Het is maar een spelletje

Tsja, slecht nieuws moet je meteen brengen: we liggen uit de OSBO-cup.

Vrijdag 3 februari speelden alle (8) teams van regio Zuid tegen elkaar in de Mallemolen in Groesbeek. Wij moesten tegen PION 1. Meteen een zware tegenstander. Een vroegtijdige inventarisatie van wedstrijdleider extern Mathijs leverde al snel het team Robbie, Henk-Jan, Dennis en Thomas op. Ons eerste bord van het UVS 1 (SOS), Daniël was helaas verhinderd, anders waren we nog sterker geweest.

De dinsdag voor de vrijdag bleek dat Thomas toch niet kon meespelen. Mathijs heeft die avond bij de UVS-interne mensen lopen ronselen en vond Furkan Dengiz (weet u dat die g eigenlijk niet in zijn achternaam hoort, en hij dus eigenlijk mijn voornaam als achternaam heeft? Vraag hem maar eens naar het hoe en wat) bereid om in te vallen. Twee dagen later bleek Robbie ziek te zijn. Henk-Jan, die inmiddels door Mathijs tot teamleider was gebombardeerd, heeft toen op stel en sprong nog Pepijn als vervanger kunnen regelen. En Wouter had zelfs eventueel ook kunnen spelen.

Op het afgesproken tijdstip kwart over zeven waren drie van de vier personen aanwezig bij het vertrekpunt waar de helse tocht naar Groesbeek zou aanvangen. Furkan was er nog niet. Henk-Jan besloot maar meteen te bellen hoe het zat. Furkan bleek na zijn drukke werk in slaap te zijn gevallen en was nog thuis. Dus hij zou wat later nafietsen.

In de Mallemolen was het een gezellige boel van -met name- oude, grijze mannen. En ja, daar ben ik inmiddels een van… De loting werd gedaan, en Henk-Jan koos de hand met de zwarte pion waardoor we op de oneven borden zwart hadden.

Hieronder chronologisch de uitslagen.

Dennis (bord 3) speelde voor de derde keer in zijn leven tegen PION, voor de derde keer tegen Wopke Veenstra, en voor de derde keer met zwart. Het stond 1½-½ voor mij, dus Wopke had nog wat goed te maken. In een gelijke stelling met veel tijdachterstand voor mij bood Wopke remise aan, wat ik niet kon weigeren (en mocht aannemen van onze captain).

Tip: wil je de partij naspelen vanuit mijn gezichtspunt (zwart), klik dan op e7!

Tussenstand ½-½ (en 2-1 voor mij tegen Wopke).

Henk-Jan (bord 1) moest tegen levende legende Theo Wijnhoven. Henk-Jan stond al vanaf de opening heel lekker en ik had er alle vertrouwen in. Een typische HJ-stelling. Hij leverde een puike partij af en won gedecideerd.

Tussenstand 1½-½

Pepijn (bord 2) kreeg een Nijlpaardensysteem tegen zich. Misschien omdat tegenstander Wim Molenkamp pas om 19.55 uur had gehoord dat hij moest spelen? Hij kwam wat later aan het bord, en Pepijn had steeds meer ruimte. Ik had er vertrouwen in dat hij dit varkentje wel zou wassen, of op zijn minst niet zou verliezen. Helaas besliste het (nood)lot anders.

Toen ik na mijn analyse kwam kijken had Pepijn 1 minuut tegen Wim 2 minuten. Wim gaf veel schaakjes, en misschien is er wel ergens drie keer dezelfde stelling ontstaan. Maar omdat niemand noteerde was dat niet te achterhalen. Daarna  vond Wim de goede zetten en zette Pepijn uiteindelijk mat.

Tussenstand 1½-1½

Furkan (bord 4) was als laatste bezig, tegen de jonge Hidde Knippenberg. Hij was in het begin -zoals we van hem gewend zijn- fur(kan)ieus ten aanval getrokken, maar dat werd goed gepareerd. Daarna moest hij een minder eindspel verdedigen. Met minder tijd, omdat hij zo laat was binnengekomen. Nadat Pepijn klaar was had Furkan een pion en een loper, en zijn tegenstander vijf pionnen. Die waren helaas niet tegen te houden.

Furkans relaas:

Was in slaapgevallen na werk. Werd wakker toen de heren al op de fiets waren. In m’n leven nog nooit zo hard gefietst om enigszins op tijd te komen. Waren een kostbare 10min. Om vervolgens een stelling te bereiken die ik graag speel en waarin ik beduidend beter sta met een veel makkelijker plan. Om na één foute zet, onnodig langzaam te verliezen.

Lh6 was dus mijn blunder. Miste dat hij geforceerd dames kon afruilen. En daardoor een veel beter eindspel inging. M’n tegenstander vond dat hij na Pg3 al gewonnen stond. Was ik natuurlijk niet mee eens, want na die tour de france fietstocht in record tijd had ik inmiddels ballen van staal

Kwam in tijdnood dus had de partij niet verder genoteerd na zet 27. Wat opmerkelijk was was dat m’n tegenstander niet met Th7 en Tah8 de pion op h5 wist op te halen en koos voor een langzaam plan.

Denk voor de rest niet veel gemist of slecht geschaakt te hebben. Vond het leuk om in te vallen en ook veel genoten van de borden naast mij!

Op de terugweg kwam ik nog een vos tegen.

Eindstand 1½-2½