Nog geen matchpunten voor UVS1

Het zit ons nog niet mee.

Teamcaptain Joost begon de partij met een gambietje, maar als hij had geweten dat zijn tegenstander een invaller was met een aanzienlijk lagere rating had hij dat vast niet gedaan. In zijn eigen woorden:

Na een aantal drukke weken lekker een potje vrijuit schaken: dat was het plan. Toen ik dus de kans had om op zet 3 een interessant gambiet te spelen, dat ik nog eens écht moet bestuderen thuis ooit…, besloot ik het erop te wagen. Pionnetje weg, maar wel lekkere ontwikkeling.

Helaas ben ik niet zo’n goede gambietspeler, want zo rond een zet een 8 begint het toch langzaam aan me te knagen: “Krijg ik dat dingetje ooit nog wel eens terug?”. Om een lang verhaal kort te maken: ja, ik kreeg hem terug, maar wel op zo’n manier dat ik ook wat concessies moest doen en we in een totaal gelijke stelling (en dan bedoel ik: afruilvariant-van-het-Frans-gelijke-stelling) terecht kwamen, waarin de vrede snel werd getekend. Een experiment dat goed door mijn tegenstander was opgevangen… volgende keer beter.

Dat was na ongeveer anderhalf uur spelen. Intussen was er op de meeste andere borden nog niet veel van te zeggen. Alleen Ivar leek vanuit de opening stevig aangekrant te worden. Bij mij ging het opeens erg makkelijk. In de opening had ik wel wat tijd verbruikt, vooral om uit te vogelen of mijn tegenstander met zijn moderne aanpak van de Najdorf aanstuurde op wat minder bekende stellingen of dat hij het gewoon niet heel erg goed kende. Het bleek het laatste te zijn, na een zet of 10 kwamen we via zetverwisseling weer op bekend terrein, voor mij bekend althans.

Olav kwam even later ook remise overeen. Ik had niet het idee dat daar iets heel spannends was voorgevallen, een degelijk gespeelde Maroczy van beide kanten. We stonden dus nog even voor, maar bij Robbie die voor Hans inviel ging het helaas plotseling en wat onnodig mis.

Joost was inmiddels naar huis gegaan en had mij gevraagd om het teamcaptainschap waar te nemen. Via Whatsapp hield ik hem nog op de hoogte. Mijn prognose was dat we op een gelijk spel afstevenden. Bij Jasper en Jaap zag het er goed uit, bij Anton en Jan ongeveer gelijk en ik had weinig hoop dat Ivar en Lars hun stellingen zouden kunnen houden.

De tijd schreedt voort en mijn prognose bleek eigenlijk steeds beter te worden. Jasper pakte op overtuigende wijze een vol punt, Jaap stond een pion voor. Anton leek heel even zelfs wat beter te komen staan, maar zijn tegenstander vond op tijd actief tegenspel en even later werd er remise gegeven. Ivar hield het veel langer uit dan eigenlijk iedereen verwacht had, maar hij speelde dan ook een van zijn betere partijen.

Lars verloor ook even later. Mijn prognose zou nog goed zitten, als Jaap zou winnen en Jan remise zou maken. Helaas had Jaap in de tijdnoodfase zijn voordeel verspeeld en belandde in een compleet gelijke stelling. En bij Jan zag het eindspel er ook vrij beroerd voor ons uit. Er werd op beide borden doorgestreden tot er haast geen materiaal meer op stond, maar meer dan remises zat er niet in. Daarmee werd helaas een nipte nederlaag een feit.

 

Jan had wel een interessante partij. Een verslag daarvan middels een paar opgaven (oplossingen onderaan dit verslag).

A. Wit is geweldig uit de opening gekomen en staat hier gewonnen. Hoe vindt u toegang tot de zwarte koning?

B. Een zet later en wit kan nog altijd beslissend toeslaan. Laat u zien hoe?