Goed plan, uitvoering mislukt

Een beetje na dato volgt hier nog een kort verslag van de KNSB-wedstrijd van UVS 2 tegen Amersfoort 1 te 1 april. Voor ons was de wedstrijd zeker nog van belang, want met zes matchpunten waren we nog niet veilig voor degradatie uit klasse 3C. Voor het sterke Amersfoort 1 stond er minder op het spel, want zij waren met vier matchpunten meer dan alle andere teams nu al bijna zeker van het kampioenschap. Onze hoop was dat ze wegens hun riante positie met een wat minder sterke afvaardiging naar Nijmegen zouden komen, en dat wij dan zouden vlammen tegen de koploper. Om het maar meteen te verklappen: de eerste verwachting kwam uit, de tweede helaas voor ons niet.

Terugkijkend herinner ik me dat het er al vrij snel niet hoopvol uitzag tegen de sympathieke, relaxed schakende heren uit Apeldoorn (onze kopman Diederick had gehoopt tegen hun kopdame en voormalig Nederlands kampioene Thea Lanchava te mogen schaken, maar zij was niet meegekomen). Zelf was ik al snel na de opening in een tamelijk hopeloze stelling met twee pionnen minder gekomen. Toen ik besloot maar eens langs de andere borden te lopen, dacht ik eerst dat Ron best aardig stond, tot ik ontdekte dat hij er bij hem een vol stuk minder op het bord stond. Naast me spelend had mijn naamgenoot weliswaar een dame meer, maar zijn tegenstander had daarvoor een toren, loper en paard en Ruuds aanval leek me te weinig compensatie te bieden. Wel een zeer spannende partij, leek me. Ook Diderick leek slecht uit het middenspel te zijn gekomen. Op de overige borden ging het min of meer gelijk op, voor zover ik het kon beoordelen, alleen Wouter stond duidelijk strategisch beter en het leek me typisch zo’n stelling die Wouter nauwkeurig naar winst ging voeren.

Geen goede uitgangspositie voor ons dus. De eerste uitslag, als ik me goed herinner, was bovendien een tegenvaller: Robbie blunderde en verloor. Een poosje later moest ook onze dapper doorschakende captain het hoofd buigen, behaalde Furkan een verdienstelijke remise en wist Ruud het inderdaad niet te redden. Hier is zijn analyse van zijn turbulente partij.

Zo rond de tijdcontrole deelde de teamleider van Amersfoort bananen uit aan zijn nog spelende teamleden, een grappig gezicht. Even later bleek Hans het niet gered te hebben tegen zijn sterke tegenstander, zodat we ook als team verloren hadden. Daartegenover stond dat Wouter zijn stelling correct naar winst wist te voeren, en Diderick schwindelde (het woord is van hemzelf) voor de derde keer op rij naar winst. Hij analyseert zelf hoe dat gebeurde.

Dan resteert nog mijn eigen partij. Zoals gezegd stond ik twee pionnen achter in hopeloze stelling. Indachtig wat ik Henk-Jan Jansen de dinsdag ervoor op de club had horen zeggen na zijn schwindelwinst tegen Diderick – ‘altijd stug doorspelen!’ – probeerde ik een aanval op te zetten, wat na een reeks mindere zetten van mijn tegenstander wonderwel lukte. Nadat ik voor mijn idee gewonnen had gestaan maar ergens de winst gemist moest hebben, zat ik een beetje gedesillusioneerd achter het bord te balen en hoorde ik dat we al verloren hadden. Ik speelde nog een paar zetten en nam toen maar het remiseaanbod van mijn tegenstander aan. Bij de computeranalyse thuis bleek ik met mijn laatste zet voor het aannemen van de remise voor de vijfde maal de winst te hebben gemist! Kijkt u zelf.

De laatste ronde gaat het nog spannend voor ons worden. We staan nu achtste. Als we de laatste ronde winnen van streekgenoot Het Kasteel zijn we veilig, maar als wij dan verliezen en En Passant 2, nu op de negende stek, wint van het (weliswaar vrij sterke) Bennekom, dan liggen we eruit. We gaan het zien!