Gamechangers bepalen campagne UVS 4

Tegen de Kasteelheren uit Wijchen heeft het achttal van UVS 4 zijn sportieve plicht verricht door de gastheren met 6,5 – 1,5 te verslaan. Het team van Kasteel 2 had duidelijk geen grootse plannen: terwijl de koffie nog heet was, werd er op de drie hoogste borden al remise aangeboden. Zoals het Grote Boek al wist te melden: “wie voor negenen reeds drie keer den strijd laat lopen, moet dat duur bekopen”. Van enige clementie was wel sprake: Justin aan bord 1 en Jos aan bord 2 stonden een halfje toe aan hun tegenstanders.

Beide partijen kenden een saai verloop met weinig enerverende momenten. Toch had Justin ergens de kans op de winst laten liggen:

Invaller Lambert aan bord 8 uit het kersverse kampioensteam liet geen spaan heel van zijn opponent. Met harde hand weerlegde hij een foutje in de opening:

De andere invaller, Ron, eveneens uit het glorierijke UVS 5 kende evenmin genade en liet door middel van een gamechanger de ware identiteit van UVS zien:

Onze toekomstige clubkampioen, Bert-Jan, stelde een vroege zege van het team veilig door met ogenschijnlijk gemak het punt binnen te harken onderwijl nog schaakcrypto’s oplossend! Een heuse openbaring, deze laatbloeier.

Ook voor mij, bedenker van deze cryptische omschrijvingen bijna 25 jaar geleden, was het even zoeken naar de juiste woorden, maar ik heb ze weer! Wie ermee in zijn maag zit hoeft niet net als Bert-Jan een kwart eeuw te wachten, maar kan bij mij de oplossing kopen.
In zijn kenmerkende onnavolgbare stijl wist Klaus uit een straalverloren stelling nog een half puntje te halen. Clubgenoot Simon van Dijk zou gewaarschuwd moeten zijn, maar bezweek onder tijdsdruk:

In mijn partij tegen Mark Topper had ik op de derde zet al een pion kunnen winnen! Omdat mijn vervolggedachte was om dan maar zo snel als mogelijk af te ruilen speelde ik een zet (Lb5?) waarmee het pionverlies ongedaan werd. Deze gemiste gamechanger gaf me zo’n psychologische tik, dat ik 20 ongeïnspireerde zetten deed, remiseaanbiedingen afsloeg en pas in het laatste uur weer voldoende op mijn qui-vive was om een onnauwkeurigheid meedogenloos af te straffen.

Onno wist verrassend genoeg de eindstand op 6,5-1,5 te bepalen door het hoofd koel te houden in een razende tijdnoodfase. Met een stuk minder tegen enkele pionnen vond hij steeds de beste zet en joeg hij zijn tegenstander door de vlag.

Bij het schrijven van dit stuk zijn nog niet alle stemmen voor de slotcampagne geteld. UVS 4 zal echter alles in het werk stellen om via gamechangers en andere geoorloofde middelen het pluche van de eerste klasse te bereiken!

Share

1 reactie

  1. Simon van Dijk schreef:

    En dan te bedenken dat er mat in 2 op het bord stond in mijn partij: 68.g5+, Kh5 69.Th7#. Maar ik ga natuurlijk voor de pat in 1…
    Dit is niet de eerste keer dit seizoen dat ik met één zetje een partij van winst naar remise af laat glijden: het is al de derde keer. Iedere keer was het een a tempo-zet in het eindspel en in twee van de drie wedstrijden kostte het ons nog een matchpunt ook! Dat laatste bleef mij ditmaal gelukkig bespaard, maar ik help Kasteel 2 aan degradatie door te snel te spelen… Volgend jaar misschien toch maar uit gaan komen voor UVS?

Geef een reactie