UVS1-SOS boekt pijnlijke nederlaag tegen ASV2

Vorige week dinsdag kwam ASV2 op bezoek in Nijmegen voor alweer de 5e ronde van de SOS-competitie. Ronde 3 en 4 zijn nog even uitgesteld door de Coronamaatregelen. Aan het begin van het seizoen heeft het best een tijdje geduurd voordat de definitieve indeling voor de Hoofdklasse A (HKA) gereed was. In de voorlopige definitieve versie was aanvankelijk ASV1 ingedeeld in HKA, maar in de laatste versie is die verplaatst naar HKC en vervangen door ASV2. “Dan hebben die prutsers van UVS toch nog een kansje” moeten ze bij de bond gedacht hebben.
ASV2 stond wel met 3 matchpunten net boven ons en met een overwinning zouden we ze voorbijgaan. En we begonnen met goede moed op volle sterkte. ASV2 had wat invallers. Nou, daar gaan we:
Het eerste was Tsji klaar. Hij speelde op het bord naast mij een rustige partij. Op een gegeven moment stond een eindspel met ongelijke lopers voor de deur en leek het definitief remise te worden. Twee zetten later was de partij klaar en ging ik er vanuit dat het remise was. Maar toch bleek Tsji te hebben gewonnen! Hij heeft zijn partij gegeven voor in het verslag:

Ikzelf was iets later klaar. Eigenlijk ook geen echt spetterende partij. Maar voor de compleetheid heb ik hem hieronder toegevoegd:


En zo stonden we toch met een comfortabele 2-0 voor. Ron wilde remise aannemen in een gelijke stelling. Hij speelde tegen een jonge tegenstandster waar ik een paar jaar geleden ook tegen gespeeld heb. Toen was ze nog te verrassen met de Steinitz variant in het Schots, maar jonge spelers worden snel sterker. Mijn taxatie was dat we op de meeste borden gelijk of iets beter stonden, dus remise leek (met de kennis van toen) een prima idee.


2,5-0.5 inmiddels. Hier heb ik ergens een keer ‘kat-in-’t-bakkie’ gefluisterd en daarmee was het gejinxt. Daarna was Wim klaar met een verrassende uitslag. Hij gaf achteraf de volgende ‘sfeerimpressie’: ‘dinsdag legde ik bij het eten uit aan mijn dochter van vijf wat grote mensen doen als ze verliezen: ze gaan niet met stukken gooien of gillen; wel mogen ze boos kijken en kortaf zijn. Dat laatste was ik toen ik mijn gewonnen stelling in het eindspel verblunderde. ‘Jammer van je stelling’, zei mijn tegenstander. ‘Ja’, antwoordde ik.


2,5-1,5. Daarna volgde twee remises vlak achter elkaar. Zowel Daniël als Henk-Jan hebben een echte poging gedaan om er iets van te maken:


Henk-Jan omschrijft zijn partij zelf als een heel saaie remise in een Italiaanse partij. Voor de onwetende toeschouwer leek het of Henk-Jan echt tot het einde toe geprobeerd heeft om de dichtgeschoven pionnensliert te doorbreken, maar eigenlijk is het gewoon lang gerekt omdat we hadden bedacht dat de eerste die klaar was het verslag zou schrijven. Maargoed, 3,5-2,5 was de stand en er stonden nog 2 toreneindspelletjes op de borden. Dennis leek mij remise en Ivar leek mij minimaal remise (had een loper tegen 2 pionnen die nog een heel eind moesten). Voldoende dus voor de teamzege. En toen ging het toch flink mis. In beide partijen werden pionnen verloren door gemene matdreigingen. Thematisch best vergelijkbaar.

Via WhatsApp de volgende ochtend:
[09:24, 09-02-2022] Dennis Breuker: Doe bij mij alleen maar deze stelling met de opmerking dat alle koningszetten remise zijn, op 1 na. En dat dat de koningszet was die ik speelde. Meteen een leuke opgave… 😡

Met nog 12 seconden op de klok wist ik hier feilloos de enige koningszet te kiezen die verloor.

En ook Ivar gebruikte de morning-after om van zich af te schrijven:
Pff ja lang geleden zo een drama qua wedstrijd en ook mijn partij. Bij mij was het helaas ook vermoeidheid en tijdsdruk, te drukke werkdag gehad.. Vanaf het moment dat ik gewonnen kwam te staan kwam er bijna geen fatsoenlijke zet meer door. Volkomen onnodig afgewikkeld met een stuk meer voor 2 pionnen naar een toreneindspel met een pion meer en op dat moment nog een actieve koning. Ook totaal gewonnen overigens. Maar in tijdnood wist ik dit vakkundig af te wikkelen naar een stelling met een passieve koning en mat dreigingen voor zwart. 6 zetten voor het einde nog een concrete winst gemist door ‘gewoon’ de a-pion op te halen. Stockfish was nog een keer terug op plus 4 maar zo’n 6 zetten later… Overigens deed mijn tegenstander in verloren stelling het wel steeds op zijn best. Vroeger sliep ik hier slecht van, nu niet meer. Misschien is dat weer wat meer nodig, fanatisme!! Dat was gelijk mijn bijdrage voor het verslag, vanaf nu heb ik geen actieve herinnering meer aan deze avond:-)

De teamstaf heeft besloten om de laatste 2 te veroordelen tot het lezen van Turm Endspiele 1 én Turm Endspiele 2 van Joeri Averbach. Vrij forse maatregelen, maar misschien wel zinvol.

En zo was de dramatisch einduitslag 3,5-4,5 en hadden we alsnog verloren… net als de andere 4 teams die tegen ASV moesten spelen. En met 2 matchpunten uit 3 wedstrijden is een historisch kampioenschap in de Hoofdklasse niet zo dichtbij als eigenlijk gehoopt. Maarja, we hadden ook thuis kunnen blijven en televisie kunnen kijken. Dan hadden we kunnen zien hoe Willibrord Frequin bij Beau vertelde hoe ernstig zijn Vasculaire Parkinsonisme is. Of de documentaire Eindeloos Gepest met het trieste verhaal van Maryana. Absoluut de moeite waard om terug te kijken en zo bezien is ook deze wedstrijd wel weer in perspectief te plaatsen.