Hup, hup, hup! UVS wint de Corona-cup! [nu met alle partijen]

Althans, de eerste horde is genomen of feitelijk eigenlijk de tweede….
Laat ik vooraan beginnen: zoals altijd hadden wij ons ingeschreven voor de KNSB-beker. Daarin spelen we gewoontegetrouw een paar rondjes mee totdat we door de Stukkenjagers of HMC worden uitgeschakeld. De eerste ronde hebben we dan altijd een bye, omdat dat het privilege is voor de teams uit de 1e klasse en hoger.

Doordat de wereld echter dit jaar vanaf november zo’n beetje op slot zat, was het hele concept van de beker bij mij eerlijk gezegd behoorlijk weggezakt. Ik schrok dus ook toen ik op 29 januari hoorde dat wij geacht werden om VOOR 13 februari de tweede ronde gespeeld te hebben. Als je dat dan terugrekent naar de beschikbare clubavonden dan kom je tot de conclusie dat 1 of 8 februari overblijven.
Met die boodschap trok ik richting onze tegenstander uit Bennekom en die vonden 1 februari wel een mooie dag, waarna ik met die boodschap weer naar mijn teamgenoten ging om te polsen wie er konden spelen. Dat leverde een opbrengst van 3 spelers op en aangevuld met Ruud van der Spoel hadden we een creatief team samengesteld.

Dat moest ook wel, want Bennekom had 2 zeer sterke spelers en ook nog enkele sterke clubschakers, dus niet te onderschatten. Op de avond zelf bleek hun sterkste speler, gelukkig voor ons, er niet bij te zijn, zodat wij op papier zeker de favoriet waren.
De loting werd verricht en wij kregen zwart op bord 1 in de volgende opstelling:

1. Jan Pijkeren (z) – Hotze Tette Hofstra
2. Joost Retera – Martin Markering
3. Anton van Rijn – Ed de Beule
4. Ruud van der Spoel – Teunis Bunt

Ik was zelf tevreden met de uitkomst van de opening: een soort Franse opening, waarbij wit ongeveer zijn ideaal-opstelling mocht innemen met de loper op e3 en de pion al op f4. De engine is het grotendeels eens met mijn spel. Het duurde nog lang voordat ik het echt afmaakte, maar de overwinning was nooit in gevaar:

Ondertussen had Jan in de opening al een kleinigheidje overzien, dat hem een pion kostte. Gelukkig kreeg hij daar onverwacht bijna voldoende compensatie voor terug. Aan de zijlijn vond ik het nog een beetje eng eruit zien, maar achteraf bleek dat Jan zijn zaakjes keurig onder controle hield en hiermee een belangrijke remise uit het vuur sleepte tegen zijn sterke tegenstander.

Op bord 4 had Ruud een zeer chaotische partij, waarbij hij zeer goede kansen leek te hebben. Beide koningen stonden onveilig, maar wit leek met iets meer stukken in de aanval te zijn.
Het moet op een gegeven moment gewonnen zijn geweest, maar hij koos een te veilige voortzetting en langzaam verschoof het momentum naar zwart. Helaas kon Ruud het toen niet meer bolwerken.

Naschrift Ruud over zijn partij:

“Het was niet best, maar toch ook wel boeiend, er zat heel veel in, en tot een bepaald moment heb ik goed gespeeld, veel gezien.
In de chaos-fase vanaf zet 26 hebben we in wederzijdse tijdnood over en weer kansen gemist. Het kwartje viel helaas de verkeerde kant op.”

Het stond dus gelijk met alleen nog Anton. Hier is zijn analyse:

Op naar Stukkenjagers of HMC…. Of wie weet winnen we dit jaar wel de Corona-cup?!