Overwinning cadeau voor jarige teamleider

Op 11 oktober werd ik 27 en om dat te vieren ging ik schaken met UVS 2 SOS. Gewapend met een zak minimarsjes als traktatie voor de hele zaal kon ik als plaatsvervangend teamleider beginnen aan de uitwedstrijd in Nijmegen. Uitwedstrijd in Nijmegen? Jazeker, want het was weer eens tijd voor een onvervalste Nijmeegse derby.

SMB 2, onze tegenstander van vanavond, was op rating te kloppen zo meende ik vooraf. We hadden twee goede invallers in de personen van Jan-Hendrik en Kosse en na een tijdje zag de stand er op ieder bord er voor ons gezond uit. Toch kwamen we compleet onverwacht 1-0 achter, omdat er iets goed mis ging bij Marcel aan bord 3:

De thuisploeg kon niet lang genieten van haar voorsprong, want slechts één zet nadat Marcel zijn toren in had laten staan blunderde mijn tegenstander aan bord 2. Het helpt blijkbaar om te zeggen dat je jarig bent, want ik mocht van hem tot drie maal toe een kadootje uitpakken:

1-1 dus en niet veel later kopte Klaus ons aan het kopbord op voorsprong. Hij speelde zoals alleen Klaus dat kan: vanuit de opening een aanval opzetten en dan erop en erover. En passant rekende hij ook nog eens af met een oud persoonlijk trauma. Hier zijn relaas:

Ik vond het erg zo gehandicapt te zijn zoals mijn sympathieke tegenstander, maar van de andere kant is het indrukwekkend te zien, wat er op technisch gebied mogelijk is om volledig blinden gewoon te kunnen laten schaken. Mijn tegenstander Lucas de Jong kon laten zien, dat hij ondanks zijn handicap een sterk schaker geworden was. Wonderbaarlijk trouwens hoe hij als een virtuoos pianist met zijn gevoelige vingers de toetsen op zijn bordje razendsnel zoekt en weet te vinden en vervolgens de stelling compleet in zijn hoofd moet hebben.
Door ’n slechte ervaring in mijn jeugdjaren, toen het helemaal mis ging, was ik bevreesd voor de extra taken die je als tegenstander van ’n blinde krijgt, maar het viel nu wel mee. Mijn spel was echter de eerste zetten wel verward. Op het moment waarop ik normaal f4 speel, speelde ik per vergissing f3. Je mist dan de voordelen van e4 en f4 naast elkaar, namelijk het druk uitoefenen op het centrum en aanvalskansen na e5 of f5. Daardoor kon Lucas een goede stelling opbouwen en enige initiatief laten zien. Desondanks werd het ’n gelijk opgaande strijd, totdat ik later alsnog f4 en f5 speelde en ’n gevaarlijke dreiging in het spel bracht. Of dat voldoende was voor winst is de vraag, maar de winst kwam sneller dan ik dacht, namelijk toen ik ‘n paardoffer aanbood, nam Lucas dit dankbaar aan. Dacht hij aan ’n blunder van Wüstefeld? Of misschien dat hij te vlug speelde, omdat hij nog 3 à 4 minuten op de klok had. Er volgde na ’n paar zetten geforceerd mat.

Na deze 1-2 breidde Onno aan bord 4 de voorsprong uit. Hij trok met de zwarte stukken voortvarend ten aanval, offerde op zet 24 een stuk en beloonde zichzelf met een vol punt:

1-3 voor en nog twee partijen bezig. Jan-Hendrik kreeg aan bord 5 een remiseaanbod en ik informeerde hem dat een halfje voldoende was voor de matchpunten. Onze voorzitter wilde echter doorspelen vanwege zijn pion meer. Daar kon en mocht ik niets tegenin brengen, al had ik niet het idee dat die pion de doorslag zou geven. Jan-Hendrik had namelijk een ingebouwde loper op h2 die niet aan het spel meedeed en dat zou mijns inziens ook niet snel gebeuren. Maar doorspelen was enigszins logisch, want als er iemand winstkansen had dan was het Jan-Hendrik en niet zijn tegenstander. Bovendien had onze man veel meer tijd op de klok.

Ondertussen keek Kosse op het laatste bord tegen een lastig eindspel aan met weinig tijd op de klok. Beide spelers hadden een dame, een zwartveldige loper en een berg pionnen. Wit had een pion op b5 en zwart eentje op b3. Het ging er dus om of de zwarte pion veilig het zwarte veld b2 over kon steken, zonder dat de witte pion aan de wandel ging en een mogelijke dreiging vormde. Daarbij was de manoeuvreerruimte ernstig beperkt, omdat alleen de a- en c-lijnen open waren. Heel ingewikkeld allemaal; dit is wat Kosse er zelf over zegt:

1½-3½! Matchpunten veilig, team(leider) blij.

Jan-Hendrik probeerde het nog even, maar besloot toen ook maar te berusten in remise. De loper op h2 kon inderdaad niet actief aan het spel deelnemen en daardoor had hij niet voldoende voor de winst.

Conclusie: een 2-4-winst en een mooi einde van mijn verjaardag. Als extraatje staan we nu zelfs gedeeld eerste in de poule. De volgende keer verdedigen we die koppositie thuis tegen Zevenaar 2, een ploeg van een iets zwaarder kaliber. Hopelijk hebben we dan weer een jarige in ons midden.

PS: het verslag van SMB 2 lees je hier.

Share

Geef een reactie