UVS6 wint met 4-2 van OPC1

… en staat onbedreigd bovenaan in groep 3D van de OSBO-competitie. De winst was 4-2 en had nog hoger kunnen uitvallen als ondergetekende op bord 5 op het eind, toen er minder dan 10 minuten op de klok stond, wat verder had doorgespeeld. Mijn tegenstander bood remise aan en ik nam die meteen aan. Ik had al twee keer eerder in de partij remise aangeboden, want het leek me in een  eerdere stelling  typisch remise. Bovendien hadden  Peter aan bord 6 en Abdul aan bord 3 al 2 punten veroverd en was  Jos aan bord 4 al remise overeengekomen.  Aan bord 1 (Tobi) en bord 2 (Wim Heuvelmans) zag het er bovendien ook niet slecht uit en ik dacht dat er minstens één remise nog wel inzat. Dan zou de eindstand zeker 3,5 – 2,5 in ons voordeel zijn. Met mijn remise meegeteld dan…

Bovendien ben ik altijd bang om  met weinig tijd op de klok in een eindspel een blunder te maken. Ik ben gewoon slecht in snelschaken. Ik moet tijd hebben om lekker op mijn gemak na te denken. Vandaar mijn twee remisevoorstellen. Maar Herman Molendijk, mijn tegenstander, ging er niet op in en toen hij zelf na zet 42  remise voorstelde nam ik dat gelijk aan.

Zie hier de stelling na zet 42 … Lb2-Le5

Er werd nog gezegd dat ik van geluk mocht spreken, want zwart kon mijn toren op de a-lijn vasthouden, terwijl zwart zelf rustig dan met zijn toren in mijn stelling kon gaan rotzooien.

Toen ik thuis nog eens naar de stelling keek en de computer er op losliet, gaf die onmiddellijk mat in 3 zetten. Ik had dus helemaal niet op de remise moeten ingaan, maar g5-g6+ moeten spelen. De rest is dan kinderspel. Dat we dat na afloop allemaal niet gezien hebben!! Misschien zag mijn tegenstander het wel en stelde hij daarom remise voor.

Dat heb ik nu weer!  Nou ja, we hebben in ieder geval gewonnen, want Tobi en Wim stelden niet teleur en maakten allebei remise.

Hieronder het verslag van Wim Heuvelmans over zijn partij:

‘Wim Heuvelmans werd in deze week geconfronteerd met het plotselinge overlijden van de voorzitter van het bestuur waarvan hij de secretaris is. Inderdaad de Stevenskring. Op de dag van de wedstrijd had hij gewerkt aan de toespraak die hij de volgende dag zou moeten houden. Optimaal fit was hij die avond dus niet en hij speelde naar eigen zeggen af en toe “als een natte dweil’. Ook de tegenstander was kennelijk niet altijd met zijn hoofd erbij. De partij eindigde uiteindelijk in remise.

Hier komt hij. Puntsgewijs wat commentaar.
– Zet 6 van zwart was al niet goed en maakt veld f7 uitermate kwetsbaar. Pd7 was geboden. Als wit de loper wil ruilen krijgt zwart tegenspel via de h-lijn eventueel samen met een later Dh4.
– ad zet 9 van wit. Nu zou Db3 met gelijktijdige aanval op b7 sterk zijn.
– Na 17 Pc5 moet zwart een hele tijd lang op zijn hoede zijn voor allerlei familieschaakjes en blijkt zwarts vorige zet tempoverlies te zijn.
– Na 20 … Df4 is de stand volgens Stockfish in evenwicht en kan de echte strijd beginnen.
– Zwart probeert met 26 … b5 het initiatief te grijpen. Maar wit reageert adequaat.
– Rond zet 30 treedt een fase in waarin beide partijen door een pion-opstoot via de centrale lijnen proberen binnen te breken.
– Ad zet 37 van zwart. Nu wordt e6 in combinatie met de koning op g8 een probleem, maar dat duurt niet lang.
– Met zet 39 breekt wit de stelling open, maar het lijkt eerder zwart die ervan profiteert. Zwart bood enkel zetten verder remise aan, maar dat werd door mijn tegenstander beleefd geweigerd.
– Op zet 62 werd de partij remise gegeven met het oog op de wederzijdse tijdnood en de stand in de wedstrijd. Zwart staat beter. Hij kan pion b3 opgeven in ruil voor g4 en als hij dan zorgt dat de witte koning afgesneden blijft van de f-lijn kon wit het nog wel eens lastig krijgen.