UVS1 weet van geen wijken

De wedstrijd tegen Paul Keres beloofde een spannende ontmoeting te worden. Paul Keres stond met Groningen gedeeld aan kop en was er dus alles aan gelegen om geen matchpunten te laten liggen tegen ons. Aan de andere kant beleven wij een bijzonder goed schaakjaar en presteren vrij constant boven onze rating. Daarbij kwam nog dat de tegenstander van Hans zeer op een overwinning gebrand was om een belangrijke stap richting de felbegeerde IM-titel te kunnen zetten. Beide teams stonden dus op scherp en stipt om 12:00 barstte de strijd los.

Om de minst enerverende partij maar gauw uit de weg te hebben: ondergetekende kwam tegen IM Hugo ten Hertog al vroeg in de middag voor vervelende problemen te staan. Ik was recht in de voorbereiding van mijn tegenstander gelopen, reageerde niet optimaal en moest genoegen nemen met pionverlies in een nog steeds slechte stelling. Het duurde daarna niet lang meer voor mijn stelling vakkundig gesloopt werd en ik uiteindelijk met pion f7-f6 mat gezet mocht worden.

Rond die tijd was Guido ook al klaar. Na een prachtige aanval van Guido leek er weinig meer te redden aan de stelling van zijn tegenstander, maar met het nodige kunst- en vliegwerk hield Kokje de stelling speelbaar en moest Guido uiteindelijk in remise berusten.

Onze teamcaptain Joost kreeg een Caro-Kann tegen zich, maar hij was niet bepaald in de stemming voor een rustige, positionele bestrijding van de zwarte opzet. Scherpe ontwikkelingen volgden en toen gebeurde er dit:

De stand was weer gelijk en op de andere borden begon het er niet slecht voor ons uit te zien. Lars zat heerlijk in de hem zo geliefde structuur van het omgekeerde Hollands te spelen, Jaap had een fikse tijdsvoorsprong met een prima stelling, Anton had een pion gewonnen en Luuk was met een modelpartij bezig 1.b3 te weerleggen. Daar stond weliswaar tegenover dat Hans onder vuur lag en Jasper zichtbaar moeite had overeind te blijven tegenover het geweld van de IM aan de andere kant van bord, maar het duurde niet lang of de stand was in het voordeel van UVS. Luuk liet geen spaan heel van de witte stelling en mocht het volle punt incasseren.

Met 2,5-1,5 voor leek Jaap intussen dicht bij de winst te komen, maar zijn tegenstander had nog enige trucs achter de hand:

Stand 3,5 -2,5 in het voordeel van de thuisclub, maar nu sloeg Paul Keres hard terug. Jasper moest zijn meerdere erkennen in Xander Wemmes en Hans kon eveneens niet op tegen het gedreven spel van IM-in-spe Breukelman. Hans licht de partij hieronder zelf toe.

Hoewel Utrecht hiermee weer de leiding nam in het tussenklassement, hadden wij nog een troef achter de hand. Lucas is de afgelopen jaren bezig met een bijzondere opmars: ondanks het feit dat hij naast deze zaterdagen niet veel schaakt is hij achter het bord niet te stuiten! Tegenstander Rademakers, met 2275 ook bepaald geen kleingewicht, werd met strak spel aan de kant gezet. Als u de analyse van Lucas leest, lijkt het bijna kinderlijk eenvoudig, maar doe het maar eens!

Met een stand van 4 – 4 waren alle ogen gericht op de borden van Anton en Lars. Lars was krachtig begonnen, maar raakte tegen het eindspel aan langzaamaan de draad kwijt.

Door deze onverwachte comeback van de Utrechtenaren had Anton zijn stelling nu geen speling meer: hij moest zijn stelling met een pion meer verzilveren. Gelukkig hoeven we ons bij Anton dan weinig zorgen te maken: dit is niet het eerste eindspel waar onze CM zich over heeft mogen buigen in zijn carrière en hij speelde het dan ook met vaste hand naar de winst.

De eindstand was hiermee 5-5 geworden, precies hetzelfde als onze ontmoeting in het vorige seizoen. In wat voor ons eveneens een thuiswedstrijd was, met slechts kleine aanpassingen in beide opstellingen, kwam Paul Keres die dag ook niet verder dan een gelijkspel, hoewel wij toen ergens onderaan de ranglijst bungelden. Dit jaar bekleedt UVS1 een stevige derde plek in de zware poule 1a en kan met twee rondes te gaan het seizoen in alle rust uitspelen.