UVS2 moest winnen en deed dat ook
Aangezien we in de stand nogal onderaan begonnen te bungelen, moest er toch maar weer eens een wedstrijd overtuigend gewonnen worden. PSV/DoDo leek daarvoor een uitstekende tegenstander, op papier iets zwakker dan wij en zoveel zwakkere tegenstanders staan niet op het resterende programma.
Arno Sprinkhuizen viel bij ons in op bord 8, Maarten van Rooij verbleef namelijk in het buitenland en Jeroen Clermonts had net gezinsuitbreiding mogen verwelkomen. In de eerste twee uur leek het allemaal wel aardig gelijk op te gaan op de borden. Alleen Lars (bord 4) had vrij snel een voordeeltje na een onnauwkeurigheidje van zijn tegenstander op zet 4. Er moest wel even goed gerekend worden voordat er op materiaalwinst gespeeld kon worden, maar het eerste volle punt was na drie uur spelen een feit.
Daarna vielen er snel meer uitslagen. Ruud van de Plassche speelde een scherpe Draak op bord 6 en hoewel het einde er redelijk overtuigend uitzag, bleek het achteraf in mijn analyse toch niet helemaal te kloppen:
Hans Quint verloor kort daarna op bord 7. Lange tijd leek hij wel iets prettiger te staan, maar wits dame drong op een gegeven moment vervelend binnen, slokte twee pionnen op en daarna was er geen lol meer aan voor de onzen. Op bord 2 pakte Ivar een paar minuten later weer een vol punt voor ons na een partij waarin hij de hele tijd iets beter had gestaan. Zijn tegenstander offerde uiteindelijk maar een kwaliteit om onder de druk uit te komen, maar dat bood geen soelaas.
Het stond nu dus 3-1. Ikzelf stond weliswaar een pion voor, maar zag geen enkele mogelijkheid om verder te komen. Onvermijdelijke ruil van alle zware stukken zou een ongelijk lopereindspel opleveren. Arie en Arno stonden inmiddels zo goed als gewonnen dus bood ik maar remise aan, omdat daarmee de teamwinst wel zeker leek. Luuk verloor op bord 1 na een duivels zetje waarmee hij een kwaliteit moest inleveren. Arno en Arie moest na de tijdscontrole nog even werken om de punten in hun partijen binnen te slepen, maar dat verliep verder vlekkeloos.
Arno had na de opening een iets prettigere stelling en kreeg serieus voordeel nadat zijn tegenstander de gambietpion teruggaf:
Arie had vanaf de opening een klein voordeeltje in een geïsoleerde pion van zijn tegenstander. Langzaam maar zeker werd dat klein voordeeltje uitgebouwd en omgezet in materieel voordeel. Net na de tijdscontrole was het compleet duidelijk dat winst niet heel lang meer ging duren, het is nog wel grappig om te zien hoe de oprukkende pionnen dat einde brachten:
[Red.: Zie hier het verslag van PSV/DoDO.]
Bedankt weer voor het snelle verslag, Pepijn. Voor mij wel een beetje jammer: denk ik deze partij één mooie en goede zet te hebben gedaan (waarvoor mijn tegenstander me zelf tijdens de partij complimenteerde, dat remiseaanbod is me trouwens ontgaan), blijkt die weer niet goed te zijn…