Peace like a river: UVS1 SOS wint van Rivierenland

Velen van ons kennen het wel: het repeterende muziekje in je hoofd terwijl je een schaakpartij speelt. vier uur nadenken is al een flinke opgave, maar het brein heeft de neiging om tijdens die klus ongevraagd het denkproces te begeleiden met de oorwurm van de dag. Met enige pech heb je die dag in de supermarkt gestaan terwijl dancing Queen van ABBA op stond; de hele maandagavond ben je dan veroordeeld tot de niet te negeren pianohook van Agneta, Björn en consorten. Meestal heeft het liedje in je hoofd niks te maken met het schaken, maar tijdens onze wedstrijd tegen Rivierendal had ik een nummer in mijn hoofd dat merkwaardig toepasselijk was…

Nummer in kwestie was het prachtige ‘Peace like a river’ van Paul Simon.  Met het opschorten van het gehele openbare leven in tijden van Corona is de openingstekst al toepasselijk: peace like a river ran into the city. Het was het tweede couplet waar het echt unheimisch werd, en dat hoorde ik constant terwijl ik me uit de Slavische hel probeerde te redden waar ik me zelf in begeven had- and I remember misinformation followed us like a plague. Die misinformatie sloeg niet alleen op de angst updates te missen over de epidemie; mijn tegenstander en ik gaven elkaar een elleboog, terwijl Lambert grapte dat zoenen sinds de persconferentie van onze premier nog wel mocht.

Misinformatie was ook wat ik had over mijn openingstheorie, anders had ik op zet 6 geen Lf4 gespeeld; ik gaf mijn tegenstander alles wat hij wilde hebben. Hij verzuimde vervolgens er echt iets mee te doen, waarna ik me terugknokte, terwijl Paul Simon in mijn hoofd doorpompte, tot ik de winst aan bord 8 binnensleepte:

Dit alles kostte me zo’n concentratie dat ik de volgorde in de andere partijen enigszins heb gemist. Wel zag ik dat het aan bord 5 bij Thomas ook voorspoedig verliep; hij vertelde me na afloop dat hij het dameoffer in zijn partij al eerder had willen spelen, maar dat zijn brein hem gelukkig net op tijd ervan had weerhouden. Het was een vrij spectaculair gevecht:

Minder lekker ging het bij Matthijs, met zwart aan bord 7, die een foutje maakte in een stelling die hem eigenlijk gezond leek; Een desillusie:

Op bord 3 moest Ivar met zwart berusten in remise. Hij had er dit over te zeggen: ‘Wit koos voor een positionele openingsopzet. In een voor mij relatief nieuwe variant koos ik niet voor de beste stukken opstelling. Wit kwam hierdoor iets beter te staan. In een moeilijke positionele stelling bood wit remise aan wat ik met teruglopende tijd aan beide kanten aangenomen heb. Een detail was dat de engine het daar niet helemaal mee eens was, van +0,5 sloeg de engine door naar -0,5 bij het remise aanbod van wit. Nog steeds binnen de marge zullen we maar zeggen;-)’

Wouter voelde zich aan bord 2 zonder witte loper toch wat onthand, schreef hij:

So far so good. Het werd toch nog spannend, nadat Koen het op bord 4 helaas niet bolwerkte; Dennis stond aan bord 1 ook een half punt af.

Om de twee wedstrijdpunten over de meet te slepen, kwam het goed uit dat Ron extern goed op dreef is dit seizoen. Aan bord 6 mocht hij met wit, met een mooi resultaat:

4,5-3,5 voor de goeien dus! Een mooi resultaat zo voor de quarantainestop. Ik slaap wel vaker onrustig na het schaken, maar toen ik die nacht ontwaakte, wel met de geruststellende gedachte dat we weer mee doen.

…Four in the morning I woke up from out of my dreams/ Nowhere to go but back to sleep, but I’m reconciled/ I’m gonna be up for a while.