Vergelding in Venlo

In de zesde ronde van de KNSB-competitie stond de kraker tussen Venlo en UVS op het programma. Beide teams waren al aardig op weg om zich veilig te spelen in deze zware klasse, dus deze onderlinge ontmoeting was des te spannender. Vorig seizoen versloegen we Venlo nog met 7-3 in de laatste ronde van het jaar en we waren dan ook wel te porren voor een herhaling. De verwachtingen waren hoog gespannen van beide kanten en op elk bord werd er dan ook hard gestreden. Dat strijd op het schaakbord op verschillende manier weergegeven kan worden, weet onze teamcaptain Joost ons haarfijn uit te leggen in zijn partijverslag.

‘Op mijn toilet heb ik steevast lichte schaaklectuur liggen; momenteel ligt daar een boek, waarin de verschillen tussen schaakduiven en –haviken uiteen wordt gezet. Voor diegenen die dit nog niet wisten: ik ben een duifje.
Geen brandende borden, hangende stukken en dubbele pionoffers voor mij. Geef mij maar de gezonde pionnenstructuur, het loperpaar of nog beter het superieure paard en de ‘petit combinaison’ gevolgd door vlekkeloze eindspeltechniek met als ultieme doel de tegenstander achter te laten met de vraag “Waar had ik het in godsnaam beter kunnen doen?” In het verlengde hiervan betekent dit ook dat ik liever geen scherpe, uitgekauwde varianten speel, maar ik vertrouw op mijn positionele gevoel en inzicht.
Zaterdag trof ik aan de overkant van het bord een gelijkgestemde tegenstander en dus begonnen wij ons al direct in de opening, vanaf zet 4, te storten op alle ingewikkelde strategische mogelijkheden die de stelling bood. We onderzochten in onze hoofden de voor- en nadelen van de verschillende pionnenstructuren en zochten naar manieren om de tegenstander door een slimme zetvolgorde op het verkeerde been te zetten….. met als gevolg dat we na 10 zetten al langzaamaan in tijdnood kwamen.
Al het gepeins ging vervolgens het raam uit en we deden de meest voor de hand liggende zetten teneinde snel een doodsaaie stelling te krijgen, waarin het vooruitzicht van een grootscheepse afruil en de angst voor de tijdnood ons deed besluiten om de vrede te tekenen, zoals een paar duifjes niet vreemd is. Dat bovenstaande overpeinzingen niet aan al mijn teamgenoten (de haviken) is besteed, werd mij na afloop fijntjes uiteengezet. Zij hadden immers in dezelfde tijd dat ik mijn luttele aantal zetjes had gedaan, al toreneindspelen met 3 tegen 2 pionnen soepel gekeept’.

Hiermee op subtiele wijze doelend op de partij die een paar borden verderop gespeeld werd. Dennis leek lange tijd een mooie plus te hebben in een verder tamelijk evenwichtige strijd tot hij met een enkele pionzet elke hoop op winst overboord gooide. Het resterende eindspel wist hij nog wel remise te houden, maar hij had wellicht op meer gehoopt.

Eveneens gelijkspel werd de confrontatie Klip – Strijbos. Hans analyseert:

Op de eerste twee borden bleek UVS niet opgewassen tegen het Duits-Russische geweld. Paul, die zelf toch over een voorbeeldige eindspeltechniek beschikt, moest in een lopereindspel met een pion minder uiteindelijk toch het hoofd buigen tegen de sterke IM Sielecki. Jaap mocht het opnemen tegen GM Orlov en moest al vroeg in de partij flink aan de bak. Hij zegt er zelf het volgende over.

‘Met wit miste ik tegen GM Andrej Orlov in de opening iets wat me al bijna een stuk kostte. Gelukkig zag ik het nog op tijd en viel de schade mee, maar mijn witte voordeeltje was direct weg en ik moest mentaal meteen even omschakelen. Vervolgens ontstond een leuke partij die afwikkelde naar een eindspel met beide Koning, Loper, Paard en 5 pionnen. Mijn stukken stonden aanvankelijk actiever, maar zwart had verbonden vrijpionnen op c5 en b4. Ik koos ervoor om een paar lopers te ruilen en mijn koning dichterbij te brengen. Dat was genoeg om de pionnen te stoppen, maar niet genoeg om ze ook daadwerkelijk aan te vallen. Hierdoor kwam ik niet verder en raakte zelfs in tempodwang, waarna het direct klaar was’.

Bron foto’s: Venlose Schaakvereniging

De klappen hielden hier echter niet mee op en nog twee van onze dappere strijders vielen in Venlo. Lars werd vakkundig weggespeeld door het toptalent Siem van Dael. Hoewel deze opvallend veel tijd verbruikte, kwam zijn overwinning eigenlijk nergens in het gedrang en een blunder in een moeilijke stelling maakte dat Lars zijn pogingen moest staken.
Op bord zeven hard Guido met zwart een zware middag voor de boeg tegen Phillip Welzel. Ik had zelf niet veel van de partij meegekregen, maar dat er met het mes op tafel gespeeld werd, was me wel duidelijk: al gauw kwamen er de meest originele stellingen op het bord en hoewel we allen weten dat dat Guido’s specialiteit is, kwam hij uiteindelijk toch iets tekort.

De oplettende lezer zal intussen opgemerkt hebben dat het niet bepaald van een leien dakje is verlopen voor UVS. De nog meer oplettende lezer zal zelfs op kunnen merken dat de score hiermee 5,5-1,5 is geworden in het voordeel van onze gastheren, waarmee de overwinning al een feit was. Waar als dit moge zijn, hadden de resterende drie spelers uiteraard geen enkele behoefte om daarmee ook het eigen spel maar te staken. Integendeel, als een stel getergde leeuwen, als wilde katten in het nauw sloeg UVS in een laatste krachtinspanning hard terug!
Zelf was ik wat moeizaam uit de opening gekomen, maar toen mijn tegenstander verzuimde optimaal te profiteren van mijn misrekeningen, werden de rollen snel omgekeerd en kon ik het punt binnenhalen.

Niet veel later stond ook Anton met een glimlach op van zijn bord. Hoewel wij lang in de verwachting verkeerden dat het eindspel met ongelijke lopers zonder twijfel in remise zou verzanden, bleek hij andere plannen te hebben en tegen het einde van de middag was hij het die als laatste lachte.

Tot slot was enkel Lukas nog aan het spelen. Aangezien eindspelen in trek waren vandaag, was hij er ook niet vies van om ditmaal een toreneindspel uit te proberen. Hij stelde ons niet teleur.

Doch alles tevergeefs… Deze laatste krachtsinspanning ten spijt pakte Venlo verdiend de winst in een voor hen geslaagde revanche. Hiermee hebben zij zich praktisch veilig gespeeld, maar bevinden wij ons plotseling weer op glad ijs. De volgende match, tegen hekkensluiter De Pion, zal cruciaal zijn in onze zoektocht naar klassebehoud: winst is geboden, of anders…


[Red.: klik hier voor het verslag van Venlo.]

Share

Geef een reactie