UVS 2 SOS – Doesburg 1

Het na 4 rondes ongeslagen team van UVS 2 (SOS) kon zich die avond met een winst tegen Doesburg steviger in de kopgroep nestelen. Omdat de ratingcijfers van UVS 2 en Doesburg 1 ongeveer overeenkwamen, kon er gerekend worden op een interessante strijd.

We waren gealarmeerd door het feit dat één Doesburgse speler, Frank Schleipfenbauer, ver boven de anderen uitstak met een rating van 2112. Op zich is dat geen reden tot paniek. Ons team beschikt immers over schakers van bijzondere kwaliteit en een hoge rating (zeker van slechts één persoon) zegt niet altijd wat. Toch werd er voor gepleit om op het eerste bord een zwakkere UVS’er op te offeren. De moeilijkheid was echter dat UVS 2 geen zwakke spelers heeft. Teamleider Thei, nog steeds een talentvol schaker, plaatste zichzelf daarom op het eerste bord. Ikzelf bleef zoals tevoren ingepland op bord 2, waar de man van 2112 (misschien wel uit vrees voor mij) was gaan zitten. Mijn taak was ‘t om te winnen of minstens gelijk te spelen. Ik dacht redelijk te gaan, maar na een avond-lange strijd mislukte het toch. Thei kreeg aan ‘t eerste bord een toch nog sterke Doesburger tegenover zich. Natuurlijk ging Thei voor de winst, maar hij gaf (ongewild) een stuk weg en ook Onno aan ‘t vierde bord verloor snel: in gewonnen stelling gaf hij een loper weg. Dus al vroeg moesten we door pure blunders tegen een 2-0 achterstand aankijken.

De vroege 2-0 achterstand bleek nog geen ramp, want Wim (bord 4) wist goed te reageren op het weinig gespeelde Boedapester gambiet. Hij speelde het verder nauwkeurig en werd (prettig voor hem) ook nog geholpen door een 2-zettige black-out van zijn tegenstander, waardoor Wim mat kon zetten. Ook Simon (bord 3) won. Na een (hem kennelijk bekend) snel pionoffer in de opening nam hij het initiatief, dat hij niet meer losliet. Hij moest wel nog nauwkeurig spelen, maar hij won. Tobi (bord 6) speelde remise, hij vond het zelf niet zo spectaculair, maar het werd daardoor wel 2½ -2½ . Tot in de laatste uurtjes was niet duidelijk wat de einduitslag zou worden. Ikzelf had (zo begreep ik) de laatste partij. Op het laatst zwaar vermoeid kon ik in het eindspel niet de route naar remise vinden en verloor. Daardoor verloor UVS 2 met 2½-3½, maar dat betekent niet dat UVS 2 in het vervolg kansloos zal zijn voor een hoge klassering. Het is afwachten welke missers de topteams nog zullen maken!

De spelers zullen hier nu zelf laten zien, hoe zij op leuke of minder leuke wijze hun partijen wisten te winnen of verliezen..

Bord 1 Thei van Laanen (Zwart) – Patrick Waardenburg (Wit)

Met de bedoeling om onze beste speler niet door de hoogstgeplaatste Doesburger (rating 2100+) te laten vermorzelen hadden we besloten om ditmaal met een tactische opstelling te komen, met mij op bord 1. Omdat Doesburg met een soort tegen-tactiek kwam, of simpelweg omdat hun hoogstgeplaatste liever met zwart speelde, zat Klaus op bord 2 met de moeilijkste tegenstander opgescheept, en ik op bord 1 met de een-na-moeilijkste.

Een licht gevoel van zenuwachtigheid overviel mij wel, toen mijn tegenstander zich voorstelde als Frank Schleipfenbauer , de man van 2112 rating, maar spoedig herpakte ik mij: waarom zou ik hem niet kunnen verslaan of desnoods remise kunnen spelen ? Ik kon redelijk tevreden zijn over de opening en zocht een mogelijkheid om tegenstander Frank in moeilijkheden te brengen. Door een kleine ( doch voor hem leuke) combinatie verraste hij mij met pionwinst, maar er was daarna nog voldoende kans tot tegenspel. Ik verloor echter na een lange strijd , waarbij de vraag overblijft: heb ik ergens kansen laten liggen?

Bord 4 Wim de Jong (Wit)– Chiel Verhagen (Zwart)

Ik kwam volgens de computer gewonnen uit de opening. Ik wist dit echter niet te verzilveren en zag op de 24e zet over het hoofd dat mijn loper in stond. Op de 38e zet heb ik opgegeven.

[Red.: Klik hier voor het verslag van Doesburg.]