UVS2-HSG1 – Broodschakers

Afgelopen zaterdag tegen HSG heeft UVS 2 lekker uitgehaald. Was nodig omdat we geruisloos dreigden weg te vallen uit de 3^de divisie. Volgt nog een must-win tegen DODO en als laatste de derby tegen het verrassende Wijchen. Ik durf de voorspelling wel aan dat we ‘erin’ blijven.

Eerst maar eens HSG. Spijtig dat van hen het 2^de bord leeg bleef, maar zo beleefden Ron en Dennis toch nog een sportieve middag: klossen, trekken, masseren en stoten. Biljart op nivo.. de volgende keer moeten we Thomas er wel bij hebben, dan was ook dáár in de kantine de nodige analyses over te horen geweest.

Afijn.. 1-0 dus, maar Tsji begon al snel te improviseren tegen de Alapin. Zen als hij is maakt hij ons deelgenoot van weer eens een ‘leerstelling’ (vrij letterlijk..).

Tsji:

In mijn partij tegen Yvette Nagel maakte ik een paar openingsfouten. Na een lange marteling was ik beland in een toreneindspel met een pion minder. ik was blij verrast door wits 35e zet: c3-c4 (zie diagram). Toreneindspelen zijn lastig. 

Na 35. c3-c4 speelde ik Tc5xc4  en na 36. Td5xc4 …. keek ik verbaast naar haar en gaf op.

Twee vragen voor de lezer: Waarom gaf ik op? en met welke zet -ipv Tc5xc4- had ik nog kunnen vechten voor remise (fritz: +0.6 voor wit)? 

De prijsverloting volgt..

Houd vol, Tsji; “De weg ís de reis”.

.. en 1 -1 is natuurlijk ook spannender…

Toch nog even Dennis (op 2). Hier had een mooie beginstelling kunnen staan (Wit speelt en wint: 1 e4 .. ), maar laten we hem zelf aan het woord.

Dennis:

Zaterdagochtend, eindelijk weer KNSB. Ik had door omstandigheden nog maar twee van de vijf keer meegedaan. Maar nu zou ik weer mee spelen en ervoor gaan. De verwachting was dat ik op bord 2 tegen Pascal Losekoot moest. Ik had niet zo’n zin in voorbereiden, maar had de dag ervoor toch wat varianten bekeken. Ik stond vroeg op, en had alle tijd. Al treuzelend werkte ik mijn ontbijt naar binnen, las wat nieuws, en keek wat Youtube. Tot het ineens 11.40 uur was en ik me nog moest douchen. Heel snel gedoucht, aangekleed, geappt dat ik iets later was, en in recordtijd (13 minuten) naar de Biezantijn gefietst. Toen ik zwetend en hijgend binnenkwam werd ik her en der al gefeliciteerd met mijn overwinning. Wat bleek? Pascal was die ochtend ziek geworden en de tegenstander had helaas geen vervanger meer kunnen regelen.

Dan moet je even schakelen. Toch maar een zet gedaan en de klok aangezet. Maar om 13.00 uur werd de klok stilgezet door de wedstrijdleider en was het punt inderdaad binnen. En wat doe je dan? Het gezamenlijke eten was pas eind van de middag. Gelukkig was er nog non-playing captain Ron, zodat we nog een uurtje konden biljarten. Want ook dat kan in de Biezantijn. En zo werd het toch nog gezellig.

Dan nu de ploeterende anderen.

RuudS op 4 kreeg wat we toch zelden tegen komen (1 e4 – Pc6 …) , maar toch de naam van een grootheid heeft: de Nimzowitsch.

Lichess zegt er over:

“This somewhat uncommon move prepares the d5 push, being a kind of delayed Scandinavian Defence. After 2. d4 d5 3. exd5 Qxd5, White cannot apparently play 4.Nc3 because of the reply 4…Qxd4, however by 5.Qe2 White enters into the Marshall Gambit variation.” Voor de gambisten onder ons.

 

RuudP aan 7 beleefde in het 2-paarden spel een aangename tactische middag. Wellicht volgt nog een engine-analyse van de kritische momenten. Of deze scherper zullen zijn dan de onze tijdens de copieuze maaltijd achteraf in Villa Voorstad is nog maar de vraag..

Robbie blijft de Caro-Kann trouw; hoe lang nog? 😉. Wellicht slijt die overigens niet; Karpov bleef er toch ook mee spelen, toch?! Ik weet uit ervaring dat tegengestelde rokades doorgaans veel vuur op levert, ook hier. Wat me bij staat is dat Robbie dit vuur vóór zijn eigen koning deed oplaaien en het punt uiteindelijk binnen sleepte.

Hans hoor ik altijd meteen na de kennismaking zijn achternaam duidelijk spellen.. je schrijft het zoals je het zegt. Ook zijn partij was volgens mij helder: een kwaliteit voor een dijk van een paard op f5. Ik hoop de ‘afhandeling’ ervan nog te kunnen publiceren.

Diderick (op 1) had zich goed voorbereid. Hoe goed je dat ook doet, op een gegeven moment moet je toch zelf weer gaan schaken, en dan kun je in een leuke stelling terecht komen; een die eigenlijk níét voor te bereiden is: toren tegen 5 pionnen..

Last (bnl) had ik zelf ook een aparte middag. Ik merk dat de zaterdag niet de beste dag om te schaken is; eigenlijk wil ik ‘bijkomen’ van de week. Mijn tegenstander had volgens mij ook zo’n dag. Bij mij viel het kwartje gelukkig wél mijn kant op.

Al met al een lekker dagje voor ons: winnen, een trotse captain (Ron!), voorjaar zon en ‘afschake(le)n’ in Villa Voorstad waar het brood gebroken en gedeeld werd!