Het mysterie van UVS 3

UVS 3 miste in vorige wedstrijden regelmatig sterke spelers. Je zou zeggen: “een leuk smoesje om te verklaren waarom je onderaan staat”. Het tegendeel is waar. We stonden aan kop en we staan nog steeds aan kop, ondanks het feit dat alles weer tegenzat. Op zaterdag 9 februari ging het namelijk opnieuw mis: we moesten de 2 Ruudjes missen (vd Plassche en vd Spoel ), schakers van wie je punten kunt verwachten. De nacht vóór de wedstrijd werd nóg ‘n gewaardeerde kracht ziek, Marion van Severijnen. We vertrokken daardoor met 7 man (met ’n 1-0 achterstand). Alles zat dus tegen.
Tsji moest ook nog onverwacht met zijn supernieuwe Mazda invallen voor de zieke Ruud vd Spoel. In zijn auto kwamen we door Oisterwijk , zijn jeugdstreek, de weg waar hij altijd van Oisterwijk naar zijn school in Tilburg fietste. Na ‘t schaken mochten we (per ongeluk…. ) nog het oude restaurant van z’n vader zien en ’t huis waar Tsji met zijn eerste vriendinnetje ging samenwonen.

Afijn, we moesten in ‘n café-zaaltje zijn, waar we spoedig met schaken begonnen. De 1-0 achterstand bleek geen punt: als een hinde springend in een mistige wei… zo danste UVS 3 over de borden en toen de mist was opgetrokken, was het plotseling 5½-2½. Geluk? Och, wat heet geluk? Er is hard gewerkt en met een beetje meer geluk had het zelfs nog 6½-1½ kunnen worden, als de twee die niet wonnen op het laatst hun kans hadden benut: Frans, met remise in zijn zak, verloor door een ongelukkig zetje , en uw verslaggever Klaus bood remise aan in winststand. Maar het is opnieuw onbegrijpelijk, hoe met hoge score gewonnen kon worden met zo‘n ernstig verzwakt team tegen ’n normaal goed scorend Tilburgs team? En dan sta je – hoe is het mogelijk? – nog steeds aan kop. De wonderbaarlijke kracht van UVS 3 is een waar mysterie.

De opstelling

De opstelling moest veranderen door het plotselinge ontbreken van Marion. Na telefonisch overleg tussen de auto’s besloten we bord 2 open te laten. De Tilburgse speler aan bord 2 werd daardoor buitenspel gezet. Het was wel hun speler met de hoogste rating: een onbedoeld maar toch leuk gevolg van onze beslissing, ook al hadden Wouter en Tsji ook tegen hem willen winnen.

De wedstrijd

Bij de start stonden we dus met 1-0 achter, maar dat duurde niet lang, want Tsji was in opperbeste stemming tijdens zijn “thuiswedstrijd”. Hij veegde zijn tegenstander na diens openingsfout van het bord. 1-1 dus. Eigenlijk was er weinig spanning meer, want de punten vielen vervolgens als rijpe appels van de bomen. Als ik me niet vergis, volgden de punten van Christ, Marcel en Simon, waardoor het 4-1 werd. Onze enige echt invaller, Frans Nijenhuis, die naast mij zat, speelde een goede partij, waarvoor hij zeker remise verdiende. Door een toevalligheidje verloor hij op ’t laatst toch nog. Toen Wouter er 5-2 van maakte, deed de uitslag van de laatst spelende (Klaus) er niet meer toe. Klaus (ernstig vermoeid) was blij nu zonder nadeel voor UVS remise aan te kunnen bieden, helaas wel in betere stelling. Einduitslag UVS 3- De drie Torens 2: 5½-2½.

Nu volgen de partijen, die door een aantal spelers van UVS 3 zelf van commentaar werden voorzien. Wat er na de wedstrijd gebeurde… daar volgt later een korte samenvatting over.

Bord 1 Tsjisang Cheung (Wit) – Michele Montenegro (Zwart)
Tsji vond zijn partij niet de moeite waard om te publiceren. Hij won te gemakkelijk, nadat zijn tegenstander in de opening een fout maakte. Tsji strafte dit vakkundig af.

Bord 2 Geen speler – Jan Douwes (Wit)

Bord 3 Wouter Dinjens (Wit) – Elias Thijsse (Zwart)

Bord 4 Christ Verstegen (Zwart) – Pieter Priems (Wit)
Ik zag hoe Christ vanaf de opening zijn stelling wist te verbeteren . Hij zette zijn tegenstander steeds meer onder druk . Die druk werd de heer Priems net iets te veel, zodat hij op het laatst een blunder maakte. Hieronder de partij met zeer bescheiden commentaar van Christ.

Bord 5 Klaus Wüstefeld (Wit) – Tommie van Moorsel ( Zwart)
In mijn partij wist ik een stelling op te bouwen, waarbij mijn tegenstander bijna niets meer kon. Op dat moment verzuimde ik echter dit af te ronden met een leuk matje in zes (ik zag het niet!). Desondanks belandde ik in een eindspel van twee torens tegen toren en paard (beiden hadden ook nog een dame en pionnen ). Het was duidelijk, dat ik dit (in ieder geval theoretisch) moest winnen, maar ik kon de winnende zet(ten) niet vinden.

Bord 6 Frans Nijenhuis (Zwart) – Marsel van Hoorn (Wit)

Bord 7 Simon van Dijk (Wit) – Frank Schouten (Zwart)

Bord 8 Marcel Krivec (Zwart) – Paul van Duijnhoven (Wit)

Bord 9 : Een chinees bord – I PIN KE (d.w.z. chinees eten na de wedstrijd)
“ I PIN KE, een chinees, vlakbij, met (zo zei kenner Tsji) goed eten voor een betaalbare prijs. Natuurlijk was zo’n onverwacht grote overwinning een reden tot een feestje, waaraan we alle zeven wilden meedoen. Het leek een kampioensfeestje, maar kampioen zijn we nog niet: daar moet nog 2x flink voor gevochten worden. In het restaurant stond een gezet chinees kereltje met een grappig rond hoofd, het was de ober. Toen we allemaal zaten, kwam hij bij ons staan…… “het stinkt hier” hoorden sommigen hem zeggen. Verbazing: niemand had iets geroken. Het mannetje herhaalde: “iets drinken? bier?” Oh, was dat ‘t. Praatte hij binnensmonds of was het een grap? In ieder geval hield de ober wel van een geintje. Hij zei o.a. ook dat hij goed geïntegreerd was en hij wilde dat bewijzen met een taalgrapje, een raadsel: 3 jongens gingen fietsen op één fiets…. achterop zat Piet en voorop zat Jan. Wie zat er in het midden? ….. Tja, na zo’n middag schaken heb je weinig zin in denkproblemen. De ober: in het midden zat Rob, want achter Rob zat Piet en voor Rob zat Jan. Haha, ha, haha. Een aanradertje “I PIN KE “ en niet alleen vanwege die ober, maar vooral ook om de kwaliteit van het eten, dat zeer beviel! We kregen nog een vruchtenslaatje van de zaak toe.

Share

2 reacties

  1. Anton van Rijn schreef:

    Ik had de woordgrap eerst niet door, maar vond hem daardoor eigenlijk al hilarisch. Bijvoorbeeld: “in het midden zat Willem, want achter Willem zat Piet en voor Willem zat Rob”. Maar humor is subjectief ;-)

  2. Klaus Wüstefeld schreef:

    Ja Anton, je maakt de grap nog interessanter. Behalve Jan, Piet en Rob, zit nu ook Willem op de fiets. Nu wordt het moeilijk rijden met z’n vieren en ook de vraag “wie zit er in het midden” wordt echt een nauwelijks oplosbaar raadsel als je met z’n vieren bent. Voor verdere uitleg moet je bij de ober in Tilburg zijn.

Geef een reactie