Er werd door UVS ook live geschaakt: in de Klokketoren
Omdat UVS de oude speelruimte in de stad moest verlaten, volgde voor het bestuur een lange en moeilijke speurtocht langs verschillende ruimtes. Daarbij voegde zich ook nog de problematiek van corona, wat het vinden van een geschikte ruimte extra bemoeilijkte. Met name onze voorzitter Lambert is daar erg druk mee bezig geweest, zo heb ik begrepen. Dan was daar plotseling de Klokketoren, een wijkcentrum bij het Goffertpark, aan de kant van de Muntweg waar we ondanks de corona-moeilijkheden in het nieuwe speeljaar terecht konden, maar dan wel op de donderdagavond.
Eindelijk echt schaken op een echt bord
De opkomst bij de Klokketoren was vaak maar 6 personen, een paar keer 8. Een droevige aanblik voor zo’n bloeiende schaakclub als UVS, maar het is begrijpelijk, want iedere UVS’er wil graag schaken, en dus zullen er wel grondige redenen geweest zijn voor het wegblijven. O.a. zullen de gevaren van het coronavirus hebben meegespeeld. Wedstrijdleider Maarten van Rooy had daarop wel iets bedacht: zwaaiend met ‘n pistool liep hij als een echte cowboy door de zaal en drukte het pistool bij ieder op het voorhoofd om de temperatuur op te nemen. Mijn temperatuur was 35 graden, als ik het goed gehoord heb. Ja, de coronamaatregelen werden goed in acht genomen. De tafels konden ook op veilige afstand van elkaar staan.
En dan was er goedkoop koffie of chocomelk, aanvankelijk een kan koffie door Lambert georganiseerd en later uit de automaat, i.v.m. corona geen pils en aanverwante artikelen. Er werd ook nog geschaakt. Omdat ik mijn eigen partijen bij de hand heb, zal ik daaruit een aantal partijen putten. Dat wil niet zeggen, dat die partijen foutloos zijn of beter dan andere partijen, maar er is toch wel aardig geschaakt en af en toe ook met een aantal heel boeiende en verrassende schaakmomenten. Indien van toepassing zal ik de lezer ook vragen daarover stellen.
1. Jan van de Westelaken- Klaus Wüstefeld
Jan van de Westelaken is voor mij een angstgegner. De remisekoning van UVS wordt steeds scherper en ik mag vaak blij zijn, als hij in gewonnen stelling remise aanbiedt. Die avond in de Klokketoren was Jan echter bij de aanvang van de partij eventjes ongeconcentreerd en speelde net iets te vlug, waardoor hij onnodig een pion verloor. Even later gaf hij nog een pion, maar die had ik niet mogen pakken. Waarom niet? Dat kun je in de partij zien. In ieder geval was deze foutzet van mij de oorzaak van interessante verwikkelingen en aanvalsmogelijkheden voor Jan.
2. Klaus Wüstefeld – Ruud van der Spoel
Ruud is ’n degelijke speler. Hij is op papier en ook in het echt meestal sterker dan ik. Ik heb alleen kansen als Ruud z’n dag niet heeft of gewoon ’n paar ongelukkige zetten doet. Dan ben ik al blij met remise. Blijkbaar was het zo’n dag. Er ontstaat in de partij een gesloten stelling, zodat de strijd zich afspeelt op de koningsvleugel. Ruud komt eigenlijk onnodig in een dwangpositie en ik krijg de kans om geforceerd mat in hoogstens zes zetten op het bord te toveren (als ik het goed gezien heb). In de partij ging het in 5 zetten. Eens kijken of de geachte lezer het ook ziet.
3. Simon van Dijk – Klaus Wüstefeld
Het is intussen wel duidelijk. Simon houdt ervan om scherp in de aanval te gaan, een beetje Ajax- stijl, maar dan kan een klein foutje ook fataal zijn. De aanval van Simon in deze partij was opwindend en voor mij schokkend en onverwacht.
4. Klaus Wüstefeld – Simon van Dijk
Als toetje nog één partij, waarin de bloedspetters in het rondvliegen, terwijl de partij eindigt met een leuk matje.
De matvariant in de partij van Ruud van der Spoel: 32.Lf7!, Lh4 33.Th4x, Df7x 34.Th6x+,Kg8 35.Th8 mat. Eventueel kan het mat 1 of 2 zetten langer uitblijven.
Wat mijn partij betreft: in mijn frustratie over het weggeven van een pion in de opening had ik niet eens door dat ik inmiddels huizenhoog gewonnen stond omdat Klaus zich had vergrepen aan een tweede, opzettelijk weggegeven pion. Stockfish laat doodleuk weten dat het na 13. a4! +6 zou hebben gestaan…
Ze moesten die stokvisjes afschaffen: ze verhogen alleen maar de frustratie.
Ha Klaus. Mooie livepartijen! Je matprobleempje levert echter wel een probleempje op. Na Lxf7 speelt zwart niet Lh4, maar Txg2! waarna het ongeveer gelijk staat.
Ik ben al blij, Maarten, dat je mijn partijen mooi vindt, dan hoor je het ook eens van ’n ander. Ik vertrouw mezelf niet zo erg, als ik mijn eigen partijen mooi vind. Je reageert op het mat probleempje in de partij tegen Ruud van der Spoel, denk ik. Misschien heb je zelf al ontdekt, dat er op g3 nog en paard staat. Vergissen mag altijd. Of heb ik me misschien vergist? Als Zwart na Lf7… Tg3 x speelt is het in twee zetten mat. Maar ik vind jouw idee geniaal (Tg2x), vernieuwend voor het schaakspel: dam motieven verwerkt in het schaakspel… Tg6 pakt het paard als een dam…door Tg2x te spelen…de verwikkelingen daarna zijn erg interessant.
Oeps! Paard was inderdaad van het bord gevallen.
Mooie partijen, Klaus. In partij 3 speelt Simon fraai 19 Txe6. Als hij na 19 — fxe6 meteen 20 Pe5 had gespeeld, wint hij volgens mij de dame met daarna een vrijwel gewonnen stelling.
Ja Ruud, met 20.Pe5 is het Mat of Dameverlies, simpel en direct. Jammer, dat die de leuke aanval van Simon niet zo was afgerond. Ik heb gemazzeld, dat hij dat niet zag.