Teamcaptain UVS2: “de seizoenstart kan gewoon beter, da’s een feit”

Waar ging het dan mis? TC: “Ja, kijk zo’n jongen als Ivar die doet wel zijn uiterste best, maar die belandt dan in zo’n lastig toreneindspel. Iedereen die zijn engine aanzet ziet gelijk dat het potje remise is, maar dat is niet erg. Als er maar genoeg spel in zo’n stelling zit, dan kun je je tegenstander altijd helemaal ‘kapot-Carlsen’. Onder normale omstandigheden bezwijkt die tegenstander gewoon, telkens keuzes maken, de klok die de secondes wegtikt, het is wachten op dat foutje. Maar dit keer dus niet. En dan zit je met de gebakken peren.”

“Nou goed, Ivar had een beetje last van een bijna terminale longinfectie en hoestte om de haverklap een halve long naar buiten, dus laten we het hem niet al te kwalijk nemen. Hebben we als team ook niet gedaan, hoor, hij mocht bijvoorbeeld gewoon mee in de auto terug naar Nijmegen. Zo goed is de teamsfeer ook wel weer.
Vorig jaar begonnen we nog iets minder goed, dus je zou kunnen stellen dat de schade mee kan vallen. Maar zelfs als je er  vanuit gaat dat we vanaf nu de helft minder pech hebben als na die seizoenstart van vorig jaar, dan nog houd ik me hart vast. Zo’n 7½-½ overwinning is ook maar een 7½-½ overwinning, we moeten het niet mooier maken dan het is.”

De andere partijen waren rechttoe rechtaan overwinningen? “Ah, meneer is geïnteresseerd in het proces!? Hou toch ’s op,  dat moet u de spelers zelf maar vragen. Als teamcaptain focus ik op wat er echt belangrijk is, de uitslag.”

Van de spelers kreeg uw verslaggever toch nog wat details te horen, zodat we de lezer de volgende reconstructie kunnen bieden.

Hans Quint was de eerste die klaar was. Hij gaf zijn tegenstander een pionnetje cadeau, maar had daar wel prima compensatie voor. Meteen terugwinnen kon wel, maar zou de stelling erg vervlakken. Daarom speelde Hans op aanval en dat pakte goed uit.
Op bord 2 had het ook snel kunnen gaan, maar daar liet de zwartspeler toch wat kansen open voor de tegenstander. Onnodig, maar zoals de teamcaptain al terecht opmerkte, het resultaat telt in zo’n teamwedstrijd.

Roy en Dennis kwamen een kwartiertje later melden dat ze de tussenstand op 0-4 hadden gebracht. Op beide partijen valt weinig aan te merken wat het spel van de UVS’ers betreft. Het einde van de partij van Dennis is wel aardig: 

Wit heeft het materieel nog net in evenwicht weten te houden, maar kon opgeven na 26.Kg3 Te2 27.Td1 (27.Lc1 Lxc3) 27… Lc2.

Op bord 7 had Diderick het wat lastig in het middenspel, maar zijn tegenstander wist het goede plan niet te vinden. Toen ik weer op het bord keek, was de partij al bijna afgelopen:

Rob Bisschops viel bij ons in op bord 5, want Jeroen Clermonts mocht met het eerste team naar Purmerend. Veel van de partij van Rob heb ik niet meegekregen, maar het zag er allemaal heel degelijk en overtuigend uit.

De lezer heeft nog een partij te goed, die van Arno Sprinkhuizen.