UVS1-SOS in zwaar weer na nederlaag tegen ASV

‘Carolien, help!’, het is nu al de onsterfelijke kreet van onze minister-president in het televisiedebat voor de provinciale staten. Wat dat met Gelderland te maken had wist niemand, maar het ondraaglijke gekibbel van de landelijke politici werd op slag hilarisch. Rutte bleek een mens, faalbaar als ons allen. Herkenbaar, zeker als je lid bent van UVS1-SOS. We begonnen op 11 maart vol vertrouwen aan de wedstrijd, maar waren opeens onze tekst kwijt- met een nederlaag tot gevolg.

Het begon allemaal prima, omdat Frans van den Hooven -on a roll op bord 8- vakkundig een stelling met een stuk meer afrondde. Spiegelbeeldig was de partij van Marcel, wiens middenspel erg speelbaar leek maar bij wie het toch uit de handen glipte. Dat brengt ons bij Simon. In de analyse achteraf bleek hij een vrij dwingende mataanval te hebben gehad die hij overzag helaas, waardoor er niet meer dan remise in zat.

Toen ook Ismail verloor was de tussenstand 1,5-2,5. Die stand werd rechtgetrokken door Mathijs, die naar eigen zeggen een lekker avondje Wolga had gehad, het gevreesde anti-d4 systeem:

Dat brengt ons bij Dennis. Die had vastgezeten in Epe (wat zou erger zijn: tijdens een televisiedebat je tekst vergeten of vast zitten in Epe? Afijn) waardoor hij een half uur te laat binnen kwam. Ook hier kwam een complexe stelling op het bord waarin Dennis op het oog bepaald niet de slechte kansen hoefde te hebben. Zijn analyse:

In mijn eigen partij blies ik een evenwichtige stelling op, mijn neiging tot zelf-destructie moet ik toch eens leren onderdrukken. Als je de kritieke zet speelt moet je het vervolg wel goed uitrekenen.

Daarmee had ik het team een matchpunt gekost, mea culp mea maxima culpa. Gelukkig voor Ron sloot hij de avond af met een mooie overwinning, lekker na het pak slaag dat hij in de vorige wedstrijd te verduren had gehad.