UVS 1 SOS kan kampioenschap vergeten

Nadat we in de eerste ronde nipt hadden verloren van een zwakker team  met een tactische opstelling, moesten we in de derde ronde winnen van nummer 1, Koningswaal om nog kansen te maken op het kampioenschap. Gelukkig was in een eerder stadium Hamoun al weggekocht bij deze club, maar de onderhandelingen met Heijmans, Selten en Agterberg zijn nog in volle gang. Aan onze zijde was Koen helaas verhinderd, maar hij werd vervangen door supersub Henk-Jan. In een volgepakt Kolpinghuis zou het dan moeten gebeuren.  En we kwamen dichtbij…

Omdat ik het zelf zwaar had (en daarna lang heb geanalyseerd) heb ik weinig gezien van de rest van de partijen. Maar gelukkig hebben mijn teamgenoten me voorzien van allerlei moois. Ik heb de automatische analyse van lichess op de partijen losgelaten. In een kleine minuut geeft Stockfish 10 dan een oordeel over de partij.

De eerste die klaar was, was Ivar (bord 3). Ik had in een ooghoek wel gezien dat hij op lepe wijze naar een pionneneindspel had afgewikkeld en dacht dat hij ging winnen middels 33..f5. Maar dat is dus een verliespoging… Gelukkig deed Ivar het beter en hield hij het eindspel remise.

Henk-Jan (bord 2) speelde het Vleugelgambiet tegen het Frans, een opening die blijkbaar erg gewild is op onze club. Net toen ik me afvroeg of hij wel genoeg compensatie had, deed hij ineens een harde zet (als in: stuk hard op bord neerzetten). Toen ik even daarna naar zijn stelling keek telde ik drie pionnen minder. Maar gelukkig een stuk meer. En dat kun je wel aan Henk-Jan overlaten.

Zelf voegde Henk-Jan hier nog het volgende aan toe:

De opening en de partij voelde heel onwennig, met een steeds dynamischere stelling en mijn koning nog steeds op e1. Maar analyse van Shredder achteraf liet zien dat ik het nog niet zo onaardig heb aangepakt. Een spannende pot met een spetterend einde. Zoals Mart Smeets ooit droogjes zei: “Dag, Jan” … toen Ullrich de afgrond in reed.

Henk-Jan doelde daarbij op dit fragment:

Hierna was ik klaar (bord 1). Na de opening stond ik comfortabel, maar zodra ik uit boek was deed ik wat mindere zetten waardoor de druk op mijn stelling toenam. Vervolgens moest ik noodgedwongen een kwaliteit geven, maar had wel compensatie met een vrijpion op d3 die niet gemakkelijk gepakt kon worden. Na nog vele zetten te hebben gespeeld met een halve minuut op de klok wist ik het uiteindelijk te keepen, en sleepte zo een welverdiend halfje binnen.

Teamleider Mathijs (bord 5) was de volgende die klaar was. Na “een bekend lolletje” in de opening stond hij al een tikje beter met zwart, en ik had er wel vertrouwen in. Maar hij heeft het toch ergens laten liggen, getuige zijn verslag…

Thomas (bord 6) deed wat terug door zijn partij te winnen. Helaas heeft Thomas het nu even te druk om iets in te leveren, en ik heb niets van zijn partij meegekregen, behalve dan dat hij zijn geijkte opening met wit speelde. Ik denk dat hij daar zijn ruimtevoordeel langzaam te gelde heeft gemaakt.

Ron (bord 8) zat zo ver van mij vandaan dat ik daar tijdens de partij weinig van heb gezien. Het laatste wat ik had gezien was de stelling na 18..Lh6, en op het eerste gezicht leek me dat een vervelende zet.

De twee W’s waren nog bezig. Allereerst Wim (bord 7). Zijn interne elo is maar liefst 170 punten hoger dan zijn externe rating. Hoe doet hij dat?

Tot slot was Wouter (bord 4) nog bezig. Met een 3½-3½ tussenstand is dat nooit fijn. De opening was er een met tegengestelde rokades, dus dan weet je het wel. Het kan alle kanten op.

Dit bracht de eindstand op 4-4, waarmee we nu gedeeld vierde staan met drie matchpunten achterstand op de nieuwe nummer 1, Rivierenland. Zie hier.