UVS 2 verliest nipt

Zaterdag 9 oktober was de tweede ronde in KNSB-klasse 3C en reden we met zeven man, van wie vier invallers, naar Utrecht voor de wedstrijd tegen Oud Zuylen 1. Diderick had vrijdags griep gekregen en het was me niet meer gelukt om nóg een invaller te vinden. De verwachtingen waren dus niet heel hoog gespannen, te meer daar Oud Zuylen in de basisopstelling vier spelers boven de 2100 had. Doordat de binnenstad van Utrecht potdicht zat, schoven we ook nog eens gehaast en ietwat te laat achter het bord.

Met een leeg tweede bord begonnen we dus al met 1 punt achterstand. Maar naar later bleek was Oud Zuylen ook niet in de sterkste opstelling aangetreden (en had ik bovendien niet vier puike invallers weten te krijgen?), en na een uur of twee spelen vond ik het er best rooskleurig voor ons uitzien. Aan bord 1 stond het bij Hans ongeveer gelijk, leek me. Aan het derde bord was Mathijs bezig langzaam een kansrijk uitziende koningsaanval op te bouwen tegen de Siciliaanse Draak van zijn tegenstander. Op bord 4 had Ruud met een geniepig zetje een tweetal pionnen van zijn tegenstander verschalkt en zijn stelling leek me vrijwel gewonnen. Ikzelf vond dat ik mijn Spaanse verdediging had omgezet in een Spaanse aanval en dat ik een duidelijke plus had. Maarten had een pluspion, zijn stukken stonden wat krom, maar het leek me een typische Maarten-stelling die hij wel kon houden. Tsji kreeg op 7 een positioneel overwicht, en datzelfde gold op bord 8 voor Jan-Hendrik die net als in de eerste ronde voor ons inviel en opnieuw een plusje had in een dichtgeschoven Franse stelling.

Kortom, ik geloofde er wel in. Maar zoals al aan de titel van dit stukje is te zien, mocht het uiteindelijk niet zo zijn. Hans kon het niet bolwerken, geen schande tegen een tegenstander met maar liefst een rating van 2266, op een gegeven moment verloor hij te veel materiaal. Mathijs bekroonde zijn fraaie spel met onze enige winstpartij, ziehier zijn verslag.

Ruud kwam uiteindelijk in een stelling met drie (!) pluspionnen die toch niet te winnen bleek, of wijst de analyse uit dat er wel een winst in zat? Hier is zijn verslag.

En ook ondergetekende, de andere Ruud, lukte het net niet te winnen.

Tussen mijn gezwoeg in het toreneindspel door zag ik dat Maarten een kwaliteit had verloren maar ondanks zijn befaamde Franse-zwarte-loper-die-feitelijk-een-pion-is een soort vesting had gebouwd, waar zijn tegenstander niet doorheen kwam. Remise dus. En ondertussen had Tsji zich in ook het rijtje gefrustreerde-veteranen-die-alweer-hun-goede-stelling-niet-wisten-te-winnen gevoegd. Hieronder volgt zijn commentaar plus fotoverslag, dat ik van Whatsapp pluk:

‘Zwart aan zet. Is redding mogelijk?’

‘Zwart speelt dame g5. Ik speelde Ld7 en verlies mijn voordeel. Wat was de winnende zet voor wit?’

‘Oplossing: f4’

En ten slotte Jan-Hendrik. Die speelde een degelijke remise, nadat zijn stelling zozeer was dichtgeschoven dat er weinig muziek meer in zat. Opnieuw een mooi resultaat tegen een op papier sterkere tegenstander.

En zo hadden we dus nipt verloren. Hulde aan de vier invallers, die 2½ van onze 3½ punten scoorden.
Onze eerste auto vertrok snel nadat mijn partij als laatste was geëindigd. Wij – Ruud, Tsji, Mathijs en ik – pakten eerst in Utrecht nog een biertje bij de analyse, kwamen daarna nogmaals in de file terecht in centrum Utrecht en besloten bij Ruud tegenover in Vurrukkulluk te gaan eten zodat hij niet na het terugbrengen van de auto nog terug naar het centrum hoefde te fietsen. Daar genoten wij van culinaire hoogstandjes, bespraken het schaakleven, huiselijk leven en het leven in het algemeen en togen ondanks de verloren wedstrijd tevreden huiswaarts.

[Red.: klik hier voor het verslag van Oud Zuylen.]