ASV 3 – UVS 1 SOS

Onder de Velperpoort door en dan links… dat was toch de locatie van ASV..? Nou, al 11 jaar niet meer.

UVS heeft op rare plekken gezeten, maar deze mocht er ook zijn: het industrieterrein langs de Pleij-route. Leuke kantine by the way en verder een werklokaal dat in de avond schakers herbergt.
Prima; dat is de charme van door-de-weeks spelen; noem het gerust ‘schaak-folklore’.
Nadat de jeugd er om 8 uit was gebonjourd en nog even nagalmde vanuit de kantine konden we starten; Desiree Fassaert (jawel) als ASV scheids.

Ron en ik begonnen toch wel met frivole potten. Beiden in een opening die we liever vermijden (Ron met zwart Hollands.. – Ron: 1.. f5 is niet verplicht hoor 😉! –; ik -wit- Aljechin) en moesten we gaan ‘schaken’; dwz snel uit boek zijn en zelf iets verzinnen. Dat ging goed: Ron zet de zwarte stelling ‘normaal’ op.. waarschijnlijk werd de tegenstander zenuwachtig van al die beweging op zwarts koningsvleugel.. en pardoes liet hij een loper insluiten..

Dat kostte minder zetten dan bij mij.. maar ik was tóch eerder klaar 😉! Hier liet zwart zich namelijk NIET zenuwachtig maken op de koningsvleugel.. waar hij dat beter wél had kunnen doen. Na f5 van wit wordt het al lastig.. helemaal toen ie ook nog eens besloot niet te rokeren. Op het eind moet wit de dame geven om niet mat te gaan..!

Naast me zag ik Mathijs zwoegen.. : er zijn heel wat vluggertjes snel beslist met de e5-doorbraak (Wolga/Benoni !) die wit hier goed doorvoert.. zie hoe Mathijs geduldig blijft en zich er doorheen ‘slaat’!

Het leek spannend te gaan worden: borden 1/2/3 hadden best goede tegenstanders, Simon en Wim waren lang onduidelijk.

Ivar (3) werd tactisch, maar stond de a-pion voor! Altijd behouden en verder uitkijken; tegenstanders (op ieder niveau) gaan rare dingen doen als die ineens gaat ‘lopen’!

Thomas (2) was weer eens degelijk; het fragment dat we laten zien begint nadat het zware geschut geruild is. Ik denk zelf dat wit meer dreiging kan genereren als ie de dames op het bord houdt. Zoals het ging – Thomas maneuvreert totdat wit murw is en dan maar aanstuurt op dameruil- kon zwart ‘eenvoudig’ (althans, zo doet Thomas het voorkomen) binnendringen.

Dennis (1) stond fraai op de damevleugel en zijn opgelopen pionnen begonnen zwart vervelend op te jagen. Zwart vluchtte in tactiek en het wierp zowaar zijn vruchten af: met niet zoveel tijd meer op de klok besloot Dennis het halfje te accepteren..

Inmiddels was de vrede getekend bij Wim: de keus voor een vrijpion op c5 had een hectisch slot kunnen inleiden, maar Wim koos voor zekerheid. Te begrijpen.

En Simon?! Verscholen in de hoek, in tijdnood en tegenover iemand die door Desiree aangespoord moest worden om te blijven noteren.. maar die eenvoudigweg te veel emoties te verwerken had om dat uit te voeren… tja, wat moet je dan?
Hoe Simon zijn partij beleefde, leest u in het vervolg:

Of ik in wilde vallen in UVS 1 tegen ASV 3. Over deze vraag van mijn teamleider van vorig jaar Matthijs hoefde ik niet lang na te denken. Natuurlijk! Ten eerste omdat een dag niet geschaakt een dag niet geleefd is, en ten tweede om vast een kijkje te nemen op het strijdtoneel.
Strijdtoneel? Ja, want aanstaande donderdag speelt UVS 2 uit tegen ASV 5 en dus kon ik als teamleider van het tweede de boel vast inspecteren. Nu is een inspectieronde van een schaakzaal snel gebeurd. De meeste lijken immers sterk op elkaar. Er staan tafels, stoelen, borden, stukken en klokken in en het overgrote deel van de aanwezigen is van het mannelijk geslacht (of, in millennialjargon, identificeert zichzelf als man). In het honk ASV zijn twee dingen echter beduidend anders dan in ons Kolpinghuis: de muren van de wc’s zijn felgroen geschilderd en de consumpties zijn er tamelijk goedkoper. Een kopje thee kost daar bijvoorbeeld €0,80. Dat is een prijsverschil van 65%!
Afijn, naast een goed gevoel over de inhoud van m’n portemonnee moest er natuurlijk ook een goed gevoel over m’n schaakpartij in me gaan gloeien. Zwart aan bord 8 tegen 1653, dat moest toch te doen zijn?
Viel best tegen. Mijn ervaren tegenstander leek vooral op één ding gebrand: remise maken. Een weinig ambitieuze opening leidde tot een eerste wit remiseaanbod op zet 20. Volgens de computer had wit op dat moment een miniem voordeeltje. Ik speelde door, ook al stonden we reeds 2-0 voor.
Tien zetten later weer een remiseaanbod van wit. Nu in een iets betere stelling voor zwart. Ik weigerde weer. De dames en lopers gingen eraf en er resteerde een eindspel met twee torens, een paard en zeven pionnen p.p. De boel leek muurvast te zitten, maar ik dacht dat ik met goed manoeuvreerwerk wellicht nog iets kon bereiken, ondanks de halfopen a-lijn die wit tot zijn vrije beschikking had.
Maar in plaats van de torens daarop te verdubbelen, speelde wit tot driemaal toe de zet Taa1 en toonde daarmee net zo veel zin om de partij te winnen als in de opening. Ik zag op mijn beurt allerlei betere plannen voor wit (volgens Stokvis viel het best mee en was het te bereiken voordeel niet groter dan 0,7) en spendeerde daar veel tijd aan, waardoor ik bijgevolg in tijdnood kwam. Dennis had me eerder op de avond gecomplimenteerd voor m’n goede tijdmanagement… Hoe heet die Pokémon ook al weer? Jynx?
Hoe dan ook, in plaats van te genieten van zijn kwartier op de klok en de pionwinst te vinden waar ik hem maar liefst twee zetten lang de kans voor gaf, ging de heer Van Amerongen met mij mee vluggeren en gaf mij daardoor eerst het initiatief en daarna een pion cadeau, en dus kwam ik opeens terecht in een in principe gewonnen paardeindspel.
In principe, want de druk van de klok eiste zijn tol en in totale tijdnoodpaniek greep ik de verkeerde pion vast. Ik speelde namelijk h4 waar g4 het voordeel had moeten vergroten. Daarna was de stelling snel remise. Alles ging er in hoog tempo af, zodat zelfs notator Ron het niet meer bij kon houden.
Pas toen de twee koningen resteerden accepteerde ik het halfje. De wedstrijd was toen al lang gewonnen voor ons. Lurkend aan mijn biertje van €1,50 zag ik toe hoe Ivar beheerst een toreneindspel afmaakte en hoe ASV 1 VSG met een 8-0 nederlaag terug naar Ermelo zond. Er heerst een fijne vibe daar in die zaal. Ik denk dat het met UVS 2 wel goed zal komen.

Volgende keer de kraker thuis tegen de huidige nr. 1 !

Share

2 reacties

  1. Dennis Breuker schreef:

    O ja, die geur… Die was ik alweer vergeten. Mijn associatie was een luier die ergens in een verscholen prullenbak moest liggen…

  2. Simon van Dijk schreef:

    Misschien dat UVS 2 SOS vanvond uit voorzorg wasknijpers op het reukorgaan kan zetten? Of is dat een oneerlijk voordeel ten opzichte van onze tegenstander ASV 5? Laten we er maar niet op gokken…
    Hopelijk krijgen we in ieder geval wat de uitslag betreft het deksel niet op de neus. Of toch wel, want dan ruiken we de speelzaal niet meer, haha.

Geef een reactie