UVS1-SOS langzaam gegaard door ASV1 in speellocatie aan de Vlamoven

Heeft u dat ook weleens gehad? Dat u broodjes aan het afbakken bent in de oven en dat u halverwege denkt: “Dat gaat goed!”, maar dat ze uiteindelijk lelijk verbrand uit de oven komen? Nou, dat had ik vorige week ook bij onze wedstrijd met UVS1-SOS tegen ASV1.

UVS1-SOS heeft als doel/ambitie/wens om de Hoofdklasse A van de SOS te winnen, wat ons afgelopen jaar niet is gelukt. Een belangrijke horde daarbij dit jaar is ASV1, wat met onder andere 4 2100+-spelers het enige team is dat gemiddeld sterker is dan wij. Toch hadden ze al een matchpunt laten liggen tegen Zevenaar, terwijl wij onze eerste wedstrijden gewonnen hadden.

De speellocatie van ASV1 ligt in een straat met de onheilspellende naam ‘Vlamoven’. Een voorbode van een verhitte strijd. We vertrokken met een persoon extra (Thei). Dat lijkt een grote luxe, maar het was de captain van UVS2-SOS, wat tegelijk speelde tegen ASV5. Zo konden we met 3 auto’s twee teams vervoerd krijgen, wat mooi bijdroeg aan de sustainability goals van UVS. Onze tactiek voor de avond was helder: we speelden 4-2-2 met provocerende pressie. Maar achteraf hadden we ons veel beter kunnen richten op het bestuderen van ovensymbolen. In de wirwar van horizontale streepjes, tandjes en ventilatortjes is het makkelijk om de foute stand te kiezen. En voor je het weet zijn je broodjes van buiten zwart en van binnen nog koud, of verandert je stelling van +5,5 in -3.

Afijn, ik ben vergeten de volgorde van partijen te noteren, dus ik geef de resultaten maar in de volgorde zoals ik ze beleefd heb. De eerste uitslag kwam van Ron, die met boven- en onderwarmte een vrij egale garing (‘positioneel volwassen’ in de woorden van Ron) voor elkaar heeft gekregen:

Vervolgens speelde ik zelf remise. Het leek alsof de oven nooit echt aan is geweest voor mijn partij. Hooguit op 120°C om stellingen op te warmen die al veel vaker op het bord hebben gestaan. Voor mensen die weinig tijd hebben, raad ik af om de partij te bekijken. Maargoed, voor de volledigheid:

Een voorzichtige 1-1 dus, met prima stellingen op de meeste borden. Tijdens mijn remise zag ik naast mij bijvoorbeeld dat Thomas de grill-stand (het symbool met die tandjes, absoluut ongeschikt voor het afbakken van broodjes) aan had gezet:

2-1. En het ging de goede kant op. In mijn beleving stonden Daniël, Henk-Jan, Ivar en Wouter goed. Robbie stond wat minder, maar al met al was mijn prognose optimistisch. Robbie speelde tegen het jonge talent van ASV. De partij had (voor zover ik zoiets kan beoordelen) meer weg van de airfryer dan van een klassieke oven. In een eindfase met twee kwetsbare koningen waar de hete lucht langs raasde kwam de aanval van Saša Albers net iets sneller en moesten we de eerste verliespartij incasseren.

2-2. Maar gezien de laatste stellingen zag het er nog goed uit. En dan komen we bij Henk-Jan. Zie hier de eerste 18 zetten:

Wie de partij heeft doorlopen, heeft kunnen zien dat Henk-Jan de oven flink aan het opstoken is. De volgende stelling is dan ook de cruciale:

Maar hier is het Henk-Jan die in de Vlamoven verdwijnt. Hij schrijft erover:

“Na 18 zetten zit ik weliswaar in tijdnood, maar mijn stelling is uitstekend. In de Siciliaan heb ik twee pionnen geofferd, en ik sta nu gewonnen. Kat in het bakkie dus. Maar… ipv Pa5 (+5) speel ik hier Pxb5 (-2), waarna ik twee pionnen achterblijf en het ravijn induik. Helaas betekende dit 3-5 verlies ipv een zekere 4-4. Iets wat Daniël mogelijk ook zal beweren over zijn partij…”

 

2-3 voor de tegenstanders inmiddels… Maar nog steeds zag  het er niet onaardig uit, gezien de stand op de andere borden. Maar toch stak vervolgens ook Daniël de paal door de oven. Hij nam het op tegen captain Tom Bus, die zich taai verdedigde. Hieronder zijn mening over zijn schuifwerk:

2-4. Pfff. Maargoed, als we 4-4 zouden maken, is er nog geen man overboord en hebben we de kampioenskansen nog altijd in eigen hand. Maar toch ging het ook bij Ivar niet zo soepeltjes als ik meende (of hoopte) te zien. Als ik het mij goed herinner, stond er een eindspel van toren+paard+rits pionnen op het bord. Maar uiteindelijk slaagde de tegenstander van Ivar erin om een vrijpion erdoor te drukken en de 5-2 was een feit. Geen matchpunten voor ons dus.

Nu was alleen Wouter nog bezig. Hij speelde tegen Ivo Niehe. Of in ieder geval tegen iemand die ik er erg op vond lijken. Hij speelde een Franse partij, een echte plate à four uit de four à flamme:

En dan is er ook nog de eindstelling die Wouter wist te bereiken:

En tja, zo eindigde de avond in een 3-5 nederlaag voor UVS1-SOS. Echt wel balen. We hebben tegen de over gegaapt. En we konden weer in mijn bakblik naar huis. Of nee, Thei was er nog niet! Die zat als laatste nog te schaken. En hij won uiteindelijk ook nog! En omdat hij al een tijd niets gedronken had, bestelde hij nog een blond biertje. Maar toen zijn we dan toch gegaan. Met Thei en zijn bier. En zijn bierglas. Met toestemming van de uitbater.

Dus: nog twee belangrijke punten voor wie ooit nog naar de Vlamoven moet:

1 Ken je ovensymbolen! Er is gelukkig onderzoek gedaan naar hun betekenis: https://speld.nl/2019/06/06/wetenschapper-ontcijfert-betekenis-ovensymbolen/

2 Neem even het bierglas mee dat inmiddels bij mij (gewassen) in de kast staat te wachten om te worden teruggebracht naar de Vlamoven.