Start van de competitie: UVS 4 op bezoek bij WSV 3

Waar ons in de eerste ronde nog rust werd gegund, werden we nu direct voor de leeuwen gegooid. Voor de helft van ons team was het de eerste keer dat we deze leeuwen zagen. Het was voor de helft van onze leden namelijk de eerste keer dat we externe competitie gingen spelen. En voor mij persoonlijk ook mijn eerste officiële klassieke partij.

In dezelfde zaal als waar Jan Timman aan het spelen was begonnen wij met z’n 8’en (plus nog 3 andere leden die meegingen ter ondersteuning) aan het nieuwe seizoen. Ik ging zelf voor een Queen’s Gambit opening, wat transitioneerde naar een Queen’s Gambit declined (Slav defence). Waar de spanning vooraf vrij groot was, had ik hier tijdens het potje weinig last van en wist ik mij goed te focussen.

Ik wist mijn zetten iets sneller te zetten, waardoor ik constant wel een paar minuten voorliep. De partij zelf bleef vrij gelijk opgaan, totdat ik in zet 22 een blunder met mijn toren maakte die mij een pion en van daaruit eigenlijk de game kostte. Ik heb vervolgens nog tot move 46 gestreden om er een draw uit te halen, maar uiteindelijk moest ik mijn meerdere erkennen. Uiteindelijk zijn we onderuit gegaan met 2x winst en 6x verlies. 5 november wacht OSV 2 (Oss).

Overzicht per wedstrijd:

Bord 1: Bram Knoop

Dankzij het geavanceerd onderzoek/stalken van Sjeng en Omar wist ik dat mijn tegenstander vaak een gambit in de Scandinavian speelde. Helaas voorkwam deze kennis niet dat ik al vroeg in de problemen kwam. Mijn tegenstander bouwde vrij snel een grote aanval op, waardoor mijn positie erg beklemmend werd. Gelukkig vond ik een verdedigende zet, waar hij moest kiezen tussen een dameruil of mij meer activiteit geven. Hij besloot zijn dame terug te trekken, waarna ik met vrijwel alleen mijn dame zijn koning het bord over jaagde. Uiteindelijk kreeg ik zijn koning in een hoekje, waarna mijn tegenstander opgaf.

Bord 2: Jonathan Schalken

De partij begon met een Sicilian: Najdorf en na be3 ng4 bg5, kwamen we in een lijn die ik vaak had voorbereid. Tot zet 10 speelde we theorie waarna hij bxe5 speelde, ik wist dat dit een inaccuracy was, want hij geeft zijn sterke loper op voor alleen een paard. In het middenspel kwam mijn tegenstander vrij snel terug, hij had makkelijke ontwikkeling en een sterke aanval opgezet. Ik kon de aanval net verdedigen en probeerde hem terug aan te vallen, maar deze was vrij snel gestopt door dames te ruilen. Na het ruilen van de dames wist mijn tegenstander de druk erop te houden en wist hij een passed pawn te creeren, nadat ik zag dat de pion niet te stoppen was probeerde ik een laatste aanval op te zetten, maar ik miste de zet voor remise.

Bord 3: Michiel Koenis

Op bord 3 speelde ik tegen Frits Gieltjes, een vriendelijke man van ongeveer 70. Mijn partij begon na 1. d4 via 1. .. e6 2. e4 in de French Defense, waarna ik uit principe de exchange speelde, om mensen te ontmoedigen deze saaie opening te spelen. Na wat ontwikkeling besloot ik om Queenside te rokeren, omdat het er interessanter uitzag en ik dacht mogelijk een goede aanval te krijgen aan de koningskant, waar mijn tegenstander al gerokeerd had. De grootste kans die ik had in het wat droge middenspel kwam na 11. … f6, waarna ik 12. Lc4 Kf8 13. Df4 had kunnen spelen om flink wat druk uit te oefenen op de positie en volgens Stockfish uiteindelijk met een stukoffer hele sterke past pawns te krijgen, waarna ik een winnende positie zou hebben. Dit had ik niet gezien, en omdat ik bang was dat mijn na 12. Lc4 geen ontsnappingsvlak zou hebben speelde ik 12. Pc4. Hierna kwamen we al redelijk snel in een toren en pion eindspel, waarbij mijn tegenstander een pion meer had aan de koningskant, maar aan de dameskant een dubbelpion had. Omdat spelen voor een gelijkspel saai was en ik hoopte dat mijn tegenstander al moeier zou zijn dan ik, slaagde ik erin deze gelijke maar voor mij moeilijkere positie om te zetten in een voor mij verliezende positie, door de torens op een verkeerd moment af te ruilen waarna mijn tegenstanders pionnen helaas te sterk waren. Zo kwam er na vijf en een half uur een einde aan mijn eerste klassieke partij, een teleurstelling maar zeker een motivatie om het de volgende keer beter te doen.

Bord 4: Luc Jaspar

Na een uurtje reizen van Nijmegen naar Wageningen zat ik dan eindelijk tegenover mijn tegenstander. Ik was nogal nerveus aangezien dit mijn eerste klassieke partij ooit was. Ik speelde met zwart en mijn tegenstander opende met f3. Na even rustig nadenken besloot ik uiteindelijk om d5 te spelen. Beide kanten ontwikkelde hun stukken verder en na een weinig spannende opening ving dan een tactisch middenspel aan. Mijn tegenstander had zijn loper op f4 geplaatst en doorsneed vanaf daar het gehele bord. Ik was bang dat mijn B pion een doelwit zou worden en was vastbesloten de loper van f4 te verjagen of te verruilen voor mijn eigen loper. Na een aantal zetten hadden beide spelers hun posities verbeterd en was er flink wat spanning in het midden van het bord. Om E4 voor te bereiden en de strijd om het midden te winnen speelde wit f3, maar dit verzwakte tegelijkertijd ook wits positie. Wits E pion was nu gepind en moest uitkijken dat het zijn paard op e5 niet verloor. Nadat e5 werd gespeeld werden stukken uitgewisseld en eindigde de witte dame op d7 en kon ik mijn toren ontwikkelen met een aanval op de dame. Om te voorkomen dat wit hierdoor twee pionnen verloor ging wit in de tegenaanval. Hoogmoed komt voor de val, want wit lette niet op en gaf zwart een kans om de witte dame te winnen. Deze kans liet ik niet liggen en sloeg toe, waarna wit opgaf en ik een punt voor mijn team won.

Bord 5: Ruben van Meurs

Zie inleidend verhaal

Bord 6: Sjeng Rongen

Mijn tegenstander speelde een opening die ik niet kende. Hierdoor was ik al redelijk snel uit mijn prep. Ik probeerde het nog zo lang mogelijk uit te stellen maar mijn tegenstander had veel aanvallen die het mij te moeilijk maakte en waardoor ik uiteindelijk verloor.

Bord 7: Willem Schipper

De partij begon met een Scandinavische opening, die ik al wel een paar keer eerder gespeeld had, maar nog nooit in een klassieke partij. Het idee van die opening is om een sterke c- en d-pion te krijgen, waar ik tijdens de partij achter kwam. Al vrij vroeg in het potje heb ik mijn tegenstander een vrijwel gepasseerde a-pion gegeven, maar omdat ik daar nog voldoende verdediging achter had was dat nog niet echt een probleem (ook volgens de engine gelukkig). Richting het einde van de partij blunderde ik in diezelfde hoek mijn b-pion die toch wel best belangrijk was. Het werd nog best ingewikkeld maar ik heb me er niet uit kunnen redden.

Bord 8: Moya Koster

Mijn tegenstander opende met een zet die ik niet kende waardoor ik in een onbekende, maar veilige stelling terechtkwam. Tenminste totdat hij met zijn dame twee pionnen tegelijk aanviel waardoor hij, na een erg ingewikkelde line inclusief opoffering van zijn paard, een heel stuk voor stond. Hierna hoopte ik nog compensatie te hebben, maar ik kon helaas alleen nog maar afruilen naar een verliezend eindspel.