UVS 5 – Edese SV 1

UVS kon na de carnaval met twee teams de degens kruisen met schaakvereniging Ede. UVS 4 ging donderdag 15 februari al op bezoek bij Ede 2 en maandag 19 februari mocht UVS 5 het thuis opnemen tegen Ede 1. Beide teams komen uit in de tweede klasse. Maar de wedstrijdleider van de OSBO heeft de teams wel merkwaardig gematcht. UVS 4 mag het opnemen tegen SMB 3 en Ede 2 en UVS 5 moet het doen met SMB 2 en Ede 1.
Ik sprak hierover nog met oud-clublid Ton van Dijk die wist zich te herinneren dat hij ooit met UVS 2 tegen Ede 1 uitkwam. De tijden zijn veranderd. Mijn tegenstander Martin Roseboom van Ede 1 wist te melden dat zij ooit uit de eerste klasse zijn gedegradeerd, maar tot nu toe er niet in geslaagd zijn terug te keren naar de eerste klasse. Dus eenmaal gedegradeerd blijft het tobben, ondanks het aantal ratingpunten dat bij Ede 1 ligt tussen de 1700 en 1900. Die van UVS 5 variëren van 1450 tot 1650. Een ongelijke strijd. Door de toevallige omstandigheid dat we in de tweede klasse zijn aangeschoven, moeten we roeien met de riemen die we hebben. We voelen ons zeer vereerd en leren er veel van, maar staan als team strategisch en tactisch achter als je ziet hoeveel verschil er op papier staat. We spelen naar ons beste kunnen en zijn al blij met de bordpunten die we gescoord hebben. Maar de matchpunten stromen niet binnen. Door de nederlaag van UVS 5 tegen Ede 1 van 3 ½ tegen 4½ kan UVS 5 degradatie niet meer ontlopen.
Zelf liep ik in mijn partij in een valkuil. Het was een gedrongen stelling waar ik bijna geen kant meer op kon. Zeker omdat ik mijn pionnen in het middenveld niet naar voren kon schuiven. Ik zag al een offensief aankomen en gaf de partij weg door een dure blunder.

Theo en Dirk hadden ook geen schijn van kans. De tegenstanders wikkelden vakkundig af naar een eindspel waar de pionnenmeerderheid de doorslag gaf.

De opleving is toch gekomen van de lagere borden met een lichtpunt voor Wim Krabbendam die het eindspel wist te winnen met een promotiepion. Dat gold ook voor Olaf Soons. Wel miraculeus omdat je in het verslag van zijn partij ziet dat hij juist 2 pionnen achterstond en toch spectaculair wist te winnen. Ergens bij zet 33 zag Olaf over het hoofd dat hij met de loper pion g4 kon slaan (want f3xg4 gaat niet omdat de koning dan schaak komt te staan vanwege de toren op f6). Dat had de wedstrijd eerder kunnen doen kantelen. Maar in het eindspel kreeg Olaf die kans wel toen wit die loper met zijn paard sloeg op b3 waardoor een pion in promotie kwam. Olaf gaf aan: ‘Toen ik ophield met noteren vanwege tijdnood stond ik volgens de computer nog op -2.6. Gelukkig wist ik net een zet eerder dan mijn tegenstander mijn pion te promoveren (met schaak) waardoor ik de partij alsnog winnend kon afsluiten’.

Jan Hendrik doet verslag:

Het voorgerecht:
Na 11…Pbd7 stond wit er volgens de computer prima voor maar ik zag 12.Pg5 niet dus voordeel weg. Nu is 14.fxg3 ook een leuke om even stil bij te staan; ergens weet ik dat hxg3 beter is maar het vrije spel voor mijn toren deed me toch besluiten om fxg3 te spelen, hierdoor was echter wel mijn pion op e3 uiterst kwetsbaar dus een tijdlang was ik niet zo happy met mijn keus. In het eindspel heb ik wel profijt gehad van de vrije verticale ‘e’ lijn dus zo zie je maar…

Het hoofdgerecht:
De daaropvolgende zetten had zwart voordeel tot 23…exd5 waardoor ik een loper kon afruilen met een toren (25.Lxe8). Dit voordeel in kwaliteit gaf ik, mede ingegeven door tijdnood, gelijk weg met 23.Tce1 maar door mindere zetten van zwart stond ik er toch niet slecht voor. Ik had echter niet heel veel tijd op de klok (1,5 minuut) en mijn tegenstander zat nog royaal in zijn tijd met ca 30 minuten en mede daardoor ging er een stemmetje in mijn hoofd: “sta je er eindelijk een keer goed voor in een externe partij, zal je zien dat je op tijd verliest, dombo”.

Het dessert:
Gelukkig waren daar 28…c4 en 29…Pe4 maar toch moest ik snel schakelen en meer dan ooit gebruik maken van de tijd van mijn tegenstander. Ik voelde de adrenaline door me heen razen en mijn hartslag was volgens mij ook wat opgelopen; zelden was ik me zo niet bewust van mijn omgeving (ik had geen idee wat de tussenstand was en wie er eigenlijk überhaupt nog aan het spelen waren). Na 32…hxg4 wilde ik mijn Dame zo snel mogelijk op e4 krijgen en met weinig bedenktijd was ik bereid mijn paard op te offeren (33.Pxg4). Zwart ging na enkele minuten akkoord met het offer en met 34…Lf8 werd de overwinning helemaal in mijn schoenen geschoven.

Kort samengevat: in mijn beleving een bloedstollende partij en eindelijk mijn eerste overwinning voor UVS 5! Jammer dat we dan toch weer nipt verloren hebben met 3,5-4,5 maar ondanks dat vond ik het toch een mooie avond.”