UVS1 afgedroogd door Ede

Mooier dan de titel van dit stukje kunnen we het niet maken: afgelopen Valentijnsdag zijn we hardhandig op onze plek gezet door Ede (6-2).

Nog onwetend van deze uitkomst vertrokken we vol goede moed naar Ede. We waren in ieder geval compleet, dat gaf de burger moed. In de auto onderweg ging het over hoe geld eigenlijk overal achter zit, juist ook een uitvinding als Valentijnsdag, behalve schaken: daar is geen droog brood mee te verdienen, tenminste als je geen Magnus Carlsen heet. En zeker natuurlijk niet voor eenvoudige stervelingen als wij. Iets voor achten kwamen we aan bij het gebouw Rehoboth – de Bible belt is bezaaid met gebouwtjes die zo heten, voor de meerdeels katholieke UVS-ers een curiositeit, het betekent zoiets als ‘Hier heeft God een plaats voor ons gemaakt’.  Dat is een uitspraak die we niet echt op onszelf konden betrekken. Het leek er meer op dat wij plaats moesten maken, op de ranglijst wel te verstaan.

Maar voor dit stukje een al te depressieve toon krijgt: de Edenaren waren alleraardigst, de verwarming was goed en de uitslagen werden vertoond op een handzaam scherm. Alles is er altijd goed geregeld, met dank aan mijn tegenstander die ook wedstrijdleider was. Hij beende constant rond, deed veel zetten à tempo, wat wel intimiderend was want hij zette me behoorlijk onder druk. Toen zo ongeveer alles was afgeruild nam hij het remiseaanbod gelukkig wel ineens aan, waarmee ik de indruk had goed weg te zijn gekomen. Dat bleek ook na raadpleging van stockfish:

Minder gelukkig verging het Marcel: “Met zwart mocht ik aantreden tegen Edwin Groen die ter nagedachtenis van zijn onlangs gestorven vader een ongebruikelijke maar succesvol gebleken openingszet uitvoerde: 1.  e3. Zijn rustige aanpak leidde ertoe dat ik op zet 12 al een offer kon uitvoeren. Maar in de voortzetting liet ik een zware steek vallen: ik dacht geforceerd met 12… Pe4 een stuk terug te winnen, maar overzag de simpele weerlegging van wit, waardoor de partij verloren was (ik heb nog 13 zetten doorgespeeld om de klap te verwerken.). Ik wijt deze misstap aan de drukte op mijn werk (ChainPoint levert software voor ‘supply chains’ van onder andere katoen, soja, koffie, cacao, eieren): ik was juist deze week bezig om een internationale marktplaats voor yakwol in te richten waarbij Europese bedrijven ‘offers’ of ‘bids’ kunnen doen. De continue spraakverwarring rondom ‘offers’ speelde me parten tijdens de partij: moet ik nu een offer doen of een bid plaatsen? Toch maar gekozen voor het offer, maar er iets te genereus een (winst)aanbod bij gedaan.”

Stelling na: 12…. Pe4??

Na 12… Tc8 staat zwart beter volgens Stockfish: dit levert op termijn een pion op. Bijvoorbeeld na: 13. Nb1 Rxc2 14. Qd1 Rxd2 15. Nxd2 Ne4 16. Ra2 Nxd2 17. Rxd2 Qa5 18. Bd3 e4 19. Bc2 d4 20. exd4 Rc8 21. O-O Bxd2

Simon wist er een remise uit te slepen. Simon: ‘Met wit aan het derde bord pakte ik al snel het initiatief in de partij. Ik probeerde mijn tegenstander (Cor van Ingen, 1828) te verleiden een pionnetje te winnen op a2, zodat zijn dame bezigheden aan de verkeerde kant van het bord zou hebben en mijn aanval meer slagkracht. Hij ging hier wijselijk niet op in en speelde achteruitschaak. Dit wierp echter een dermate effectieve zwarte muur op dat ik er geen doorkomen aan had.
Het kostte mij vervolgens veel tijd om met een nieuw idee te komen. Maar wat ik ook probeerde, de stelling zat en bleef potdicht. Een afruil gaf mijn tegenstander meer speelruimte en uiteindelijk resteerde er een dame-eindspel.
Na dameruil ging de partij over in een pionneneindspel, met aan beide kanten evenveel pionnen. Ik zat inmiddels in vliegende tijdnood en speelde bijna a tempo. Misschien had ik het op een bepaald moment beter kunnen doen, maar uiteindelijk promoveerden we allebei op hetzelfde moment tot dame. Na een tweede dameruil stonden er alleen nog twee koningen op het bord en kon de vrede worden getekend. Helaas maakte mijn halfje niet meer uit voor de spanning in de wedstrijd: ik was als allerlaatste in de hele speelzaal klaar.”

Voor fans van gambietjes in het Hollands bood de partij van Ron ook spektakel. Helaas niet met positieve afloop.

Mathijs zag op bord 1 iets over het hoofd, en kreeg een nare vork aan zijn broek. Hij wikkelde nog af tot het best mogelijke eindspel, maar het mocht niet baten.

Ismail kon het ook niet bolwerken aan het vierde, evenals Koen aan het vijfde:

Beter verging het Frans, die de eer had de enige overwinning voor UVS binnen te slepen:

Geen koppositie dus voor UVS, we zijn gelukkig wel al veilig met het oog op de laatste twee wedstrijden. Kop op en op naar de volgende!