Pijnlijke start van het seizoen voor UVS1-SOS

Rutten, Rutjes en nog eens Rutten! Op de terugweg heb ik een stuk met Bert-Jan meegefietst. Hij was erg vrolijk, want hij had een mooie partij gespeeld en gewonnen bij UVS2-SOS. Dat gaf hem weer eens een goed gevoel. Hij vond het wel jammer dit jaar niet meer in UVS1-SOS te spelen en vond bovendien ons team zeer erudiet. Daar was ik het natuurlijk mee eens. Thuis heb ik meteen opgezocht wat ‘erudiet’ betekent. Ik dacht dat het iets met invallers te maken zou hebben, want we hadden er, kennelijk naar goed gebruik in de eerste ronde van de externe, maar liefst 3. Het lijkt erop dat per dit seizoen al een beetje het besef begint te komen dat de ‘SOS-achttallencompetitie’ een aparte competitie is en niet meer zoals vroeger een voorloper voor de KNSB-competitie. Misschien dat daarom steeds sterkere spelers zich melden voor het eerste team (ten koste van Bert-Jan, dus). Toch waren we met 3 invallers qua speelsterkte niet verzwakt. Waar we vorig jaar nog moesten knokken om ons te handhaven in de 1^e klasse, dacht ik dat we dit jaar misschien wel een gooi kunnen doen naar promotie richting de Hoofdklasse. Hoog tijd dus om het eerst op te nemen tegen het gepromoveerde Het Kasteel 1 uit Wijchen. En daar kregen we meteen de deksel op de neus. 3,5-4,5. Analyseert u mee en oordeelt u waar we het beter hadden kunnen doen…

Ik was zelf het eerste klaar, nadat het mij niet lukte om langs de Caro-Kann van de eerste Rutten te komen:

Ik heb weer eens slecht onthouden in welke volgorde de volgende borden klaar waren. Het verslag is dus niet noodzakelijk in chronologische volgorde. Sjors, onze eerste invaller, speelde op bord 8 een mooie partij, waarbij hij eerst een pion won, toen een stuk verloor en dat later weer terugwon. Dat maakte het tot een ietwat wankele, maar prima remise.

Op de eerste twee borden werden vakkundig de punten binnengetikt. Dennis laat het mooi zien:

En Ivar op 2 kon het volgende vermelden op bord 2:

“Ik mocht aantreden tegen Ton Wouters. Een voor mij bekend Kasteel gezicht waar ik nog niet eerder tegen gespeeld had. Ton besloot in de opening zijn dame niet bepaald binnen het kasteel te houden en deed vele zetten met haar. Creatief was dit zeker, de ontwikkeling van de andere stukken bleef echter wat achter… Toch leek zwart het allemaal lang bij elkaar te houden tot in het verre middenspel. Over mijn pionnendoorbraak in het centrum was de engine, die met zijn plus/min waarderingen altijd zo resoluut is, achteraf zeer te spreken. Dit veranderde abrupt toen ik met minder tijd op de klok naliet mijn toren naar de zevende rij te spelen; een waarderingsbijstelling van -14 maar liefst. Toch bleef wit het betere van het spel houden, makkelijk was het echter niet. Toen Ton zijn dame van de onderste rij haalde keek ik hem wat bedenkelijk aan en voerde Df8 mat uit. Och dat kan natuurlijk ook was zijn beschouwende reactie waarna we nog even wat verder napraatten.”

Het was niet alles succes wat de klok sloeg. Op bord 7 wist Ron het niet te redden, wat hij altijd mooi in geuren en kleuren kan vertellen:

Het zag er dus nog altijd niet ongunstig uit op het scorebord. Maar invaller Tsji speelde op bord 3 tegen de sterkst gerate tegenstander, die sinds de promotie naar de eerste klasse weer staat opgesteld. En die maakte dat waar. Als ik het mij goed herinner speelde Tsji een hele tijd met een geïsoleerde centrumpion. Maar op een gegeven moment was stukverlies niet meer te voorkomen. Hierdoor stond het weer gelijk. En Thomas en Diderick waren nog aan het spelen. Diderick had een echte remisestelling, maar kon die eigenlijk nog niet aanbieden.

En Thomas kwam in een typisch dame-eindspel terecht dat een kolfje was naar zijn hand, wat ik al vaker van hem heb verloren. Maar dit keer was het iets anders. Zijn tegenstander maakte op gewiekste wijze een vrije randpion. Vervolgens werden alle grapjes van Thomas gepareerd, werd dameruil afgedwongen en moest Thomas de pion toch doorlaten.

Dus… blijft over de remisestelling van Diderick in een 3-4 score tegen. Geen leuk uitgangspunt voor de invaller. Maar er leek echt niets meer te forceren en zetherhaling dreigde. Dan toch maar berusten in remise.

En zo begint het seizoen met een 3,5-4,5 nederlaag tegen Het Kasteel 1. Dat kunnen we niet echt gebruiken als we naar de hoofdklasse willen promoveren. En oja, wat betreft de betekenis van ‘erudiet’: Het online woordenboek geeft aan het iets betekent als ‘uitgebreide kennis en smaak bezittend’. Als het al zo zou zijn, dan koop je daar kennelijk niet veel voor achter het bord. Maar we gaan het zien in de rest van het seizoen.