UVS5 – SMB4 5-1: let maar niet op de pionnen

UVS5 speelde tegen SMB4 en won dik, terwijl in dezelfde week UVS6 tegen SMB3 speelde en dik verloor. Het leek erop dat elkaars tegenstanders per ongeluk waren verwisseld, maar blijkbaar kan zoiets plaatsvinden als je allemaal in dezelfde klasse speelt. Ik heb begrepen dat SMB3 een maatje te groot was voor UVS6, maar ik zou niet durven beweren dat dat ook gold voor UVS5 ten opzichte van SMB4: onze uitslag was enigszins geflatteerd. Ikzelf won doordat een eigen blunder niet opgemerkt werd en mijn tegenstander even later de partij wegblunderde. De twee winsten die daarna kwamen, van Theo en Ismail, werden binnengehaald terwijl ze alle twee twee pionnen achterstonden. Blijkbaar hebben zij een speelstijl ontdekt waarin het aantal pionnen er gewoon niet toe doet.

Frans stond na een verkeerd berekende aanvalszet na een zet of tien feitelijk verloren, hij heeft het nog redelijk lang kunnen volhouden maar zijn tegenstander hield grip op zijn spel.
Alleen Jan en Ron speelden goede gedegen partijen en haalden hun punten geheel terecht binnen.

Het moet zo rond zijn 18e zet zijn geweest, dat Theo mij in de wandelgangen toevertrouwde dat hij enkele pionnen achterstond, maar een leuk aanvalsplan had. Bij goede verdediging zou hij gaan verliezen. Zijn dodelijke dreiging zag er uit als een onhandige zet: een lokzet heet zoiets. Zijn tegenstander had het niet door en werkte perfect mee: als hij bv op de 20e zet Dh4 zou hebben gezet, had dat tot gedwongen dameruil geleid, met de angel uit de aanval en een grote voorstand.

Ismails partij kenmerkte zich weer door het feit dat hij in grote haast gespeeld werd; ook toen zijn tegenstander in zware tijdnood was slaagde Ismail erin om toch nog sneller te zetten. En dat terwijl hij zo ongeveer evenveel uren overhad als zijn tegenstander minuten. Ook kenmerkte de partij zich door de vele malen dat de kansen objectief gezien geheel keerden.

De laatste zetten heeft hij niet genoteerd terwijl hij de pen voortdurend in de aanslag had. Als ik het als wedstrijdleider de volgende keer merk ga ik er wat van zeggen, Ismail. Van zijn tegenstander in haast zijn de onnauwkeurige zetten te begrijpen, maar Ismails spel had toch wel aardig wat nauwkeuriger gekund. Maar wie ben ik, Ismail heeft extern 4 uit 4.

De rest van de partij heeft Frans tegen een fikse achterstand moeten opboksen; het heeft nog vele zetten geduurd maar hij kon er zijn vingers niet meer echt onder krijgen.