ASV 5 – UVS 2 SOS

Met een nipte overwinning blijft UVS2 aan de leiding in de 2e klasse G van de SOS-competitie.

Afgelopen donderdag, een regenachtige avond, ging UVS2 op bezoek bij ASV5 – de nummer 5 van de competitie – om te proberen de koppositie in klasse 2G vast te houden. De grote Arnhemsche Schaak Vereniging speelt vreemd genoeg in een bedrijvengebouw tussen alleen andere bedrijven op het industrieterrein Presikhaaf; weliswaar heeft het pand van binnen veel felle lichte kleuren, vooral de kleur appelgroen. Bij binnenkomst zaten jeugd- en andere spelers over hun borden in de eerste speelzaal. UVS2 werd vriendelijk gedirigeerd naar de tweede speelzaal, waar in een hoekje onze borden klaar stonden. Spelers van ASV5 druppelden langzaam binnen.

De avond tevoren hadden zich plots twee van onze vaste spelers ziek afgemeld, Tobi en Ruud. Het was teamleider Simon nog gelukt invallers te vinden, Onno en Jan Hendrik. Toen ieder plaats had genomen achter zijn bord, bleek dat we nogal hutjemutje op mekaar zaten; lekker rondkuieren en aan andermans borden snuffelen bleek er deze avond niet in te zitten. Ik heb dan ook lange tijd alleen maar bij Marcel Verstappen kunnen meekijken/meeleven; dat zag er telkens goed uit.

Gedurende de avond zorgde het scoreverloop eerst voor blije gevoelens, daarna angst voor mogelijk puntverlies, en tenslotte voor opluchting: van 4-1 voorsprong via 4-3 naar 4,5-3,5 winst. Onno werd matchwinner met zijn laatste partij.

Net als in vorige ronde was de partij van Simon weer snel voorbij; hieronder vertelt hij erover.

Rond tien uur gaf mijn tegenstander op. We staan op een 2-0 voorsprong.

Vervolgens maakt Jan Hendrik remise. Het loopt voor ons op rolletjes.

Tegen ASV 5 werd ik op het laagste bord gezet en mocht ik de degens kruisen
met Theo Koeweiden en na (pak ‘m beet) 2 uurtjes kwamen we remise overeen.
“Kun je iets over je partij vertellen” was na afloop van de avond de vraag
van Marcel K. die zijn verslaggeverspet had opgezet. Tja, eigenlijk valt
er weinig opwindends te vertellen over deze partij; de eindstelling zag er
optisch interessant uit maar zwart had weinig zicht op een vol punt en de
alternatieve lijnen die mijn tegenstander en ik na afloop van de partij
hadden bekeken waren stuk voor stuk interessanter dan hoe de partij was
verlopen… En de oorzaak daarvan is de 11e zet van zwart en dus was ik
enigszins verbaasd toen mijn tegenstander remise aanbood. Je hoort mij dus
niet klagen over het halfje wat ik voor UVS 2 heb binnengesleept maar het
had in theorie nog een lange avond kunnen worden als wit het op zijn heupen
zou hebben gekregen.

Thierry speelt tegen de tegenstander met de hoogste rating, zoals vaker, en is daar zelden van onder de indruk. Ook deze keer niet, hij pakt het volle punt.

Frans speelt een partij die nooit echt uit evenwicht raakt, en rond half elf besluit men tot remise. De tussenstand: 4-1 voor UVS. Met nog een halfje uit één van de drie overblijvende partijen is de buit binnen. Bovendien ziet de stelling van Marcel Verstappen er lang veelbelovend uit. Bert-Jan staat moeilijk, Onno staat onduidelijk. Maar plots geeft Marcel op! Zijn tegenstander heeft de partij weten te draaien. Bert-Jan probeert met een kwaliteit minder stand te houden, maar zijn tegenstander ontwijkt de valkuilen en wint. Tussenstand: 4-3 voor UVS.

Nu moet Onno het laatste halfje zien te pakken. Hij zit in een toreneindspel met een pion meer, maar zijn tegenstander heeft een ver opgeschoven vrijpion. Onno weet wat hem te doen staat, en biedt op een gunstig moment remise aan. Zijn tegenstander weet ook wat hem te doen staat, maar ziet na een paar minuten nadenken geen winstkansen. Hij accepteert het halfje, waarmee zijn team verliest met de kleinst mogelijke marge.

Om kwart over elf zijn alle partijen gespeeld. Met deze gelukkige twee matchpunten komt het kampioenschap weer een stapje dichterbij, al blijven de achtervolgers dichtbij. We gaan nog spelen tegen het – op papier – sterke Mook, en tegen de huidige nummer 2, Wageningen. Five down, two to go.