, die zo krachtig en mooi zong, dat die als het aan mij lag volgend jaar voor Nederland mee zou moeten doen met het Europees songfestival. Daarnaast bespeelde hij ook diverse muziekinstrumenten (vooral de klarinet). Ik hoorde dat hij in volksdanskringen een bekende persoon was. Jawel, deze persoon was ex-UVS’er Rudy Harmsen.
Het is wel zo ongeveer 40 jaar geleden, dat hij bij UVS vertrok, maar er zullen nog wel een aantal oudere UVS’ers zijn, die zich hem kunnen herinneren als een studentje biologie en als verdienstelijk schaker. Ik gok het er op, dat er nog mensen zijn die geïnteresseerd zijn in zijn verhaal. Ik vond het wel boeiend. Daarom hier een beschrijving, hoe hij van eenvoudig biologiestudentje en UVS’er uitgroeide tot een prominent figuur in de volksdanswereld.
Eén van zijn spraakmakende schaakprestaties bij UVS was, dat hij in 1975 snelschaakkampioen werd van de OSBO. In zijn geboorteplaats Doetinchem werd hij in zijn eerste jaar bij de schaakvereniging Doetinchem gelijk jeugdkampioen en behoorde daarna bij de top van de Doetinchemse schaakclub. Toen hij in Nijmegen biologie ging studeren, meldde hij zich in 1974 bij UVS, toen nog in de zaal van Splendor aan de Groenestraat. Rudy bleek een belangrijke aanwinst voor ons eerste team! Het eerste team van UVS zat toen in de hoogste klasse van de OSBO en streed voor promotie naar de toenmalige 2e klasse van de KNSB.
Rudy was een gewone student, wonend op een klein kamertje in de buurt van het station (Vondelstraat, herinner ik mij vaag). Hij vertelde mij toentertijd, dat hij bij een volksdansgroep zat. Dat maakte niet zoveel indruk, want wat was volksdansen eigenlijk ? Ik stelde mij dat voor als een beetje huppelen in een groep. Later ben ik daar anders over gaan denken. Meer indruk maakte het op mij, dat Rudy als afgestudeerd bioloog timmerman-meubelmaker wilde worden, maar dat lijkt later niet echt doorgegaan te zijn. Hij heeft wel nog even les gegeven in biologie op verschillende scholen, en later heeft hij zich omgeschoold tot ICT-docent.
Het lidmaatschap van de volksdansgroep had voor hem echter vergaande gevolgen. De echte volksmuziek had hem gegrepen, vooral de Balkanmuziek… Van het een kwam het ander. Hij verdiepte zich in deze muziek, leerde klarinetspelen en zingen, vormde bij de Nijmeegse volksdansvereniging een orkest en startte later met anderen een nieuw orkest met de naam Yargon om bij allerlei verenigingen en gelegenheden de volksdans te begeleiden. Ik zal niet al zijn volksdansactiviteiten in binnen- en buitenland beschrijven. Met een kleine onderbreking bleef hij bij Yargon als klarinettist en zanger actief, maar tijdens de coronatijd ging het orkest ter ziele. Het zou niet meer spelen, helaas!
Hij woont nu in Doetinchem, maar toen de Nijmeegse volksdansvereniging op 31 maart 2023 haar 60-jarige jubileum vierde, was hij (met het Yargon-orkest) onmiddellijk bereid om bij die gelegenheid nog eens de instrumenten op te pakken om het feest van zijn geliefde club, waar hij zijn volksdansleven startte, luister bij te zetten. Dat was dus het allerlaatste optreden van Yargon. Ook mijn vrouw en ik waren bij dat jubileumfeest aanwezig. Het was dus wel toevallig, dat ik daar Ruud Harmsen weer tegenkwam.
Klaus Wüstefeld
Ik herinner me Rudy nog als een zeer sympathieke en sterke schaker die eigenlijk bijna nooit schaakte. Maar als we een vluggeravondje organiseerden was hij van de partij. Door hem zijn we op een gegeven moment maar doorgeefschaak gaan spelen. In gewone vluggertjes opende hij uit balorigheid 1. h2-h4 en met zwart 1. h7-h5 – en won nog alles. Met doorgeefschaak leek je tenminste nog kans te hebben… We gaven hem de bijnaam Boer Harm (vanwege dat volksdansen dat volgens ons op klompen moest) – vond hij niet erg. Als je dit leest Rudy: kom weer eens langs!