Zo gaat het nu eenmaal met snelschaken

Een verrassend en uniek matje, daar was ieder het over eens, maar de echte verrassing kwam pas na de partij.

De laatste partij van de snelschaakavond zou beslissend zijn voor de winnaar in de groep. Ismaël Jamshedy had 5 punten en ik (Klaus Wüstefeld) had ook 5 punten. De winnaar zou groepswinnaar worden. Na een energieke start van Ismaël kon ik de partij wel vergeten. Ismaël moest wel winnen. Zie daarvoor de diagramstelling (die stelling meende ik mij zo te herinneren). Zwart aan zet. Ik speelde 1……, Tg2+, 2. Ka1, Lb2+, 3. Ka2, Lc3x, ik besefte, dat ik nu paardwinst had, maar dat het niet voldoende zou zijn voor de winst. Tot mijn verrassing stopte Ismaël de partij, hij keek teleurgesteld. “Mat” zei hij. Ik was zelf ook verrast, dat het mat stond. Ook anderen waren verbaasd over dit “wonderschone” matje. Ismaël was snel naar huis vertrokken, maar Mark Baltussen en ik zaten nog wat verbaasd naar deze aparte stelling te kijken. Mark toonde toen echter aan, dat het helemaal niet mat was , want na Lc3x+ kon Wit vrij simpel 4.Pd2 spelen. Weliswaar verliest Wit daarmee ook zijn tweede paard, maar remise zat er voor hem zeker in, bijvoorbeeld 4… Ld2x, 5.a7 Le3+ waarna La7x en Ta7x op remise lijkt. En Ismaël had ook nog op winst kunnen spelen door mij door de vlag te jagen. Jammer voor Ismaël.