Schaken in Helsinki (12)

erikbigTerwijl alle UVS’ers (uitgezonderd mijn broer Ruud die meestal het hazepad kiest via een wintervakantie op de lange latten) vanzelfsprekend hossend door de straten van ‘Knotsenburg’ trekken vanwege Carnaval, zal ik eindelijk maar weer eens een bericht uit Helsinki schrijven. De Fin laat zich als goed protestant erg weinig gelegen liggen aan dit katholieke verschijnsel en ook de Nederlandse Vereniging hier (www.nederlandsevereniging.fi) besteedt er geen enkele aandacht aan in tegenstelling tot ‘belangrijke’ feestdagen als Leids Ontzet en Koningsdag. Zoals iedereen bij UVS zich vast nog weet te herinneren, waren we vorig jaar met HSK gepromoveerd naar de hoogste klasse van de Suomen Liiga. Voor het team gaat het dit jaar om lijfsbehoud en voor mij om het Finse meesterschap dat ik vorig jaar op 3 SELO punten had gemist. In deze klasse is er een ijzersterk nieuw team bijgekomen: SK ComeOn uit Helsinki met een Russische en Litouwse grootmeester aan bord 1 en 2. ComeOn? De sponsor dus (https://mobile.comeon.com/sportsbook); een website waar je kunt gokken op de uitslagen van sportwedstrijden. Shakki zit er niet bij, wel natuurlijk jalkapallo!

Het eerste weekend is 16 – 17 september: op zaterdag tegen SalSK uit Salo en zondag tegen de kampioen van vorig jaar, TammerSh uit Tampere; allebei uitwedstrijden. Zaterdag worden we vreselijk ingemaakt met 7 – 1. Ik verlies op bord 4 kansloos tegen Heikki Westerinen die een geniepige variant tegen ‘mijn’ Pirc heeft voorbereid: 1. e4 d6 2. d4 Pf6 3. Pf3 g6 4. f4 Lg7 en nu 5. a3. Zondag gaat het zowaar iets beter: we verliezen slechts met 5½ – 2½ doordat Valo Hallman aan bord 2 weet te winnen van een veel sterkere tegenstander. Ik verlies, weer op bord 4, helaas weer. Met zwart kom ik in een Benoni nog redelijk uit de opening maar geef in lichte tijdnood op zet 22 een pion weg, waarna mijn tegenstander het simpel afmaakt. En dat terwijl ik me volgens onze tweede bordspeler Antti Lehto nog wel zo goed had voorbereid! Na de treinreis naar Tampere waren we bijna een uur te vroeg aangekomen bij de speelzaal. Te laat komen is namelijk een nachtmerrie voor de Fin, in tegenstelling tot te vroeg komen! Op initiatief van Antti maakten Valo en ik vervolgens een korte wandeling door Tampere. Twee dingen zijn me daarvan bijgebleven: 1) we liepen twee keer hetzelfde rondje omdat Antti tijdens de eerste keer bang was om te laat aan te komen waardoor we weer veel te vroeg waren en dus nog een keer hetzelfde rondje konden lopen; 2) Antti beweerde dat dit de ideale voorbereiding voor een schaakpartij was waarbij we niet te hard moesten lopen omdat anders onze glucosespiegel teveel zou dalen!

Het tweede weekend is 21 – 22 oktober. Helaas kan ik niet mee doen omdat dit weekend samenvalt met de herfstvakantie die we met de familie doorbrengen in ons geliefde Italië in ons vakantiehuis in Foppiano di Crodo. Het team verliest helaas twee keer: op zaterdag met 7 – 1 tegen EtVaS uit Vantaa en op zondag met 6 – 2 tegen Aatos uit Helsinki. Het begint er slecht uit te zien.

Het derde weekend is 2 – 3 december. Op zaterdag moeten we uit tegen de andere promovendus: KarjUra uit Karjaa. Karjaa is een stadje van iets minder dan 10.000 inwoners. Ik neem ‘s ochtends vroeg de trein naar Leppävaara waar ik op een parkeerplaats bij het lokale winkelcentrum in de auto van Antti stap. Het is aardig koud (er ligt een beetje sneeuw) en daarom wachten we naar goed Fins gebruik in de auto op de anderen. Hoe Finnen het kunnen snap ik nog steeds niet (Antti stuurt bijvoorbeeld niet van tevoren het merk of een foto van zijn auto naar ons op), maar even later stappen Joose Norri en Arto Elomaa in en rijden we 80 km naar het westen. Ik speel aan bord 3, maar met een ernstige handicap. De enorme speelzaal is namelijk ijskoud. Zoals uit de onderstaande foto’s blijkt hebben de Finnen hier niet of nauwelijks last van: Vesa speelt aan bord 1 zelfs met blote onderarmen. Ik trek na binnenkomst weer snel mijn jas aan en verlies vrij kansloos. Nou zullen jullie zeggen dat je hersens beter werken onder koude omstandigheden maar een speelzaal van 14 graden Celsius is me toch iets teveel. Maar we winnen wel! Met 5 – 3, waarbij Joose het winnende punt scoort aan bord 6.

De speelzaal in Karjaa. Op het witte blaadje op de deur staat: “SHAKKI” met een pijl zodat je weet dat je hier naar binnen moet! Het is een “Folkets Hus” (Karjaa bestaat voor 40% uit Zweeds- en voor 60% uit Finstaligen) dat betekent: “Huis van het Volk”. Dergelijke gebouwen stammen uit de 19e eeuw met de bedoeling om er culturele activiteiten te organiseren om de werkende klasse te ‘beschaven’ (https://en.wikipedia.org/wiki/People%27s_Houses). In dit ‘huis’ in Karjaa hing een portret van … Karl Marx.
De ijskoude speelzaal in Karjaa voor het begin van de wedstijd. Rechts achterin de zaal is nog net het portret van Marx zichtbaar.
Vesa wint met wit aan bord 1 terwijl Antti aan 2 het onderspit moet delven.
Joose bezig met wit het winnende punt te scoren in een ‘klassiek’ toreneindspel. Let op de jassen van de toeschouwers!

Op zondag kan ik helaas niet meedoen tegen SK ComeOn. Voor het derde jaar treed ik namelijk op als Sinterklaas voor alle Nederlandse kinderen uit Helsinki en omstreken. Het wordt elk jaar georganiseerd door de Nederlandse School in Espoo. Er komen zo’n 150 kinderen met hun voor het overgrote deel Nederlandse vaders en Finse moeders. Uit onderzoek blijkt namelijk dat de Finse vrouw voor bepaalde buitenlanders aantrekkelijk is als huwelijkspartner, dit in tegenstelling tot de Finse man. Ons team verliest verrassend maar net tegen de koploper: 4½ – 3½.

Het vierde en laatste weekend van dit verslag is 3 – 4 februari. Op zaterdag spelen we uit tegen KymS uit Kotka (waar de Rus Rakhmanov met een ELO van maar liefst 2663 aan bord 1 speelt) en zondag thuis tegen KS-58 uit Helsinki. We moeten in ieder geval één wedstrijd winnen schrijft onze teamleider Jyrki Parkkinen vooraf in een e-mail aan iedereen. Dat wordt niet gemakkelijk want we missen Joose Norri blijkt zaterdag. Om mee te kunnen doen in de Finse schaakcompetitie moet je een zogenaamde “license” hebben. Tot dit seizoen deed de club dat voor je, maar vanaf 2018 krijgen we de instructie om dit via de site SuomiSport zelf te regelen. De kosten zijn net als elk jaar EURO 90 waarvoor ik dan wel het voor mij onleesbare blad Shakki van de Finse Schaakbond krijg! Maar goed, zoals iedereen weet (omdat we nu eenmaal allemaal te maken hebben met de digitale ellende van banken, energiebedrijven en telefoonmaatschappijen) is zo’n registratie niet gemakkelijk, ondanks het feit dat de site ook in het Engels is en twee ‘inspirerende’ slogans bevat: “Aiming to become the best sports service in Finland” en “Let’s make it happen together!” Vooral het woord “together” is een garantie voor oplopende irritatie bij een ‘klant’ zoals ik! Maar goed, na bellen met onze extern wedstrijdleider Matti Kauranen lukt het me. Maar Joose Norri lukt het niet. Het ‘systeem’ vraagt namelijk om een telefoonnummer en het is ongelooflijk in het land van Nokia, maar hij heeft geen telefoon! Hij weigert er een te kopen omdat hij (terecht naar mijn mening) vindt dat je niet gedwongen moet worden om een telefoon te kopen als je wilt schaken voor de Finse Schaakbond. Kortom, we spelen het weekend zonder hem en op zaterdag helaas ook zonder onze eerste bordspeler Vesa Heinola. Daarentegen doet gelukkig voor het eerst dit seizoen weer aan bord 3 Timothy Binham mee. Ik moet om mijn kansen op het Finse meesterschap te behouden minstens één keer winnen. Ik bereid me dan ook voor in de dagen voorafgaande aan de wedstrijd. We gaan met de bus vanuit Kamppi. Bussen in Finland zijn fantastisch, vooral de langeafstandsbussen. Het is wel koud: als we in Kotka uitstappen is het verschil tussen binnen en buiten 30 graden! Dat weerhoudt eerste bordspeler Valo er niet van om gewoon in zijn T-shirt uit te stappen! De wedstrijd wordt geen succes: het team verliest en ik ook. Na een uur of twee spelen staan we beter aan de meeste borden maar in het laatste uur wordt alles weggegeven en wordt het 5½ – 2½. Ook ik verlies en moet mezelf tegenhouden om na afloop van de wedstrijd niet al mijn kleren uit te trekken en suïcidaal in een Fins wak te springen!

Timothy (een Fin) in de wedstrijd tegen KymS als nog enige overgebleven speler aan bord 3: het werd remise.

Zondag mogen we dus niet verliezen! Na een uur of twee spelen ziet het er in tegenstelling tot zaterdag slecht uit. Maar dan voltrekt zich een wonder aan bord 2 en 8, nadat Vesa aan bord 1 heeft verloren en Pasi Pollari aan bord 7 heeft gewonnen en de rest (waarbij we niet hoeven te klagen) in remise is geëindigd. Jyrki staat 4 pionnen achter in een dubbel toreneindspel waarbij zijn tegenstander ook nog eens twee torens op de tweede rij heeft met een zwarte vrijpion op e3. Opeens denkt z’n tegenstander erg lang na en geeft dan ‘eeuwig’ schaak. Jyrki kijkt stomverbaasd! Maar zijn tegenstander heeft het goed gezien: er zat een verborgen dreiging in de stelling waardoor Jyrki via een matdreiging zetherhaling kon afdwingen. Alleen had hij dat zelf niet gezien! Valo blijft als enige over en weet een zeer slecht staand toreneindspel te houden. Remise, zodat het 4 – 4 wordt! En het kan nog omdat we wel op degraderen staan maar slechts met één punt achterstand op nummer 10 TuTS uit Turku. De laatste ronde die gespeeld wordt op 9 – 11 maart zal de beslissing brengen waarbij we vrijdagavond tegen Turku moeten, zaterdag tegen JyS uit Jyväskylä (staan op plaats 6) en zondag tegen MatSK uit Espoo (op plaats 3). Vrijdag moet het dus gebeuren (zaterdag en zondag zijn we waarschijnlijk kansloos)! En ik? Helaas, de vorm is er gewoon niet dit seizoen.

Ter afsluiting een foto van de Finse Sint met zijn Pieten!

Sint met zijn Zwarte Pieten en presentator Michael, de voorzitter van de Nederlandse Vereniging. Nee, (nog) geen Regenboog- of Roetveegpieten in Finland!

Met schaakgroet!

Erik van de Plassche

Eerdere afleveringen:

Share

1 reactie

  1. Lambert Hofman schreef:

    Schaken in Finland levert prachtige verhalen op!
    Erik, succes het laatste schaakweekend van het seizoen. Het lijkt mij slopend om 3 partijen in één weekend te spelen. Je hebt de maandag erna toch wel een vrije dag om wat af te kikken.

Geef een reactie