UVS 1 verslaat Paul Keres 2 koelbloedig

Zaterdag 27 november speelde UVS 1 in Utrecht tegen Paul Keres 2. Het was nog even spannend of de wedstrijd door zou gaan, maar het kabinet stond ons tijdens de persconferentie van vrijdag toe om te spelen.

Na drie nederlagen was het zaak om te winnen en dat lukte. Geboden kansen werden koelbloedig verzilverd en zo werd het een soevereine 7-3 overwinning. Koelbloedig waren wij niet alleen op het schaakbord, omdat de ramen openstonden (ventilatie, u weet waarom) werd het ook qua temperatuur een koele middag. Surreëel was het om naar partijen te kijken waarbij het merendeel van de schakers jassen en/of capuchons aan hadden, maar dat hoort blijkbaar bij surreële tijden.

Olav was als eerste klaar en dat ging zo:

Ivar scoorde met een solide partij remise en schrijft daar zelf over:

“Ik speelde tegen Willem van de Fliert, een oude bekende waar ik in het open kampioenschap van Utrecht een jaar of 15 geleden al eens helemaal positioneel door weggespeeld was. Ook toen had ik de witte stukken weet ik nog. ‘Gewaarschuwd’ nam ik plaats achter het bord. Met 0-0-0 uit de eerste drie ronden had ik maar 1 doel, een lange rokade op het bord en niet nog een 0 als resultaat…. En zo geschiedde, ik speelde een ‘laf’ positioneel systeem waarmee ik gelijk spel kreeg. 0-0-0 mocht ik op het bord uitvoeren! en toen ook de dames geruild werden kwam het in een stelling waar wit iets meer ruimte had vrij snel tot zetherhaling, opgelucht!”

Jaap bracht daarna het volgende punt binnen. In een scherpe stelling kraakte zijn tegenstander en maakte Jaap het pardoes uit.

Ook Lars had een goede middag. Met zwart stond hij al snel comfortabel en had hij druk met zijn toren dame op de half-open a-lijn. Uiteindelijk bezweek zijn tegenstander onder de druk en haalde Lars het volgende punt binnen.

Daarna was ikzelf (Jasper) klaar. Mijn tegenstander offerde met zwart op zet 4 een pion en daarna waren wij (ik in ieder geval wel) vanaf zet 6 uit boek, waardoor we al snel zelf mochten nadenken. Mijn koning belandde op f1 en blokkeerde mijn toren, mijn tegenstander kreeg snel stukkenspel. Omdat mijn stelling solide was, werd het niet makkelijk om een goed plan te bedenken voor zwart. Na een paar onnauwkeurigheden kreeg ik een aanval op de damevleugel, waarbij ik door die afleiding juist op de koningsvleugel twee pionnen won. Daarna offerde mijn tegenstander nog twee pionnen om een koningsaanval/eeuwig schaak te hebben, maar hij slaagde daar niet in. Dat leidde tot opgave terwijl ik nog al mijn pionnen had, een unicum voor mij.

Zo stonden wij na de tijdscontrole op een comfortabele 4,5 – 0,5 voorsprong, wat een weelde! Bij de meeste partijen die nog bezig waren, zag het er bovendien goed uit voor ons.

Eerst was Anton klaar, hij verloor van Jan Jaap Janse en geeft hiervan de volgende impressie:

“Kopschuw geworden als gevolg van de vorige ronde waarin ik met wit mijn tegenstander per se uit de theorie wilde brengen, verviel ik nu in de tegenovergestelde fout. Tegen de misschien niet ambitieloze- maar wel tandeloze opstelling d4/g3/Lg2 liet ik me in een Hippopotamus drukken met een kleine min tot gevolg. Liever een nadeeltje in een mij redelijk bekende positie, dan het aankoersen op een gelijke- maar mij onbekende stelling (te behalen door een snel c7-c5). Toch ging het ook nu weer mis. Langzaam begint het besef in te dalen dat ik ouder en zwakker aan het worden ben, bekende stelling of niet.
Overigens waren we van tevoren gewaarschuwd voor de kou in het schoollokaal dat als speellocatie diende. Vanwege Coronadreiging moesten de ramen geopend blijven, dus het advies was zich dik te kleden. Vermeldenswaardig is nog dat mijn tegenstander, Jan Jaap Janse, als enige in een T-shirt met korte mouwen speelde, waar de rest van de aanwezigen allang zijn jas had aangetrokken, over de dikke trui heen… Ik had zelf ook nog ovenwanten van huis meegenomen, maar besloot die toch maar in de tas te laten zitten. Ze aantrekken had iets al te theatraals.
De kou belette Jan Jaap overigens niet de partij met een fraaie slotzet uit te maken. Hij vond het een leuke partij vertrouwde hij me na afloop toe. Ik deed daar maar het zwijgen toe…”

Daarna was Hans klaar met een solide remise.

Jan bezegelde daarna onze eerste overwinning en bracht de tussenstand op 6-2.

Joost zorgde daarna voor de kers op de taart:

Jeroen was als laatste klaar, hij verloor nipt en dat maakt de einduitslag op 7-3 in ons voordeel. Hij schrijft zelf over zijn partij:

“In een creatieve opening waren we beide vanaf zet 5 op ons zelf aangewezen. Hij had het loperpaar, ik de open h-lijn. Uiteindelijk was na zet 40 het oordeel van de computer +0.2. Ik zag veel tactische voortzettingen die ik intuïtief met snelschaken direct gespeeld zou hebben en die het mijn tegenstander heel moeilijk gemaakt zouden hebben. Dit bleken de goede voortzettingen te zijn geweest…. Helaas stapte ik in een bekende val: te veel tijd gebruiken. Hierdoor raakte ik het spoor bijster. Wat volgde was een paniekerige kansloze voortzetting. Mijn tegenstander maakte het hard af. Jammer. Volgende keer toch maar mijn gevoel volgen in plaats van al dat rekenen 😊”