Jeugdteam overklast UVS 4 kinderlijk eenvoudig

In de slotronde heeft het jeugdteam van de Toren (5j) gehakt gemaakt van de (theoretische) kampioensaspiraties van UVS 4. Met een niet mis te verstane einduitslag van 6-2 werden de midlifers verslagen door een team van gemiddeld 12 jaar (de grijzende nestor gemakshalve niet meegerekend). Met een ruime zege en een verlies van koploper Mook had UVS 4 nog aanspraak op de titel kunnen maken. Het liep echter heel anders: door de nederlaag werd slechts een vierde plek in de rangschikking bereikt.

De avond begon nog zo gemoedelijk: met de auto volgestouwd met 7 gemotiveerde schakers, onder wie twee invallers, togen we naar Arnhem-Zuid er heilig van overtuigd dat dit schaakvoorspel van de derby der derby’s in Nijmeegs voordeel zou uitvallen. Het saamhorigheidsgevoel werd niet echt bevorderd door ons in een apart klaslokaal te zetten. Daardoor misten we dat Mook door het Kasteel-team van Simon van Dijk een nul aan de broek kreeg, en dat ASV 8 een mercanootje van eigen deeg kreeg. We moesten het met onze eigen sores doen, ondanks een 1-0 voorsprong door Wim de Jong op bord 5.  Dit zegt Wim er zelf over:

“De avond hielp me over de angst voor schaken in winderige schoolgebouwen met plastic stukken en koffiebekertjes heen. Mijn jonge tegenstander parkeerde zijn paard onhandig weg, waarna hij besloot om dan maar vol op het orgel te gaan. Twee stukken investeren was echter wat veel en toen de rook optrok boekte ik een simpele overwinning.”

Na dit goede begin verloren we in rap tempo 5 partijen op rij: Justin, Jasper, Thei, Jos en Thei werden kordaat en technisch bijna perfect pootje gelicht. Hierin was duidelijk de hand van trainer Willy Hendriks herkenbaar (rechts achter op de foto). Alle jongeren speelden een technisch en tactisch hoogwaardig spelletje, en de jeugdige drang om snel te zetten werd getemperd door beurtelings op de handen te gaan zitten, naar het plafond te staren en, zoals mijn tegenstandster, snoepje na chipsje weg te werken.

De twee resterende partijen waren bij deze tussenstand van 5-1 slechts voor de statistieken, in mijn geval een poging om -bij afwezigheid van Klaus- de topscoorder te worden. Dat lukte met enige moeite…

Onno verloor zijn partij waardoor het seizoen met een verdiende nederlaag werd beëindigd.