Leren van fouten
Op de ouderkijkavond had ik op een aantal borden GM blunders opgesteld. Telkens de vraag: Wit speelt hier stuk x naar veld y, waarom is die zet een blunder? Ouder en kind konden bij iedere stelling gezamenlijk proberen een antwoord te vinden en op die manier leren van (de fouten van) grootmeesters.
Het leren van en lachen om fouten van anderen is een luchtig tijdverdrijf. Het raakt je niet persoonlijk en je kunt de informatie puur verstandelijk opslaan. Dat is vaak veel prettiger dan lering trekken uit eigen fouten.
Ik merk bij mijzelf een groot verschil tussen de analyse van een gewonnen partij en van een verloren pot. Bij een gewonnen partij ben ik in de basis tevreden en ik zoek ontspannen en nieuwsgierig naar zetten die beter hadden gekund. Als ik de computerzetten niet begrijp, dan vind ik dat ook niet erg, ik bén immers geen computer. Wanneer ik een verloren pot herkauw, dan ben ik ontevreden en ik zoek verbeten of teleurgesteld waar het mis is gegaan en op welk punt het hele universum zich tegen mij heeft gekeerd. Zal mijn leerhouding invloed hebben op het leerrendement? Dat is voer voor pedagogen.
Laat mij maar eens kijken met welke stellingen ik de ouders en jeugd heb geplaagd. Jij daar, ja jij lezer, jij die mijn hele tekst vlooit op spel- en grammaticafouten, die verifieert of de argumenten wel steekhoudend zijn, die verveeld verder scrollt zolang er geen diagrammen in beeld zijn, kijk je eventjes nieuwsgierig met me mee?
Ten eerste: wat leuk, een ouderkijkavond.
Ten tweede: wat een goed idee om dit soort stellingen te nemen, zodat we zien dat GM’s ook van vlees en bloed zijn.
Dank voor het delen!
Niet alleen grappig die blunders, maar ook verbazingwekkend.: als je alleen al ziet hoe Carlsen een
matje overziet, dat een beginneling al zal zien ! Interessante vraag, hoe ’n wereldkampioen dat kan overkomen. Vermoeidheid? Een eenvoudig hersengebrek, dat bij tijd en wijle optreedt? Een opeenhoping van zenuwen? Het geeft tenminste aan, dat verliezen door ’n blunder tot de mogelijkheden hoort. Als iemand een blunder maakt, kan hij met trots zeggen, dat hij in goed gezelschap verkeert.