Wit versus zwart: 8-1!
Je hebt het al in het eerste snelle verslag kunnen lezen: UVS 1 leed in de tweede ronde van de eerste klasse B een 4-6 nederlaag tegen Het Witte Paard uit Sas van Gent. Een te billijken uitslag tegen de sterke Vlaams-Nederlandse formatie (met een Schot erbij), zeker als je bedenkt dat wij flink gehandicapt aan de start verschenen. We hadden slechts negen spelers, inclusief twee invallers. Toch was het lange tijd een spannende wedstrijd.
Hier beperk ik me verder tot de schaaktechnische kant. Opvallend is dat wit een monsterzege behaalde: 8-1! Zelf profiteerden we van het voordeel van de voorzet door 4-1 te scoren. We gingen echter met de zwarte stukken met 0-4 de boot in (het reglementaire punt voor HWP op bord 2 niet meegerekend). Het eerste was amper geflatteerd, het laatste onnodig. Alle analyses zijn van de spelers zelf.
Verrassingswapen
We beginnen met twee overwinningen. Joost was een dag van tevoren teruggekeerd van een vakantie in de Verenigde Staten. Ondanks een jetlag speelde hij een puike partij tegen Frederic Verduyn. Die heb je al in het vorige verslag kunnen naspelen.
Anton van Rijn versloeg gedecideerd Simon Provoost. Hij vertelt er zelf het volgende over: ‘Ik had voor deze wedstrijd intensief een verrassingswapen tegen het door Sas van Gent veelvuldig gespeelde Hollands voorbereid, dat ik – niet geheel tot mijn verbazing – op het bord kreeg. Mijn tegenstander verdedigde zich taai, maar een onnauwkeurigheid scheepte hem op met een koning in het midden. De stelling speelde min of meer vanzelf doordat al mijn ontwikkelingszetten gepaard gingen met druk tegen het centrum, waarachter zich de zwarte koning ophield. In tijdnood besloot mijn tegenstander in een alles of niets-poging ook zijn damevleugelpionnen naar voren te gooien, maar het betekende dat zijn koning nu van twee kanten op de tocht stond. Een niet moeilijk te vinden schijnoffer beslechtte het pleit.’
Veel finesses
Dan de twee remises in de wedstrijd. Jan Pijkeren vocht een boeiend duel uit met de Schotse grootmeester Paul Motwani. De partij bevat veel positionele en tactische finesses, zoals Jan toelicht.
De puntendeling tussen Dennis Arts en de Belgische Fide-meester Verstraeten kwam wat onregelmatiger tot stand. Arts analyseert de partij zoals gebruikelijk met een flinke dosis zelfspot.
Van die schaakdagen
Het goede werk van de witspelers werd tenietgedaan door vier zwarte nullen. Maar er had veel meer in gezeten. Alleen Ivar Heine was kansloos tegen Hans Groffen. Ivar was minder scherp dan zijn reisgenoot Joost, zoals hij zelf uitlegt: ‘Soms heb je van die schaakdagen. Het is aanlokkelijk om erbij te halen dat ik net terug was uit Amerika en nog op zoek was naar zes verloren uren, dat de reis naar Sas van Gent daardoor(?) wel erg lang duurde en dat mijn vooraf verwachte tegenstander mij enigszins verraste in de opening. Dit alles was zo en misschien mocht ik ook niet meer van mezelf verwachten. Het werd een geruisloze aangelegenheid. De beoordeling van Stockfish liep in de na-analyse monotoon op tot het moment van mijn opgave. Soms heb je van die schaakdagen…’
Heel spannend was de partij van Wouter Dinjens. Hij stond rond de dertigste zet gewonnen tegen Renzo Ducarmon (de jongere broer van Quinten), maar de stelling was nog wel zeer ingewikkeld. In tijdnood vond Wouter niet de goede weg en verloor zelfs nog.
Lars Kurstjes had aanvankelijk weinig in te brengen tegen Glen de Schampheleire (mijn ploeggenoot in Duitsland), maar vocht zich helemaal terug. Op een gegeven moment had Lars een winnende aanval. Op de 31e zet miste hij echter een goede kans. Daarna ging het snel bergafwaarts.
De nederlagen van Lars en Wouter zijn zonde, maar kunnen gebeuren. Dat ik vergat om een veertigste zet te doen, is vooral pijnlijk. Dat betekende wel de beslissing in de wedstrijd. Een korte toelichting op wat er gebeurde.
Lekker toetje
Het lekkerste is voor het laatst bewaard: de zege van Lukas van der Linden op Koen Leenhouts aan het topbord. De sterke Zeeuwse meester gaat erg lang door, maar dat heeft een goede reden. Hij was in de veronderstelling dat ik gewonnen had en de tussenstand slechts 5-4 was. Nog een aardig feitje: Leenhouts heeft een tijdje in Nijmegen gewoond toen hij hier les gaf op een middelbare school.
Recente reacties