De weg naar de beker

In navolging van mijn voorgangers zal ik hieronder ook mijn route richting de bekerwinst beschrijven, want het ging niet vanzelf, ondanks de score van 6/6.

De eerste ronde was meteen een weerzien met een bekende tegenstander. Christ en ik hebben ondertussen al regelmatig de degens gekruist en slechts eenmaal wist hij me een remise af te snoepen. Ik had vertrouwen in de partij en dacht na afloop goed gespeeld te hebben, maar de computer wijst me fijntjes op enkele gemiste kansen over en weer.

In de 2e ronde moest ik met zwart tegen een van jonge honden van de club. Ik wist dat ik in geslepen computermessen zou kunnen lopen, maar ik besloot het er toch maar op te wagen. Koen had zich inderdaad goed voorbereid en het werd een leuke partij:

De derde ronde mocht ik met wit tegen Maarten…. Eindelijk na al die zwartpartijen uit het verleden, mocht ik een keertje met wit. Dit was mijn zuiverste partij van de bekercampagne en ik denk dat het creatieve plan van Maarten uit de opening met paard naar f8, geen navolging zal krijgen.

De 4e ronde kreeg ik zwart tegen mijn grootste concurrent: Ilya Razdolski.
Ilya speelt helaas bij SMB, maar zou natuurlijk makkelijk in ons 1e passen. Het werd een spannende partij, waarbij ik al direct in de opening een onvergeeflijke fout maakte, waarbij ik al mijn zwarte velden verloor. Gelukkig overschatte Ilya zijn aanvalskansen en kreeg ik het punt in mijn schoot geworpen:

De 5e ronde was een bijzondere, want zowel Dmytro als ik waren op de geplande speelavond verhinderd. Dit betekende dat wij op Pinkstermaandag bij mij thuis zouden spelen.
Ik ben redelijk tevreden over deze partij, behalve dan de ongelooflijke slotcombinatie, die ik al enkele zetten eerder had berekend en waar een ontzettend lek in zit….

Nou, met wat geluk 5 uit 5 en nog ben ik er niet. Erik heeft keurig de aansluiting gehouden en kan met een overwinning de beker alsnog voor mijn neus wegkapen. Het werd een zeer interessante partij, waarbij Erik zelf de analyse heeft verzorgd.

Al met al dus een turbulente bekerroute, waarbij ik ook niet te streng moet zijn voor mezelf. In dit computertijdperk is het immers niet meer mogelijk om de illusie van perfect spel vol te houden en moet je accepteren dat je regelmatig fouten maakt. Er valt weer genoeg van te leren!